Schoonvader Thomas Hampson en schoonzoon Luca Pisaroni zijn op zomertournee. In het Duitse Essen brachten de bariton en bas-bariton afgelopen zaterdag een deels voorspelbaar, deels avontuurlijk programma met opera-aria’s. Dankzij hun vocale meesterschap werden de tenoren – althans voor één avond – niet gemist.

Het motto van de kleine zomertournee van Thomas Hampson (bariton) en Luca Pisaroni (bas-bariton) is: ‘No tenors allowed!’ Na hun optreden in het Théâtre du Châtelet in Parijs, waar ze het met enkel pianobegeleiding moesten doen, werden hun optredens in Baden-Baden en Essen voorzien van een compleet orkest: de Philharmonie Baden-Baden onder leiding van Pavel Baleff.

Het programma opende met twee aria’s uit Le nozze di Figaro, gevolgd door fragmenten uit Don Giovanni. Die opera heeft een speciale betekenis voor de heren. Bij een uitvoering in Salzburg in 2002 maakte Pisaroni in de rol van Masetto niet alleen kennis met zijn collega Hampson, die de titelrol zong, maar ook met diens dochter. Die zong niet, maar maakte wel indruk. Dochter Cate Hampson trouwde later met Pisaroni en sindsdien hebben de twee zangers een professionele samenwerking opgebouwd die, zeker voor familie van de ‘kouwe kant’, zeer warm aandoet.

Het blok Mozart was vooral licht, door speelse opkomsten en een mengsel van serieuze zang, licht acteerwerk en een scheutje schmier. Hoogtepunt van dat segment was de catalogusaria van Leporello.

Vermoedelijk al sinds de tijd van Mozart hebben regisseurs en uitvoerders manieren bedacht om Leporello’s boekhouding van de veroveringen van zijn baas Giovanni op een passende manier vorm te geven. Pisaroni koos voor zijn iPad, die hij benutte om op een scherm wat miniaturen te laten zien. Op het eerste oog waren het fotootjes van dames, maar bij nader inzien, toen de zanger één van de foto’s naar schermgrootte swipete, bleek het een foto van Lenny, één van zijn honden, te zijn.

Pisaroni’s honden Lenny en Tristan reizen overal mee naartoe, dus ook naar Essen, waar ze voorafgaand aan het optreden van hun baas nog door het park rond de Philharmonie en het Aalto Theater renden. Lenny en Tristan hebben onder de button ‘Dogs on the road’ een eigen pagina op de website van de zanger.

Na de Mozart-pret sloeg Hampson een heel andere, gevoelige toon aan. Zijn aria ‘Vision fugitive’ uit Hérodiade van Massenet was hartverscheurend en kleurde met wonderlijke tegentonen bij ‘Vous qui faites l’endormie’, de aria van Méphistophélès uit Faust die Pisaroni erna zong.

Als laatste voor de pauze brachten Hampson en Pisaroni ‘Restate!’ uit Don Carlo van Verdi. Hampson zong de rol van Rodrigo vorig jaar in Wenen (de dvd daarvan is onlangs verschenen), maar voor Luca Pisaroni is de rol van Filippo II nieuw en zelfs wat avontuurlijk. Hoewel schoonvader Hampson er alle vertrouwen in zegt te hebben, liet Pisaroni in een gesprek op de dag voor het concert weten die rol nog wel een experiment te vinden. Het duet werd niettemin een overdonderende demonstratie van zangkwaliteit en overtuigingskracht. Buitengewoon indrukwekkend en veelbelovend.

Na de pauze spiegelde het programma. Eerst kwam de ernst, met een duet uit I Puritani van Bellini, de aria van Jago uit Otello door Hampson en ‘Vendetta’ uit Rossini’s Semiramide door Pisaroni. Daarna schoven de heren naar Amerikaanse romantiek, met ‘Some enchanted evening’ van Richard Rogers en ‘Lonely Town’ van Leonard Bernstein.

Met ‘Chetti, chetti, immantimente’ uit Don Pasquale deden de twee een ‘vocaal wedstrijdje ver plassen’. Kluchtig, maar dat hoort ook bij het werk dat Donizetti schreef. Het stuk kwam later terug als derde toegift, toen nog gekker. Want de zaal wist met het applaus van geen ophouden en de zangers beloonden dat met toegiften uit het Heimat-repertoire, gevolgd door de Donizetti-aria.

Hampson en Pisaroni zijn twee zangers die het repertoire volledig beheersen en naar hun hand kunnen zetten. Hampson met zijn podiumvakmanschap, Pisaroni met zijn speelse, jongensachtige ironie. Met dit ijzersterke programma bewezen de twee vocale kanonnen weer eens dat opera over het leven gaat, over lachen en huilen, over macht en liefde.

Conclusie van een mooie avond in Essen: met Thomas Hampson en Luca Pisaroni valt wel te lachen, maar niet te spotten.

Van Thomas Hampson is net de cd Notturno verschenen, met liederen van Richard Strauss. Luca Pisaroni brengt op 10 oktober een recital in het Amsterdamse Muziekgebouw aan ’t IJ.