In de regelmatig terugkerende rubriek ‘Opera over de grens’ worden belangrijke premières die onlangs in internationale operahuizen plaatsvonden op een rijtje gezet. Deze keer de laatste traditionele Ring in Amerika, de publiekslieveling van Bayreuth en heerlijke tenoren op het Rossini Festival.

In Seattle staat de hele maand augustus in het teken van Der Ring des Nibelungen van Richard Wagner. Onder begeleiding van een enorm randprogramma wordt de monsteropera driemaal uitgevoerd. De eerste cyclus werd op vrijdag 14 augustus afgerond.

Volgens Associated Press-recensent Mike Silverman is de productie van Stephen Wadsworth de enige traditionele uitvoering van de Ring in heel Amerika. De Metropolitan Opera is bezig met een nieuwe Ring-productie in avant garde-stijl, Los Angeles kent een zeer abstracte Ring en Washington en San Francisco delen de moderne versie van Francesca Zambello.

„Daarmee is Seattle de enige Amerikaanse bestemming waar Wagner-liefhebbers de vierdelige opera, uitgevoerd in één week tijd, kunnen zien in een productie die dichtbij de originele versie van de componist blijft”, schrijft Silverman.

Het resultaat is erg fraai, vindt hij. ‘Magnifiek’ zelfs. De productie, die gebaseerd is op de bassen van de Pacific Northwest, ziet er ronduit schitterend uit en de cast is van wereldklasse.

Silverman roemt de regiekunsten van Wadsworth, die ook de minst sympathieke karakters zachte trekken weet mee te geven.

Van de solisten licht hij met name mezzo Stephanie Blythe uit, „één van de grootste zangers van vandaag”. Haar Fricka in Das Rheingold was soms zo krachtig dat ze al de andere zangers oversteeg.

Andere bekoorlijke solisten waren Greer Grimsley als Wotan, Richard Paul Fink als Alberich en Stuart Skelton als Siegmund (hem dicht Silverman een mooie toekomst toe in rollen voor heldentenor).

De productie van Wadsworth kom in 2013 nog eenmaal terug, in het kader van het Wagner-jaar. Hieronder een preview van het eerste deel van Seattle’s Ring, Das Rheingold. Inderdaad een esthetisch kunststukje.

Bayreuther Festspiele

Nog meer Wagner: in Bayreuth maakte Klaus Florian Vogt voor het derde jaar op rij furore als Walther von Stolzing in Der Meistersinger von Nürnberg. De door zijn vrouw ontdekte tenor zong in 2007 voor het eerst in de Meistersinger van Katharina Wagner en is sindsdien niet uit Bayreuth weg te slaan.

De Duitse pers noemt de tenor de publiekslieveling van Bayreuth. De Main Post beschrijft zijn optreden dit jaar: „Als Walther von Stolzing na zeseneenhalf uur voor het doek verschijnt, breekt er gejuich uit in het Festspielhaus van Bayreuth. Er wordt geklapt, geroffelt, bravo-roepen zijn te horen. En het bijzondere: er klinkt geen enkele boe in het zo ‘überkritischen’ Bayreuther publiek.”

Ook andere kranten spreken louter lovend over de Duitser. Een criticus stelt dat hij ieder ander in de productie ‘overstraalt’. En dat je door zijn natuurlijke, zelfverzekerde en in de frasering zeer knappe zang vergeet dat hij een nogal onorthodoxe Stolzing-klank heeft.

Klik hier voor een verhaal over Vogts opmerkelijke carrière in de Berliner Zeitung.

Rossini Opera Festival

Op zondag 9 augustus begon in de Italiaanse havenstad Pesaro het dertigste Rossini Opera Festival. Op het programma staan producties als Zelmira (met onder andere Juan Diego Flórez, Gregory Kunde en Marianna Pizzolato), La Scala di Seta, Le Comte Ory en Rossini’s bekende Petite Messe Solennelle (met onder andere Kate Aldrich, Anna Bonitatibus en Francesco Meli).

Manuel Brug van Die Welt was erbij en hij constateerde dat het festival ook na dertig jaar nog met nieuwe Rossinigheden weet te komen. De regie is ook moderner geworden, vindt Brug. Een statisch scenisch concert krijg je in Pesaro niet meer voorgeschoteld.

Hoewel Brug wat bedenkingen heeft bij de regie van de openingsproductie van Zelmira – een regie van Giorgio Barberio Corsetti – is hij verrukt over het ‘heerlijke duofeest van de tenoren’. Hij heeft het dan over Juan Diego Flórez en Gregory Kunde.

De Amerikaan Kunde neemt regelmatig loodzware hoofdrollen op zich in Pesaro, terwijl Flórez na zijn doorbrekende debuut in 1996 het festival trouw blijft. In Zelmira blinken zij volgens Brug samen uit, met hun spectaculair hoge maar toch constrasterende stemmen.

Wat de muziekjournalist zo leuk vindt aan het festijn in Pesaro, is de diversiteit van het repertoire, ondanks dat het helemaal toegespitst is op het werk van Rossini. Hij vergelijkt het met Bayreuth: waar het Wagner-walhalla in 98 edities 10 opera’s heeft gebracht, heeft Pesaro er in 30 edities 40 op het toneel gezet.

Meer info over het Rossini Festival is te vinden op www.rossinioperafestival.it.