Verdi-kanonnen maken drama in bioscoop
Net als dat Giuseppe Verdi met Il Trovatore een enorme hit scoorde, schoot de Metropolitan Opera met de live-uitzending van David McVicars productie gisteravond in de roos. De vier hoofdrollen uit de opera zijn knap lastig te bezetten, maar de Met vond een imposant kwartet dat heel de avond intens drama maakte.
Il Trovatore is één van Verdi’s populairste opera’s. Het stuk staat van a tot z strak van het drama, bevat tal van roerende solo’s en diverse geraffineerde koorscènes. De plot is vrij gecompliceerd en, als je het mij vraagt, wat over de top, maar als dat zulke muziek oplevert, hoor je mij niet klagen.
De Metropolitan Opera zond de opera gisteravond in bioscopen over de hele wereld uit, waaronder in CineMec in Ede. Daar was de populariteit van het werk duidelijk aan de zaalbezetting af te lezen.
Zoals bijna altijd bij de Met waren alle facetten van de productie uitstekend ingevuld. De articulatie en dramatische timing van maestro Marco Armiliato waren van grote klasse en regisseur David McVicar voorzag het verhaal van treffend beeld, met grote decors en donkere, drama verhogende kleuren. Jammer dat hij niet iets meer oog had voor het acteerwerk van de afzonderlijke personages, dan hadden de nodige cliché-handgebaren voorkomen kunnen worden.
Hoe dan ook: een succesvolle Trovatore zit hem toch vooral in een goede bezetting van de vier veeleisende hoofdrollen. En dan ben je in New York aan het goede adres.
Sondra Radvanovsky gaf de rol van Leonora met rijke stem gestalte. De Amerikaanse heeft een hecht, geweldig resonerend geluid. Ze kan je er echt mee overstelpen, al gaat het soms wel ten koste van haar uitspraak. Vooral haar aria ‘D’amor sull’ali rosee’ aan het begin van de laatste akte vond ik erg imponerend. Ze zong het met lange, dramatische lijnen en kippenvel bezorgende descrescendi in de hoogte. Een zeer bijzondere sopraan.
Haar geliefde Manrico werd vertolkt door Marcelo Álvarez. Persoonlijk houd ik niet zo van zijn overgeaccentueerde, beetje aanstellerige manier van zingen. Maar heroïek en kracht kan hem niet ontzegd worden en samen met Radvanovsky beleefde hij een paar tedere momenten.
Dolora Zajick maakte net als Radvanovsky veel indruk op me in de rol van de op wraak beluste zigeunerin Azucena. Met haar grote bereik en krachtige lage register wist ze als geen ander de intensiteit van de scènes te vergroten. Wil je weten wat een Verdi-mezzosopraan is, luister dan naar haar.
Graaf Luna tot slot werd gezongen door Dmitri Hvorostovsky. Ik bewonder de Siberische bariton zeer en werd ook gisteravond niet teleurgesteld. Voor mij heeft hij één van de mooiste stemmen van dit moment. Zijn volle, felle zang en geweldige, dreigende uitstraling wekten de graaf volledig tot leven.
Met zo’n kwartet van machtige stemmen is het niet moeilijk te begrijpen waarom Il Trovatore al vanaf Verdi’s dagen een doorslaand succes is.
Il Trovatore was de één na laatste live-uitzending van de Met van dit seizoen. Op 14 mei wordt het seizoen afgesloten met Die Walküre, waarin Eva-Maria Westbroek Sieglinde zingt. In juni zal CineMec in Ede alle elf de bioscoopproducties van dit seizoen nog een keer herhalen. Zie voor meer informatie de website van Cinemec.
De auteur
11Reacties
Helaas moeten missen door koninginnedag.
@Spen1992: leuke mededeling voor t algemeen belang;-)
@Gerard – vanwege Konnginnedag werd de opera niet uitgezonden in Amsterdam. Ik heb het ook moeten missen en met mij (en Spen) een paar honderd liefhebbers.
Naar een andere stad gaan was geen optie, de treinen waren overvol en wegen verstopt.
Heel erg jammer.
Bij ons in Vlaanderen kan men de opgenomen versie terug gaan bekijken de daaropvolgende maandag namiddag. Wel zonder pauze en drankjes en aan goedkopere ingangsprijs. (17 euro)
Een sympathiek gebaar van de cinemaketen Kinepolis.
@Gerard: Ik hou van chocomel.
beste Basia,
Misschien een tip voor de volgende keer: Cinemec Ede herhaalt de opera’s op zondagmiddag. Vandaag waren er na het uitverkochte huis op Koninginnedag toch nog tweehonderd bezoekers. Opera Lives!
In Amsterdam wordt het ook herhaald, hoor!
Maar … maar dat is dan niet meer live ….
Dan kan ik net zo goed naar DVD kijken 🙂
@Basia: ik denk er net zo over, in de herhaling is de spanning weg van dat er van alles kan gebeuren
Inderdaad! Raar eigenlijk want het is iets wat tussen je oren zit, maar live doet er nou eenmaal een schepje bovenop.
Ik meen ook dat de MET het moet hebben van de LIVE uitzendingen.
In de komende Walküre schijnt er door het HighTech decor van alles te kunnen gebeuren. Als er maar niemand een misstap maakt. Ooit zag ik Siegfried bij DNO bij het applaus halen struikelen over een decorstuk en weggevoerd worden… wat later een arm uit de kom bleek …zeer bevreemdend en verontrustend moment.
Zou een regisseur en zijn productieteam dan aansprakelijk gesteld kunnen worden?
Interessante vraag Leen. Er zijn in het verleden best vaak (zelfs) dodelijke ongelukken gebeurd: Tosca die zich te pletter viel, want er waren gen matrassen, iemand die van hoge toren afdonderde, een zwaar stuk decor dat zomaar op een zanger viel (ook dood) …..
Dus maar afkloppen!