Operarecensie

Operadagen Rotterdam 2012 – Dag 5

Onder het thema ‘Droom en Daad’ worden van 25 mei tot en met 3 juni de Operadagen Rotterdam gehouden. Iedere dag bericht Place de l’Opera over een selectie uit het programma. Op dag 5 , dinsdag 29 mei, werd er gepitched en gedate door de opera-, muziektheater- en musicalbusiness in de Schouwburg en won de esthetiek in Les enfants terribles.

Scène uit Les enfants terribles (foto: Frédéric Desmesure).

Naast de groepen bezoekers die de voorstellingen en evenementen van de Operadagen volgen, zijn er ook makers, producenten en inkopers van andere festivals en theaters aanwezig in Rotterdam. Dinsdag overdag stond tijdens ‘Operatie Muziektheater’ de dialoog en samenwerking tussen programmeurs en makers in het opera-, muziektheater- en musicalveld centraal.

Makers konden pitches geven van hun plannen en via speeddates werden contacten gelegd. In een debat tussen programmeurs en makers onder leiding van Lex Bohlmeijer spraken onder andere de Amerikaans Beth Morrison, adviseur aan onder meer de Brooklyn Academy of Music, Gijsje van Honk van Odeon De Spiegel Theaters en Rotterdamse Schouwburg-directeur Jan Zoet.

In het nieuwe Luxor klonk ’s avonds de voorstelling Les Enfants Terribles, de opera uit 1996 van Philip Glass. Hij componeerde naar de roman van Jean Cocteau, zoals hij eerder op basis van twee andere boeken van de Franse schrijver deed. Het is een kameropera die begeleid wordt door drie piano’s.

De Operadagen hadden de gouden greep gedaan de productie die afgelopen november in première ging in Bordeaux naar Rotterdam te halen. Deze versie, die in Bordeaux werd gemaakt in samenwerking met het Teatro Arriaga uit Bilbao, is prachtig vormgegeven door regisseur Stéphane Vérité en video-ontwerper Romain Sosso. Zijn video-achterwand waarop alles lijkt te kunnen en die sneeuw maar ook diepte suggereert, is heel discreet in het toneelbeeld opgenomen. De verbluffende techniek van de projectie valt op, maar dringt zich niet op in het geheel.

Drie piano’s in de bak begeleiden de opera met muziek die heel toegankelijk klinkt, zonder dissonanten, en zich herhaalt en vertakt en herhaalt. Het lijkt me niet eenvoudig op die begeleiding te zingen.

Muzikaal en ook theatraal drong de vergelijking met musical zich op. Niet alleen de omgeving van het Luxor, waar Les Miserables en Drie Musketiers lange series voorstellingen maakten, gaf de avond een musicalrandje, ook de makkelijk in het gehoor liggende instrumentale en vocale muziek van Glass brachten die sfeer. De verteller in regenjas deed me denken aan Willy Russels Bloodbrothers.

Die verteller, die ook de rol van Gérard zong, bracht de rode draad in de voorstelling. Olivier Dumait beschikt over een minstens zo fraaie spreek- als zangstem en alleen om naar hem te luisteren in de Franse volzinnen was al een genoegen. Dat gold nog veel meer voor sopraan Chloé Briot als Elisabeth. In de beperkte vocale en dramatische ruimte van haar rol pakte ze elke millimeter met power en vastberadenheid. Goede stem, sterke bühnepersoonlijkheid, en dat voor een zangeres van halverwege de twintig.

Komende zomer zingt ze in Aix-en-Provence de hoofdrol in Ravels L’Enfant et les sortilèges. In die rol staat komende donderdag in Rotterdam Magdalena Kožená. Die gaat dat vast heel goed doen, maar wat Briot deed in het Luxor maakt nu al benieuwd naar haar versie.

Guillaume Andrieux zong haar broer Paul, net wat minder sterk dan zijn zus in het verhaal. Mezzo Amaya Dominguez liet vooral vocaal veel moois horen in een rol die verder niet veel ruimte bood.

Ik hou niet zo van sprookjes en de complexe vertelling waarin in een dik uur van alles voorbij komt, kon me matig boeien. Het was veel meer een esthetisch dan een emotioneel/dramatisch interessante voorstelling. Maar dat gebrek aan inlevingsmogelijkheid werd meer dan gecompenseerd door de muzikaal aangename zang en begeleiding, door de muziek, de sfeer op het podium en door de doorontwikkelde, internationale kwaliteit van deze enscenering die – ondanks dat dit de enige uitvoering in Nederland was – toch compleet vertaald boventiteld werd.

Tips voor de komende dagen

Donderdag 31 mei om 20.15 uur: Yannick Nézet-Séguin, het Rotterdams Philharmonisch Orkest en onder andere Magdalena Kožená, Nathalie Stutzmann en Martijn Cornet in L’Enfant et les Sortilèges van Ravel.

Vrijdag 1 juni om 19.00 uur: Opera Buffa, door Laika en Muziektheater Transparant. Don Giovanni in een combinatie van muziek, zang, spel en… chocolade.

Vorig artikel

Oranje ‘blauwtje’ voor Don Giovanni

Volgend artikel

Claron McFadden over sterke vrouwen

De auteur

François van den Anker

François van den Anker

François van den Anker is muziekjournalist. Hij doet verslag van de wereld van opera en lied met interviews, reportages en podcasts.