Eén van de uitblinkers in de succesvolle première van Falstaff bij De Nationale Opera afgelopen zaterdag was Massimo Cavalletti in de rol van Ford. Niet alleen het publiek, maar ook Cavalletti zelf genoot met volle teugen van de productie van Robert Carsen. Een kort vraaggesprek met de Italiaanse bariton.

“Massimo Cavalletti is een fantastische Ford. Zijn volumineuze bariton kent immens veel kleuren, onontbeerlijk om hem zowel als Ford als in zijn Fontana-vermomming geloofwaardig te laten klinken.” Dat schreef de Place de l’Opera-recensent over Cavalletti na de première van Falstaff afgelopen zaterdag.

Cavalletti’s ervaring zal ongetwijfeld meegespeeld hebben in zijn gewaardeerde vertolking. Hij zong de rol van Ford eerder bij de Scala (in dezelfde productie van Robert Carsen) en in de nodige andere producties, waaronder in Zürich en Salzburg.

Ford is één van de rollen die Cavalletti – een bariton uit Lucca, die pas laat met zingen begon, maar daarna snel carrière maakte – naar de top heeft gebracht. Hij is inmiddels een vaste gast bij operahuizen als de Metropolitan Opera, het Royal Opera House, de Scala en de Bayerische Staatsoper.

Wat is Ford voor een rol?
“Ford heeft de pretentie dat hij alles onder controle heeft, maar dat is niet zo. Hij wil bijvoorbeeld zijn dochter uithuwelijken, maar dat werkt niet.

Hij en zijn vrouw Alice lijken wel op de graaf en gravin in Le nozze di Figaro. Ford vergeet zijn vrouw liefde te geven en is geïnteresseerder in geld verdienen en hoger op de maatschappelijke ladder komen. Tijdens de opera zie je dat Alice ervan geniet dat ze weer wat aandacht krijgt.

Vocaal is Ford een moeilijke en tegelijk erg grappige partij. Bovendien is het goed voor mijn leeftijd. Ik denk dat Ford ongeveer zo oud als ik, daardoor hoef ik weinig te ‘acteren’.”

Wat maakt de productie van Robert Carsen zo succesvol?
“Het is heel erg humoristisch en heeft tegelijk zo’n ondertoon als in Don Pasquale. De mensen maken een grap van Falstaff en hij lijdt eronder.

De productie zit vol details, scènewisselingen en grappige situaties. Daarbij verandert Carsen de grappen per land, zodat ze blijven aanslaan. Ik denk dat iedereen – zelfs als je niks weet van Falstaff – de voorstelling kan volgen en begrijpen.

Wij hadden het geluk dat Carsen naar Amsterdam kwam voor deze speelreeks, zodat we met hem konden werken. De meesten hebben deze productie al eerder gedaan, dus we wisten al wat we moesten doen en waar we moesten staan. Daardoor konden we nu samen met Carsen meer aan het ‘gevoel van binnen’ werken.”

Eén van de hoogtepunten in de partij van Ford is het duet met Falstaff in de tweede akte, gevolgd door Fords monoloog. Hoe is het om die scène te zingen?
“Falstaff is bijna een gevecht tussen twee baritons, en daarmee tussen twee verschillende klassen: de lord tegenover de middenklasse. Het duet van Falstaff en Ford is een soort duel. Falstaff en ik zingen dezelfde noten, alsof we ermee tegen elkaar vechten. Ik heb deze scène al meer dan veertig keer gezongen met Ambrogio Maestri, onder meer in Salzburg. We voelen elkaar dus heel goed aan.”

Hoe is het om met de rest van deze cast te zingen?
“Het is één van de beste casts waar ik tot nu toe in gezongen heb. En dan zingen we ook nog bij het Koninklijk Concertgebouworkest onder maestro Gatti…”

Je zingt regelmatig Ford en keert in december terug in Amsterdam voor Marcello in La bohème, een andere rol die je veelvuldig opvoert. Wat zijn je andere plannen? Nog nieuwe rollen op de agenda?
“Zeker. Mensen verwachten telkens weer wat nieuws, telkens weer een debuut. Het is lastig om vandaag de dag in één klein deel van het repertoire carrière te maken. Dus ik zing zeker nieuwe rollen. Maar niet te veel tegelijk. Je moet ook rollen bewaren voor de toekomst, zodat je telkens wat nieuws achter de hand hebt. Alleen zo kun je een hele lange carrière maken.”

Massimo Cavalletti is tot en met 30 juni nog te horen in Falstaff en komt vanaf 4 december terug voor La bohème. Zie voor meer informatie de website van De Nationale Opera.