In memoriam: Fred Lingen
Fred Lingen, artistiek adviseur van de Vrienden van De Nationale Opera en één van de grondleggers van het in 1961 opgerichte Wagnergenootschap, is op 21 januari 2015 overleden. Een opera-icoon is ons ontvallen.
Voor velen komt het overlijden van Fred wellicht onverwacht. Op 4 januari begeleidde hij nog een operareis van de Vrienden van De Nationale Opera (DNO). Zij die hem wat beter kenden, wisten echter dat hij al lange tijd ziek was en dat de activiteiten die hij met name voor de Vrienden verrichtte hem op de been hielden. Zo was er een volledig reisprogramma voor het lopende seizoen samengesteld en waren er ook al filmavonden aangekondigd rond Die Zauberflöte en Macbeth, die hij zou verzorgen. Anderen zullen dit moeten overnemen.
Voor trouwe bezoekers van DNO was Fred Lingen bepaald geen onbekende. Jarenlang stond hij met grote regelmaat achter de Vriendenbalie. Voor veel operaliefhebbers was hij hét gezicht van de Vrienden. Verder zorgde Fred voor een directe link tussen solisten en publiek door na afloop van menige voorstelling bloemen het toneel op te gooien. Het leverde hem de bijnaam Fred Boeket op.
Ook voor DNO en de bezoekende artiesten vervulde Fred jaar in jaar uit een grote rol. Hoewel de laatste jaren wellicht iets minder zichtbaar, was Fred tot op het laatst nadrukkelijk bij het operabedrijf betrokken. Zo bezocht hij de solisten in hun kleedkamer om te praten over de lopende voorstelling, hun carrière, hun leven als operanomade en zo meer.
Als artistiek adviseur van de Vrienden verzorgde Fred elk seizoen meerdere filmavonden, waarin hij de bezoekers vakkundig wist voor te bereiden op de eerstkomende DNO-productie. Daarnaast maakten de Vrienden onder zijn bezielende leiding ieder jaar een keer of tien een busreis naar voorstellingen in België en Duitsland.
Door middel van die reizen wist Fred de lacunes in het in Nederland gepresenteerde repertoire grotendeels te dichten. Zo wist hij met name belangstelling te kweken voor het werk van Richard Wagner, ruim voordat DNO dat groots begon aan te pakken. Al in 1993 ging er een Vriendenreis naar Duisburg om aldaar Der Ring des Nibelungen in de enscenering van Kurt Horres te bezoeken.
Maar Freds belangstelling was veel breder dan alleen Wagner en in dat opzicht is het treffend dat de allerlaatste reis die hij op 4 januari voor de Vrienden maakte als bestemming een productie van de operette Die Csárdásfürstin in Düsseldorf had.
Bij Fred ging het uiteindelijk om mooi zingen. Zijn ogen zal hij weleens dicht hebben geknepen als een enscenering hem niet beviel, maar zijn oren hield hij altijd open.
Een icoon is ons ontvallen. Ik zal hem missen, operaminnend Nederland zal hem missen. Moge hij rusten in vrede.
Lees meer over het operaleven van Fred Lingen in het uitgebreide interview dat Place de l’Opera in januari 2010 met hem had.
De auteur
14Reacties
Ach, Fred Lingen. Ik bewaar de beste herinneringen aan hem en de operareizen. Moge hij rusten in vrede.
Die lieve Fred, ik ga hem héél erg missen, hij noemde mij altijd ‘de stille genieter’ en lachte. Rust zacht.
Ach jee, Fred, die ga ik inderdaad ook missen. Wat een lieve, enthousiaste man was het.
Fred was de gentleman van de opera in Nederland, maar ook ver daarbuiten. Zijn toewijding, liefde, uitgesproken meningen en natuurlijk de honderden boeketten die hij de solisten op de bühne toewierp, alles maakte Fred tot een onvergetelijke man.
Met zijn toestemming mocht ik hem gekscherend “eerste bloemenmeisje, eerste groep” (Parsifal) noemen….
Gisteravond (tijdens een voorstelling van Orfeo in Londen) bespraken Sylvia Abraham en ik Fred en vroegen we ons af of we hem nog zouden kunnen opzoeken in de hospice…we besloten in ieder geval, als het niet meer zou lukken, er voor te zorgen dat er heel veel bloemen gegooid zouden worden, mocht hij overlijden…..Laten we hopen dat dit nu ook zal gebeuren….
Sterkte voor alle dierbaren van Fred. We zullen hem zo missen…Opera in Nederland zal niet meer hetzelfde zijn zonder Lid in de orde van Oranje Nassau en Erelid van de Vereniging Vrienden van de Nederlandse Opera,, Fred Lingen….
Zijn beroemde “nazit” na afloop van een operavoorstelling in Duitsland of België is vermaard. Zijn verschijning in de zaal van het Muziektheater of Concertgebouw riep altijd wel opmerkingen op in de trant van “ha, daar is Fred”. Zijn plaatsje achter de vriendenbalie zal vast ingenomen worden door een ander, maar iedere bezoeker zal toch even met weemoed aan Fred denken als ze voorbij lopen.
Bedankt Fred , rust zacht, je hebt het verdiend.
Niemand weet blijkbaar hou oud hij nu was…..
Ach, dat is nou spijtig om te horen. Die man was een begrip en voor ons musici van het Nedpho altijd een welkome gast bij alle voorstellingen. We zullen hem en het vertrouwde werpen der boeketten missen.
Jammer dat Fred er niet meer is. We dachten altijd dat hij minstens al honderd jaar moest zijn…. Vroeger al ging ik samen met mijn oude vader mee met de reizen en de laatste tijd spraken we vaak over ‘de zangers van vroeger’, en dan vooral de Nederlandse zangers. Ik heb hem nog blij kunnen maken met opnamen van Gerry de Groot en Nan Merriman (hij was degene die na haar afscheidsrecital in de Kleine Zaal ‘Thank you miss Merriman’ riep – ik kreeg van hem wat leuke privéfoto’s van dat afscheid). Wij, de operaliefhebbers zullen hem denk ik allemaal missen, met zijn meer dan verzorgde voorkomen en stem.
Altijd vriendelijk en voorkomende man, we wisten dat hij knap is. De laatste keer mocht ik hem even spreken voor aanvang van Elektra, hij moet mijn gezicht heus wel gekend hebben van het Wagnergenootschap.
Zie ook hier:
http://operaballet.nl/nl/node/3080
en
http://slippedisc.com/2015/01/holland-loses-its-greatest-opera-champion/#comment-55716
Moge hij rusten in vrede.
Fred, Vriend der Vrienden: quis non fleret?
Ja, Fred….Door jou heb ik ook Martha Modl leren kennen!
Met de meeste vrienden dachten wij dat je het eeuwige leven had! Helaas, maar ik hoop dat je in je laatste uren heel veel muziek gehoord hebt, zodat je afscheid niet te zwaar was……!
Pace, pace…..
ja wist al ,poosje dat hij ziek was maar toch altijd schrikken dan als het zover is.Hij rust in vrede.
HIJ WIST ONTZETTEND VEEL VAN OPERA DAT MAG DUIDELIJK ZIJN.
mAAR TOCH HAD ZO ZIJN EIGEN MENING EN MOEST ALTIJD GELIJK HEBBEN.
eN DAT STOORDE MIJ ENORM AAN HEM VAN DAAR IK OOK GEEN LID BEN VAN DE VRIENDEN.
tOCH VERLIEZEN WIJ IN HEM EEN OPERA ICOON.
TOCH BEDANKT FRED VOOR ALLES WAT JE VOOR DE OPERA HEBT GEDAAN EN DAT WAS HEEL VEEL..
Zo’n lieve, aardige, voorkomende, verzorgde man, nam voor iedereen tijd voor een praatje, met de operareizen naar Duitsland zulke plezierige avonden beleefd, de inleiding tijdens de reis heen, de Einzug der Götter in Walhall tijdens het passeren van de Rijn, ‘de goedbedoelde frisse lucht’ de Raststätte, de door hem geselecteerde beeld en geluidsopnamen tijdens de reis, de opera zelf, de nabeschouwing en bovenal de ‘Fred Lingen’humor, zijn prachtig speelse taalgebruik, een heel bijzondere man, die mijn beleving van Opera enorm heeft vergroot, Hij zal altijd onderdeel zijn en blijven van mijn Operabeleving. We zullen je missen maar nooit vergeten.