Don Giovanni rammelt te veel
Internationale Opera Producties begon gisteren, 22 september, zijn nieuwe seizoen door in de Koninklijke Schouwburg in Den Haag een tournee van Don Giovanni af te trappen. De productie is bij vlagen overtuigend, maar rammelt vocaal en muzikaal te veel om echt spannend te worden.
Internationale Opera Producties (IOP) zocht voor de opera van Mozart een cast met deels Nederlandse solisten bij elkaar. Als het om acteren gaat, weten die solisten wel raad met hun rollen. De losbandige Don Giovanni, zijn ongelukkige knecht Leporello, de gefrustreerde Donna Elvira, de lijdende Donna Anna: alle typische karakters die Lorenzo da Ponte in het libretto neerzette, komen voorbij.
Helaas blijft het tijdens het grootste deel van de voorstelling bij dat goedbedoelde acteren en komen zang en muziek niet van de grond. De solisten hebben vocaal niet in huis wat nodig is om hun karakter op een boeiende manier uit te drukken.
Don Ottavio (Ron Pitcher) heeft een mooie tenor, maar zingt veel te zacht en is bovendien zo nu en dan vals. Don Giovanni (Sebastian Huppmann) is vooral veel van hetzelfde, Donna Elvira (Janny Zomer) is in de hoogte en laagte onbeheerst en de Commendatore (Yuriy Kudryavtsev) is bepaald niet indrukwekkend als standbeeld.
Positieve uitzondering is Claudia Patacca als Donna Anna, die het gros van de ‘overtuigende vlagen’ voor haar rekening neemt. Hoewel ze soms een tikkeltje ongepolijst is in de hoogte, liggen haar gevoelens panklaar op haar stembanden. Ze weet zich uit te drukken en sleept het publiek daarin mee.
Mikko Järviluoto doet het ook fraai als Massetto. Hij is geknipt voor de rol van jaloerse boerenkerel, met zijn grote voorkomen en zijn stevige stem.
Geknipt zijn eveneens Gonnie van Heugten als Zerlina en Hans Pieter Herman als Leporello. Zeker Van Heugten is met haar heldere, meisjesachtige stem een uitstekende vertolkster van haar rol. Herman moet het vooral hebben van zijn aanstekelijke acteerwerk en een paar fraai vocale momenten. Beide hebben echter het manco dat hun stemmen te klein zijn. Ze komen vaak niet boven het orkest uit – dat nog niet eens zo groot is.
Niet alle minnen zijn onoverkomelijk
De gebreken van de solisten zijn echter nog te overzien. Met een overtuigende presentie op het toneel is veel weg te poetsen. Schadelijker is de magere prestatie van het orkest van de Nationale Opera Odessa onder leiding van de Ierse dirigent Kevin Mallon.
Mallon kiest consequent de verkeerde tempi. Het hele stuk door houdt hij het tempo laag, wat de pit van het verhaal in de kiem smoort. En áls een tandje terug wel op zijn plaats is – in de ontknopingsscène met de Commendatore – raffelt hij de partituur af.
Verder mist het orkest een volle klank, speelt de clavecimbel inspiratieloos en is de balans tussen de solisten en het orkest niet goed. Ze lopen vaak net even uit de pas voor ze elkaar vinden, wat een rommelige indruk maakt. Kortom: het rammelt te veel om als toeschouwer volledig in het stuk gezogen te worden.
De regie van Frank-Bernd Gottschalk maakt de productie niet veel spannender. De eenvoudige decors voegen weinig toe en in het karakteriseren van de personages is Gottschalk niet heel inventief.
Er zijn dus nogal wat minnen te noemen bij de productie. Maar niet allemaal onoverkomelijke minnen. Want als de boel wat beter op de rails gehouden wordt en de solisten hun draai beginnen te vinden, is deze Don Giovanni zeker tot meer in staat.
Don Giovanni van IOP is tot en met 15 oktober nog zestien keer in Nederland en België te zien. Sommige rollen zijn dubbel bezet. Meer informatie: www.operaproducties.nl.
De auteur
4Reacties
Dear Mr. Kooiman. That was not the orchestra of the Nationale Opera Odessa as you have mentioned in you article who performed that evening, but from the Theatre of musical comedy (Odessa) – there are two big differences. This should be corrcted in order not to mislead the theatrical audience.
Wat jammer dat er alleen een recensie is geschreven van de premiere in Den Haag.
Ik heb behalve de premiere ook de voorstelling in het Nieuwe Luxor Theater gezien en was erg verrast over de prestaties van het gezelschap en het orkest, één week ná de premiere. Dit was duidelijk een betere voorstelling en dat dient óók vermeld te worden.
Het tempo van het orkest lag hoger waardoor de spanning in het verhaal beter werd opgebouwd. Ook vocaal bleef de voorstelling boeien
en de akoestiek van de zaal in het Nieuwe Luxor Theater is zeer goed.
Aan het applaus en de reacties van de zaal was het duidelijk te merken dat een ieder heeft genoten.
Voor alle medewerkers van de produktie nog heel veel succes met de komende voorstellingen.
Vrijdagvond Don Giovanni in Gouda bezocht. Ik kan mededelen dat ik bijzonder onder de indruk ben van de geweldige prestaties van de Internationale Opera Productions. Een muzikaal hoogtepunt voor mij, tenor in een operakoor. Het temperament van Don Giovanni (bariton Sebastian Huppmann)met zijn overtuigende zangprestatie en acteertalent maakte het geheel tot een spannend gebeuren. Diep ontroerd werd ik door het romantische samenspel van Zerlina (sopraan Gonnie van Heugten) met haar prachtige verfijnde, zuivere stem met Massetto (bas Mikko Jarviluoto), chapeau!
Dank aan alle solisten, koor en orkest.
Jammer dat de schijver van de resensie in Den Haag deze voorstelling in Gouda niet heeft gezien.
Donderdagavond in het Spiegeltheater in Zwolle, Don Giovanni gezien.
Dit was de laatste voorstelling in Nederland. De cast was nu zowel vocaal als qua toneelspel goed opelkaar ingespeeld . Hoogtepunt voor mij was de opkomst van Donna Elvira (Janny Zomer) zij dwong wat betreft haar volle warme stem en haar overtuigende presentatie gelijk respect af! Zij zorgde als geen ander voor de nodige pit in de voorstelling.Als beeldend kunstenaar, genoot ik ook van de mooie visuele momenten van het trio: Donna Elvira, Donna Anna en Don Ottavio.