AchtergrondFeatured

Youtube-portret: Nino Machaidze

Nino Machaidze is nog nat achter de oren, maar heeft nu al debuten bij de Metropolitan Opera, het Royal Opera House en de Opéra National de Paris in het verschiet. Daarmee is ze één van de nieuwste rijzende sterren in operaland. Een portret in beeld van de Georgische. Met dank aan Youtube.

(Foto: Los Angeles Opera.)
(Foto: Los Angeles Opera.)

Nino Machaidze is voer voor critici. Slechts twee jaar geleden trok ze voor het eerst de aandacht van het grote publiek en nu al staat ze op het programma van vele grote operahuizen in de wereld. Een haast onnatuurlijk snelle opmars.

Voorstanders roepen dat ze een uitzonderlijk talent is, met virtuoze zang. Christa Ludwig dichtte haar bijvoorbeeld een grote carrière toe en het predikaat ‘de nieuwe Netrebko’ is haar al niet meer ongewoon.

Tegenstanders brengen daar tegenin dat ze simpelweg de volgende jonge, sexy sopraan is die in enkele maanden naar de top wordt gepromoot door labels als Decca, maar die vroeg of laat vocaal wel door de mand zal vallen, of die simpelweg met stemproblemen het veld moet ruimen, omdat ze nooit heeft kunnen rijpen.

Vooral de rol van haar uiterlijk is pikant en maakt de aloude discussie over uiterlijk versus vocale prestaties weer wakker. Iemand vergeleek haar eens met filmster Angelina Jolie en het Deense Aarhus kondigt een aanstaand concert van haar aan met omschrijvingen als ‘the hottest soprano name today’ en ‘she is young, she is beautiful’. Hoe serieus moet je zo’n ster nemen?

Wereldster

Machaidze werd geboren in Tbilisi, Georgië. Ze studeerde daar zang en begon op te treden in het oude Paliashvili Staatstheater van de Georgische hoofdstad. Ze zong rollen als Gilda in Rigoletto, Norina in Don Pasquale en Zerlina in Don Giovanni.

Door het winnen van de Leyla Gencer-competitie in Istanbul werd ze aan boord gehaald bij de Accademia del Teatro alla Scala, het opleidingsprogramma van het bekende operahuis uit Milaan. Dat was in 2005.

Ze rondde de opleiding met succes af en draaide in seizoen 2007/2008 volop mee in het Milanese operaseizoen. Haar belangrijkste optreden was Marie in La Fille du Régiment, de eerste stap naar haar internationale doorbraak.

Dat seizoen zong ze nog diverse andere rollen in de Scala, waaronder Lauretta in Gianni Schicchi van Giacomo Puccini. Hieronder een fragment uit die productie. Ze zingt de beroemde aria ‘O mio babbino caro’.

 

Haar definitieve doorbraak kwam na dat seizoen, in de zomer van 2008, toen ze Anna Netrebko mocht vervangen in Roméo et Juliette van Gounod tijdens de Salzburger Festspiele. Ze werd gekoppeld aan Rolando Villazón. Hieronder een fragment uit die productie. Machaidze zingt ‘Dieu! Quel frisson court dans mes veines!’.

De productie werd een groots succes en is inmiddels ook op dvd uitgebracht. Sindsdien wordt er gesproken van ‘de nieuwe Netrebko’ en ook van ‘een nieuw droompaar’, al is die laatste benaming niet meer zo van toepassing nu Villazón uit de roulatie is.

Om de lovende reacties te illustreren hieronder een filmpje van ZDF (in het Duits). Haar succesvolle optreden wordt betiteld als de ‘geboorte van een wereldster’.

Na Salzburg hoefde Machaidze niet te klagen over aanbiedingen. In Parma zong ze Gilda in Rigoletto en daarna vertrok ze naar Bologna om haar eerste Elvira uit I Puritani van Bellini te zingen (januari 2009). Daar trof ze net als in Salzburg niet de minste tegenspeler: Juan Diego Flórez.

Hieronder een deel uit die productie, met dus Flórez als Arturo en Ildebrando d’Arcangelo als Giorgio.

In april dit jaar naderde de roem van Machaidze de Nederlandse landsgrenzen toen ze in De Munt in Brussel aantrad voor een productie van Lucia di Lammermoor van Donizetti. Ze maakte daarin haar debuut als Lucia.

Ze zong er samen met zangers als Charles Castronovo (Edgardo) en Angelo Veccia (Enrico). Hieronder een deel van de waanzinscène (helaas in een wat mindere opnamekwaliteit).

Ook na haar doorbraak blijft het debuten regenen in de carrière van Machaidze. Zo maakte ze haar debuut als Fiorilla in Il Turco in Italia van Rossini in het Theater an der Wien en zong ze naast Jonas Kaufmann in weer een Roméo et Juliette bij haar debuut in het Teatro La Fenice. Hieronder de aria ‘Je veux vivre’ uit die laatste productie.

Met haar succesrollen zal Machaidze zich de komende tijd laten zien op de meest befaamde tonelen. Ze gaat als Juliette naar Londen, voor een productie van het Royal Opera House, en ze gaat als Gilda naar New York, Parijs en Milaan, waar ze terug zal keren in de Scala.

Eerst staat echter haar Noord-Amerikaanse debuut op het programma. Met zangers als Giuseppe Filianoti en Ruggero Raimondi zal ze vanaf 12 september een productie van Donizetti’s L’Elisir d’Amore verzorgen. Ze zingt daarin voor het eerst de rol van Adina.

Vorig artikel

'Staatsoper für alle' trekt 53.000 bezoekers

Volgend artikel

Supierz wil niet zomaar klassiekers brengen

De auteur

Jordi Kooiman

Jordi Kooiman

Jordi Kooiman is journalist en muziekliefhebber. Hij richtte in januari 2009 Place de l'Opera op en leidt sindsdien het magazine.

1 Reactie

  1. jann deckers
    7 april 2010 at 15:34

    Nino Machaidze, wat een rijke aanvulling, zowel op muzikaal als op geestelijk gebied. Naast haar zo wonderlijke, steeds meer rijpender stem, acteert ze grandioos; geniet intens als ik haar zie en beluister… na Romeo et Juliette had ik zoiets van wauw. Laten we deze stemmen koesteren, te beginnen met waardering en respect, ook al
    stijgt muziek soms boven de werkelijkheid uit.