DNO speelt Verdi’s thriller Macbeth
Een “thriller vol machtswellust, moordzucht en bloeddorst”. Zo omschrijft De Nationale Opera Macbeth. Op 3 april gaat de opera van Verdi in een nieuwe productie van Andrea Breth in première bij het Amsterdamse operahuis. Scott Hendricks zingt de titelrol.
Macbeth draait, anders dan de meeste opera’s, niet om romantiek en liefde, maar om het verkrijgen van macht. “Opgezweept door zijn duivelse echtgenote gaat de ambitieuze titelheld over lijken om koning te worden”, zo vat De Nationale Opera (DNO) het verhaal kernachtig samen.
Giuseppe Verdi baseerde zijn opera op het gelijknamige toneelstuk van William Shakespeare. Later benutte hij het oeuvre van de Engelse schrijver ook nog voor zijn opera’s Otello en Falstaff.
In Macbeth horen we “een nieuwe Verdi”, stelt DNO, “die klankschoonheid minder belangrijk vindt dan inleving en expressie”.
De nieuwe productie van Macbeth wordt geënsceneerd door de Duitse toneelregisseur Andrea Breth. Zij boekte in 2013 veel succes met een productie van Shakespeares toneelstuk Hamlet in Wenen. Bij DNO maakte ze eerder De speler. Net als bij die productie zal ze bij Macbeth samenwerken met chef-dirigent Marc Albrecht, die voor het Nederlands Philharmonisch Orkest en DNO-koor zal staan.
Ook titelrolvertolker Scott Hendricks was al eerder bij DNO te zien. Hij zong Graf Tamare in Die Gezeichneten en Riccardo in I puritani. Zijn Lady Macbeth wordt in deze productie gezongen door Nadja Michael, die eerder in Amsterdam te gast was om Fidelio te zingen.
De rol van Banco wordt vertolkt door Vitalij Kowaljow en Wookyung Kim zingt de partij van Macduff, waarbij Yosep Kang op 22 april voor één voorstelling het stokje van hem overneemt. Andere solisten zijn Letitia Singleton, Vincenzo Costanzo, Lukas Jakobski en Peter Arink.
Macbeth gaat op 3 april (Goede Vrijdag) in première en is daarna nog tot en met 28 april te zien. Zie voor meer informatie de website van De Nationale Opera.
Lees op Place de l’Opera ook de discografie van Macbeth.
De auteur
5Reacties
Normaal was ik naar Macbeth gaan kijken. Het is immers één van mijn lievelingswerken. En de produktie van Bondy vond ik destijds prachtig in Amsterdam. Maar, ik zag destijds in de Munt LA TRAVIATA in de regie van dezelfde Andrea Breth en dit was nu een perfect voorbeeld van een ‘moderne’ regie die ik afschuwelijk vond (men ziet, zelfs ik…). Misschien zou me de Macbeth beter meevallen, maar toch… En ik ga al een aantal opera’s in Parijs zien … beetje op mijn kosten letten…
Sorry, Stefan, uw pecuniair argument is uiteraard valide, maar komt met het andere uw onvooringenomenheidsprincipe niet wat te veel in het gedrang?
Maar laat ik mild zijn, Stefan, en concluderen dat die mevrouw Breth wel heel erg moet zijn en het in dit geval om de combinatie van beide argumenten gaat.
Het moet niet gekker worden… het is juist de vooringenomenheid van een regissseur a la Breth die de heer Caprese terecht doet kiezen voor echte interessante voorstellingen.
Eveen nog hierop reageren:
@Leon: Dit vind ik een beetje naast de kwestie. Regisseurs mogen van mij best ver gaan (men kan dat vooringenomenheid noemen…), maar ik denk dat de stijl van Breth me gewoon niet ligt…
@Kesten: Wellicht heb je voor een deel gelijk; zelfs mijn onvooringenomenheidsprincipe is schijnbaar niet eindeloos, al valt dat toch nog (zeer) mee in vergelijking met sommigen. En het is inderdaad een combinatie van beide argumenten. Ik ga in mijn mooie land al naar alles wat me interesseert en zodoende reserveer ik het buitenland (treinkosten, hotelkosten!) enkel voor die produkties die me het meest interesseren en ga ik niet speciaal naar Amsterdam voor een regisseur die me in eigen land al zo tegenviel. Ik wou er bijna aan toevoegen: misschien heb ik ongelijk en zou deze Macbeth me beter meegevallen zijn dan de bewuste Traviata maar als ik zo de recentie lees … al hou ik doorgaans enkel rekening met mijn EIGEN mening en ZEKER NIET met de meest voorspelbare… En misschien wordt het nog voor TV opgenomen en kan ik nog aan de hand daarvan oordelen…