In de regelmatig terugkerende rubriek ‘Opera over de grens’ worden belangrijke premières die onlangs in internationale operahuizen plaatsvonden op een rijtje gezet. Deze keer Assassinio nella cattedrale in Milaan, Falstaff in Glyndebourne en een Mascagni-gala in Berlijn.

Om met het laatste te beginnen: de Deutsche Oper Berlin hield op 23 mei een Mascagni-Operngala in de Duitse hoofdstad. Als ster van de avond liet het operahuis de Italiaanse tenor Andrea Bocelli aantreden, vooral bekend van zijn klassiek getinte pop-cd’s.

Tijdens het gala werd onder meer Mascagni’s bekendste opera Cavalleria Rusticana concertante uitgevoerd. Maar het was allemaal niet wat Udo Badelt verwachtte, schrijft hij in Der Tagesspiegel. De eenvoudige reden daarvoor: Bocelli zong veel te zacht. Badelt vertelt dat hij al snel de bij voorzorg in zijn oren gestopte watjes kon verwijderen. „Zijn stem blijft zo klein”, schrijft de recensent. „Ook in de hoogte. Grotere intervallen kosten de blinde zanger zoveel kracht, dat zijn stem daarna nog zwakker wordt.”

Over het Orchester der Deutschen Oper onder leiding van Eugene Kohn en de andere solisten, waaronder Mariana Pentcheva als Santuzza, is Badelt enthousiaster. Zo roemt hij de ‘krachtig-lyrische’ manier waarmee de Italiaanse muziek uitgevoerd wordt.

Teatro alla Scala

In het Scala in Milaan ging op vrijdag 22 mei de niet zo bekende tweeakter Assassinio nella cattedrale van Ildebrando Pizzetti in première. De opera is gebaseerd op het toneelstuk Murder in the Cathedral van T.S. Eliot. Het ging in 1958 ook in het Scala in wereldpremière.

Destijds was het de bas Nicola Rossi-Lemeni die de hoofdrol van Thomas Becket, aartsbisschop van Canterbury, vertolkte. Anno 2009 is het Ferruccio Furlanetto die in zijn voetsporen treedt. Donato Renzetti dirigeert de productie, de regie is van Yannis Kokkos.

Furlanetto is volgens George Loomis van de New York Times de logische keuze om de cast iets meer dan vijftig jaar na de wereldpremière te leiden. De Italiaanse bas maakt volgens de recensent ‘een krachtige indruk’. Een sterk karakter dat hij combineert met een ‘gevoelige welsprekendheid’.

De rest van de cast is volgens Loomis ‘uniform sterk’. Bovendien leidt Donato Denzetti de opera met ‘een trefzeker gevoel van spiritualiteit’ en is de regie van Kokkos ‘rechttoe rechtaan’ Een geslaagde revival, zou je zeggen.

Glyndebourne

Op het Glyndebourne festival ging op 21 mei een nieuwe productie van Falstaff in première – eentje die wel wat weg heeft van de Falstaff waar Opera Zuid momenteel mee door Nederland trekt. Regisseur Richard Jones heeft de komische opera van Verd in het naoorlogse Engeland geplaatst.

Het leidt tot gemengde gevoelens bij de Engelse pers. Jones’ oog voor detail en scherpe gebruik van Verdi’s muziek worden geprezen, maar Edward Seckerson van The Independent mist warmte en spontaniteit, terwijl Tim Ashley van The Guardian klaagt over een gebrek aan gevaar en magie.

Maar afgezien daarvan valt de productie in goede aarde. „Het is spannend en gedetailleerd en ritmisch zo levendig”, prijst Seckerson de muziek van het London Philharmonic onder leiding van Vladimir Jurowski.

Christopher Purves krijgt als Falstaff-vertolker ook vele complimenten toebedeeld. „Eén van onze meest veelzijdige zingende acteurs”, noemt Seckerson hem. „Purves is marvellous“, schrijft Ashley. Je gaat echt iets voor hem voelen door zijn grote stem en figuur.