Kaufmann debuteert bij Sony met Verdi-cd
Voor zijn debuut bij Sony is tenor Jonas Kaufmann in het repertoire van de jarige Giuseppe Verdi gedoken. Hoewel zijn alleskunner-reputatie anders doet vermoeden, overtuigt hij niet in alle rollen van de Italiaanse componist. Niettemin is de cd weer een staaltje topzang.
Jonas Kaufmann is hot, heel erg hot. ‘Der begehrste Tenor der Welt’ heeft dan ook alles mee: een stem uit duizenden, charisma, intelligentie, muzikaliteit, buitengewone acteerkwaliteiten en – eerlijk is eerlijk – de looks.
Met veel verschillende rollen op zijn repertoire, van Massenet tot Wagner, is hij ook zeer veelzijdig. Maar kan hij daarom ook alles zingen? Zijn eerste cd met uitsluitend Verdi-aria’s, waarvoor hij zijn vertrouwde Decca voor Sony heeft ingeruild, laat mij in twijfel achter.
Duca (Rigoletto) en Macduff (Macbeth) heeft hij al ver achter zich gelaten, terwijl hij aan Otello duidelijk nog niet toe is. Niet dat het hem aan kracht ontbreekt, het is meer dat hij nog te ver van de rol afstaat. Ook van zijn Radames ben ik niet kapot, al vind ik zijn diminuendo aan het eind van ‘Celeste Aida’ wel heel erg mooi.
Daarentegen is zijn Don Carlo van een ongekende schoonheid. Die rol ‘zit’ hem als gegoten. En Alvaro (La forza del Destino) smaakt alleen maar naar meer; hopelijk gaat hij de opera ooit in zijn geheel opnemen.
Ook Manrico (Il Trovatore) ligt hem goed en al klinkt zijn hoge C in ‘Di quella Pira’ een beetje geknepen, hij heeft meer dan genoeg kracht om de aria tot een goed einde te brengen. Het meest weet hij mij echter te overtuigen in ‘Destatevi, o pietre’ uit I Masnadieri.
Dirigent Pier Giorgio Morandi en het Orchestra dell’Opera di Parma leggen een vreemde voorkeur voor de tempi neer: eerst hollen en dan radicaal remmen…
Niettemin: een cd om te hebben!
Hieronder de trailer:
Bestel deze cd nu in onze webshop!
De auteur
8Reacties
ik word wel regelmatig moe van het gedweep met Kaufmann, maar eerlijk is eerlijk: hij kan het het wel! Dat blijkt ook wel uit jouw artikel Basia. Ik ga die CD zeker aanschaffen.
Ik heb daar wel regelmatig begrip voor, Paul de Boer. Dwepen associeer ik met tienermeisjes. Maar eerlijk is eerlijk: als het over een in jouw oren werkelijk zeldzaam fenomeen gaat, heb je wel eens de neiging je door je enthousiasme mee te laten slepen (de bakermat van opera is tenslotte Italië..). Maar meestal lijkt die overenthousiaste fan zich daarvan wel met een knipoog bewust, getuige bv. allessandro`s reactie op de recensie van de Lucia Aliberti CD (Place de l`Opera van 11 juli j.l.(en de mijne de vorige maand bij het optreden van Angela Gheorghiu..).
Ooit Bergonzi in Domingo in Verdi gehoord?? ik bedoel maar..;-). De klank van Kaufmann in Verdi is, zoals Basia al constateert, soms ‘geknepen’, niet echt open…ik krijg er plaatsvervangend een ongemakkelijk gevoel in mijn keel van.
Jazeker, de prachtige, gulle, lenige, goudbronzen, glanzende (enz.) Bergonzi was dan ook een echte Verditenor, die wist wat hij moest zingen. Hetzelfde geldt voor Domingo (zijn baritonuitstapjes zijn hem gegund en vergeven).
vanavond kijken op ORF 2 : La fanciulla del west vanuit Wenen.
morgen op Duitsland uitreiking Echo classic als beste mannelijke zanger verkozen! Kritiek kan men altijd geven, hij is door Domingo nochthans vernoemd als zijn opvolger, dat is toch niet de eerste de beste.
Ik vind dat we in 2013 leven en niet in de tijd van Bergonzi,Del Monaco en Corelli .
Jammer dat Place de l’Opera nu nagenoeg dezelfde recensie heeft als het tijdschrift van Klassieke Zaken dat ik net las. Met de recensie is niks mis hoor, maar het zou aardiger zijn als er zoveel mogelijk visies en meningen aan bod komen in de toch niet zo grote wereld van klassieke muziek en opera in Nederland. Ik pleit ervoor om een andere recensent te vragen als de betreffende criticus al elders een recensie van hetzelfde werk publiceert.
@bea, helaas leven we niet meer in de tijd en moeten we het met ‘iets’ (soms veel) minder doen. Domingo is nu een baritenor;-)
Nee, @bea, we leven niet meer in de tijd van Bergonzi enz. maar wel in een tijd die, dank zij de techniek, beschikt over hun nalatenschap en waarmee de opnamen van de huidige zangers moeten concurreren. Zo zullen de komende zangergeneraties, behalve tegen hen, ook weer tegen de Domingo`s en Kaufmannen moeten opboksen. Prachtig toch?