Neil Shicoff is 61 jaar en staat al sinds 1975 op het operatoneel, maar nog steeds oogst hij triomfen. Een portret in beeld van de Amerikaanse toptenor. Met dank aan Youtube.

Shicoff werd in 1949 geboren in Brooklyn, New York. Hij studeerde aan de Juilliard School of Music aldaar en kreeg ook lessen van zijn vader, de Joodse voorzanger Sidney Shicoff.

De tenor maakte zijn professionele debuut in 1975 als Verdi’s Ernani in een productie in Cincinnati, gedirigeerd door James Levine. Een jaar later stond Shicoff al op het toneel van de Metropolitan Opera. Inmiddels, meer dan dertig jaar later, heeft hij zo’n 200 voorstellingen in 20 verschillende rollen gezongen bij het beroemde Amerikaanse operahuis.

Al snel na zijn debuut zong hij hoofdrollen in Rigoletto, La Bohème en Werther bij de Met. Werther zou één van zijn beroemdste rollen worden.

Hieronder zingt hij de bekende aria ‘Pourqoui me reveiller’ uit Massenets opera. Het fragment komt uit Aix-en-Provence, 1979. Teresa Berganza zingt Charlotte.

Shicoff groeide uit tot één van de voornaamste Amerikaanse tenoren en zong spoedig bij alle grote operahuizen. Hij bouwde een repertoire op van meer dan 35 rollen, waaronder de grote Puccini-tenorpartijen en meer dan tien Verdi-rollen.

Naast zijn Werther-interpretatie werden ook zijn vertolkingen van de titelrol in Les contes d’Hoffmann van Offenbach, de titelrol in Peter Grimes van Britten en Lensky in Evgeni Onjegin van Tsjaikovski beroemd. Van twee van de drie rollen een fragment.

Hieronder het bekende ‘Va pour Kleinzach’ uit Les contes d’Hoffmann. De opname komt uit 1988.

Hieronder ‘Kuda, kuda’, de bekendste aria van Lensky. Helaas zonder beeld.

Wat Puccini betreft, is onder meer Shicoffs vertolking van Rodolfo in La Bohème geroemd, zeker vanwege de Londense productie met Ileana Cotrubas uit 1982, die op dvd verkrijgbaar is. Hieronder een fragment uit die productie. Shicoff zingt ‘Che gelida manina’.

Eind jaren tachtig maakte Shicoff een moeilijke tijd door. De dood van zijn moeder in 1984 had hem al zwaar geraakt en nadat zijn huwelijk in 1989 op de klippen liep, stortte hij tijdens een voorstelling van Werther in.

Shicoffs plankenkoorts, die toch al groot was, werd nog heftiger en hij zei veel voorstellingen af, wat zijn reputatie absoluut niet ten goede kwam. Begin jaren negentig besloot de tenor daarom naar Europa te verhuizen om een nieuwe start te maken.

Die nieuwe start bracht hem weer volledig terug aan de top, waar hij zich nog altijd bevindt. Hieronder een redelijk recent fragment: de aria ‘E lucevan le stelle’ uit Tosca tijdens een concert in 2006.

Wie vandaag de dag de website van Shicoff opent, ziet als eerste een filmpje in beeld verschijnen waarin de tenor Éléazars intense aria ‘Rachel, quand du seigneur’ uit La Juive van Halévy zingt. Het is op zijn ‘oude dag’ zijn nieuwe lijfrol geworden. Daarom tot slot die aria, uit een productie van de Wiener Staatsoper, 2003.