Podcast: Marco Bakker in Manon
Marco Bakker zingt binnenkort voor het eerst sinds enige jaren weer in een opera. Hij vertolkt bij Opera Zuid de Comte des Grieux in Manon van Jules Massenet. Place de l’Opera sprak de zanger tijdens een repetitie in Maastricht. Niet over musical, operette, film, radio en tv, maar over opera. Zijn ervaringen en herinneringen.
Marco Bakker studeerde in 1965 af van het Amsterdamse conservatorium, waarna zijn carrière in de opera startte met De Droom van Ton de Leeuw. Kort daarna volgden Orfeo en Die Zauberflöte bij De Nederlandse Opera en Intermezzo en Jevgeni Onjegin voor het Glyndebourne-festival in Engeland.
In 1969 stond Bakker in een productie van Tosca, met onder andere Gré Brouwenstijn. De cd-opname daarvan behoort tot het oeuvre van Marco Bakker dat op plaat, cd en dvd is verschenen. In totaal bestaat dat oeuvre uit meer dan 90 uitgaven.
De productie van Manon wordt geregisseerd door Lotte de Beer. In de hoofdrollen staan onder andere Kim Savelsbergh als Manon, Rafael Vázquez Sanchís als Le Chevalier des Grieux, Richard Morrison als Lescaut en Martijn Sanders in de rol van de Brétigny. De begeleiding wordt verzorgd door het Limburgs Symfonie Orkest onder leiding van Ivan Meylemans.
Zie voor meer informatie de website van Opera Zuid.
De auteur
9Reacties
Mooie podcast met Marco Bakker. Deze prachtzanger hebben we relatief
veel te weinig op het operatoneel mogen aantreffen. Geweldig, zijn
volkomen intact gebleven stemkwaliteit en die voorbeeldige, natuurlijke dictie. (`n Verademing verschoond te blijven van die
oren en aandacht teisterende hypercorrectismen.)Veel succes voor hem en Opera Zuid toegewenst met Manon en hopelijk meer.
@Kersten….aandacht teisterende hypercorrectismen.
Je bedoelt????!!!!!
@Gerard: ik had i.p.v. “hypercorrectismen” (die mijn aandacht voor de inhoud danig afleiden) inderdaad beter “hypercorrectheden” o.i.d.
kunnen zeggen, omdat het hier de fonitiek (assimilatie stemhebbende-
stemloze medeklinkers) betreft.
Voor het geval dit antwoord je aantal vraag- en uitroeptekens
onverminderd laat, ben ik uiteraard graag tot verdere toelichting
bereid!
O, maar dat verklaart alles!!!
Hypercorrectie is een verschijnsel in de taal waarbij de spreker een vermeende taalfout ten onrechte ‘corrigeert’.
Bijvoorbeeld: de 3e persoon enkelvoud van een werkwoord eindigt doorgaans op een -t. Hij wandelT, hij gaaT etc.
Iemand die hypercorrectie pleegt, gaat ervanuit dat deze regel ook opgaat bij bijvoorbeeld het werkwoord willen, en maakt er dan “hij wilt” van.
Dit kan ook in het geval van de uitspraak voorkomen. Wschl. bedoelt Kersten dat er soms weer teveel (i.e. overdreven) Frans wordt uitgesproken…
@Kersten: dank je voor je aanbod om het e.e.a. nog nader toe te lichten, maar ik haak af, dit gaat boven m’n pet;-))
O jee, o jee. Zo kort mogelijk, want ik haat frikkerigheid en wil hier niet uitweiden over progressieve en regressieve assimilatie.
Mijn tussen haakjes geplaatste -en intussen door mij betreurde-
ontboezeming betrof slechts mijn ergernis over de gekunstelde uitspraak van sommige acteurs, tv-lieden enz. met hun ‘in dit obzicht’,’perioden med zon’ e.d. Dit i.t.t. Marco Bakker, over wiens
prachtstem, voorbeeldige en weldadig natuurlijke dictie ik mijn
bewondering wilde uitspreken. (Goed zingen begint met goed spreken,
nietwaar?)
Ik ben een groot voorstander van frikkerigheid, dus ik leg het graag nader uit, maar dan goed: Progressieve en regressieve assimilatie zijn heel “normale”, geaccepteerde fonologische verschijnselen. Juist het krampachtig vermijden ervan (het taaltje van Hare Majesteit) zou je “hypercorrectie” kunnen noemen.
Volkomen juist.