La troupe d’Orphée, een productie van OPERA2DAY, is door de lezers van Place de l’Opera uitgeroepen tot Opera van het Jaar 2014. De productie won met overtuigende meerderheid de peiling, waarvoor vele honderden lezers de afgelopen tien dagen hun stem uitbrachten.

Er waren vijf producties genomineerd voor de titel Opera van het Jaar 2014. Uit een shortlist, samengesteld aan de hand van de voorkeuren van elf operakenners, kozen de lezers van deze website uiteindelijk met grote meerderheid de productie die OPERA2DAY in april en mei dit jaar in de Grote Kerk in Den Haag opvoerde.

De volledige uitslag:

1. La troupe d’Orphée (OPERA2DAY)
2. Der Ring des Nibelungen (De Nationale Opera)
3. Falstaff (De Nationale Opera)
4. Gurre-Lieder (De Nationale Opera)
5. L’étoile (De Nationale Opera)

Met La troupe d’Orphée bracht OPERA2DAY onder artistiek leider Serge van Veggel en muzikaal leider Hernán Schvartzman een ode aan de ‘troupes’, de reizende operagezelschappen die vanaf de zeventiende en tot in de negentiende eeuw langs Den Haag trokken om in tot theaterruimtes omgetoverde kaatsbanen voorstellingen te geven.

In de productie stond La descente d’Orphée aux enfers van Marc Antoine Charpentier centraal. Het project werd tot stand gebracht door OPERA2DAY, vocaal ensemble Vox Luminis en de junior-dansers van de Dutch Don’t Dance Division.

Artistiek leider Serge van Veggel werd vanmorgen vroeg overvallen met het nieuws. Het digitale stembureau was nog maar net gesloten toen een Place de l’Opera-redacteur bij hem aanbelde. Terwijl de theatraal-paarse rozen werden overhandigd en de oorkonde tevoorschijn kwam, realiseerde de regisseur van de winnende productie wat de drukte aan zijn voordeur betekende. “Buitengewoon blij en trots”, luidde zijn eerste commentaar.

Van Veggel zag de voorstelling recent nog terug bij de montage van de dvd en kan meteen terughalen wat voor hem de meest indrukwekkende scène was. “Het beeld van Orphée die in de slotscène wordt omringd door de leden van de ‘troupe’. Dat ontroerde me opnieuw.” Uit de reacties van de bezoekers van de zeven voorstellingen bleek dat het slot ook op hen grote indruk maakte.

Voor Serge van Veggel was het werken aan La troupe d’Orphée een bijzondere ervaring. “Als ik hierna om wat voor reden dan ook nooit meer een productie zou kunnen maken, dan ben ik toch heel erg dankbaar dat ik dit heb mogen doen.”

Het project was ambitieus en succes leek vooraf bepaald niet verzekerd. Bovendien was het repetitieschema complex en moesten er in de Nieuwe Kerk de nodige technische problemen worden opgelost, zoals het nathouden van de grasmat naast de eeuwenoude houten preekstoel.

In de voorstelling moest die grasmat door de zangers zelf omgedraaid worden. “Dat vroeg veel van ze”, zegt Van Veggel. “Maar het publiek waardeerde deze manier om de stap van de boven- naar de onderwereld te maken zeer.”

Het team dat de productie maakte, met onder anderen choreograaf Thom Stuart en scenograaf Herbert Janse, bleef tijdens de lastige repetitieperiode het geheel overzien, maar dat gold niet altijd voor de ensembleleden, vertelt Van Veggel. Totdat de montage in de Nieuwe Kerk begon. “Op dat moment zag je bijna letterlijk de lampjes bij hen aangaan. Toen dat eenmaal bereikt was, werden het mooie, hoewel nog wel zware weken.”

Terwijl de bekroonde regisseur voor een poster van La troupe d’Orphée poseert voor de foto met de oorkonde, concludeert hij: “Achteraf gezien hebben we risico’s genomen die wellicht onverantwoord waren, maar dat hoort erbij. Langs de rand van de afgrond is het uitzicht mooier. Het was de dood of de gladiolen.”