Biosseizoen Royal Opera House 2015/2016
Het Royal Opera House vertoont in seizoen 2015/2016 twaalf opera- en balletproducties in meer dan 1.500 bioscopen in ruim 35 landen, waaronder Nederland. In het operaprogramma zitten titels als Le nozze di Figaro, Boris Godoenov en Werther.
Het Royal Opera House (ROH) heeft zijn bioscoopactiviteiten de afgelopen seizoenen steeds verder geïntensiveerd. Zond het Londense operahuis voorheen nog weleens eerder opgenomen producties uit, nu zijn alle vertoningen live. En het programma is flink gegroeid.
In tegenstelling tot de Metropolitan Opera, de andere grote speler op de ‘opera in de bioscoop’-markt, programmeert het ROH zowel opera als ballet. Beide genres krijgen in 2015/2016 zes titels.
Naast balletten als Romeo en Julia, De Notenkraker, Giselle en Frankenstein zijn zes populaire operatitels te bewonderen. Net als dit seizoen zal de Nederlandse sopraan Eva-Maria Westbroek in één van die producties een hoofdrol zingen. Ze vertolkt Santuzza in Cavalleria rusticana.
Dirigent Antonio Pappano, muzikaal directeur van het ROH, komt in maar liefst drie producties aan bod: de double bill Cavalleria rusticana/Pagliacci, de Russische klassieker Boris Godoenov en Massenets romantische drama Werther.
Hieronder een overzicht van het operadeel van het Londense bioscoopseizoen:
Le nozze di Figaro (W.A. Mozart)
5 oktober 2015
Dirigent: Ivor Bolton
Regisseur: David McVicar
Solisten: Erwin Schrott, Anita Hartig, Stéphane Degout, Kate Lindsey, e.a.
Cavalleria rusticana (P. Mascagni) / Pagliacci (R. Leoncavallo)
nieuwe productie
10 december 2015
Dirigent: Antonio Pappano
Regisseur: Damiano Michieletto
Solisten: Eva-Maria Westbroek, Dimitri Platanias, Aleksandrs Antonenko, Carmen Giannattasio, e.a.
La traviata (G. Verdi)
4 februari 2016
Dirigent: Yves Abel
Regisseur: Richard Eyre
Solisten: Venera Gimadieva, Saimir Pirgu, Luca Salsi, e.a.
Boris Godoenov (M. Moessorgski)
nieuwe productie
21 maart 2016
Dirigent: Antonio Pappano
Regisseur: Richard Jones
Solisten: Bryn Terfel, Kostas Smoriginas, John Tomlinson, e.a.
Lucia di Lammermoor (G. Donizetti)
nieuwe productie
25 april 2016
Dirigent: Daniel Oren
Regisseur: Katie Mitchell
Solisten: Diana Damrau, Charles Castronovo, Ludovic Tézier, e.a.
Werther (J. Massenet)
27 juni 2016
Dirigent: Antonio Pappano
Regisseur: Benoît Jacquot
Solisten: Vittorio Grigolo, Joyce DiDonato, David Bižic, e.a.
De producties van het ROH worden vertoond in 33 bioscopen. Zie voor meer details de Nederlandse website van ROH Cinema Live of de website van het Royal Opera House.
De auteur
11Reacties
Dank voor dit overzicht. Wat mij opvalt is dat de repertoirekeuze wel erg behoudend is. Allemaal opera’s bovendien die vrij recent ook in Nederland zijn uitgevoerd (niet dat ik verwacht dat Covent Garden daar rekening mee houdt). Ik hoop ook bij de bioscoopvertoningen altijd op onbekender repertoire, zowel oud, klassiek, romantisch als modern. Maar dat is helaas weinig het geval.
Enige coordinatie zou niet misstaan tussen operahuizen die ook bioscooppubliek bedienen. De Santuzza van Eva-Maria Westbroek (10 december Londen) is bijvoorbeeld 26 april ook vanuit The Met te zien.
Dat is natuurlijk een toeval. En het betreft verder een compleet andere produktie met een totaal verschillende rest van de cast. Maar inderdaad zou wat onbekender repertoire welkom zijn.
Inderdaad, Stefan, compleet andere productie en cast. Ik ben altijd met stomheid geslagen (letterlijk) wanneer een operabezoeker op mijn vraag of hij ook van plan is die of die opera te gaan bezoeken, antwoordt: nee, want die heb ik al eens een keer gezien.
Alsof het om een speurdersromannetje of zo gaat!
Wellicht, Maarten-Jan, dat in de toekomst het deel van het bioscoop-operapubliek dat verder nooit `echt` naar de opera gaat, aan wat onbekender repertoire toe zal zijn. Maar ik heb geen idee wat de samenstelling van het bioscoop-operapubliek is. Misschien bestaat dat wel voor het overgrote deel uit doorgewinterde operagangers en is het wervende element (operapromotie), naast dat van de aanzienlijke extra-inkomsten, te verwaarlozen. Zijn hierover cijfers bekend?
Er zijn cijfers bekend volgens mij maar die heb ik hier niet bij de hand.
Ik kan wel iets over mijn ervaringen in CineMec Ede melden. Daar bestaat het publiek, naast mensen die ook naar de Oost-Europese voorstellingen, Opera Zuid, de Reisopera en de Nationale Opera gaan, vooral uit een nieuwe groep veertigplussers die via The Met met name het ijzeren repertoire verkent. In de ambiance van de bioscoopzaal. Upclose met de zangers op het witte doek.
Persoonlijk vind ik het altijd jammer dat juist de minder bekende stukken achterblijven in de publieke belangstelling. Op Carmen komen honderden bezoekers (in 2010 op zaterdagavond meer dan duizend) af, op Nixon in America enkele tientallen. Juist die minder geliefde opera’s zouden meer bezoekers moeten aantrekken omdat er drempelverlagend uitleg aan de bioscoopgangers wordt gegeven o.a. door inleidingen, interviews met zangers, regisseurs en soms ook componisten. De geringere entree (in verhouding met het operatheater) dient hier ook wervend te werken. De praktijk is echter anders.
‘Onbekend’ blijft helaas te vaak ‘onbemind’ en dus minder volle zalen. Sommige bioscopen durven zelfs niet eens meer van het ijzeren repertoire af te wijken en haken zelf af wanneer The Met programmering niet in hun straatje past. Jammer.
Hier en daar wordt er wel een minder bekend werk gegeven: destijds gaf men ‘The Tempest’ van Ades, ‘Iolanta’ en ‘Blauwbaards burcht’ vind ik nu ook niet direkt het allercourantste repertoire (hoe prachtig ook) en volgend seizoen wordt ‘Lulu’ gegeven; en jammer ook dat ‘The Death of Klinghoffer’ om dubieuse redenen moeten sneuvelen heeft… Volgend seizoen had in de Covent Garden in de Cinema-reeks wel Oedipe van Enescu mogen staan (zie voor dit werk ook mijn commentaar achter het operaseizoen in Covent Garden). OK, dus iets meer onbekendere werken en het is in orde…
Hopelijk trekken die onbekendere werken uiteindelijk ook meer publiek en verstevigen ze daardoor mede het bestaansrecht van ‘opera in de bioscoop’. Ja, dat schrappen van ‘Klinghoffer’ door The Met was triest vooral omdat dit uit het angst voor anti-joods sentiment in Europa gebeurde.
Tja, iderdaad, als we zo gaan beginnen, is het eind zoek…
Ben ik met je eens. Het zijn moeilijke beslissingen, zeker omdat het lastig in te schatten is wat de gevolgen (kunnen) zijn …
De gevolgen van ee operatransmissie? Overschat men dat niet een beetje? Er is natuurlijk het précédent van ‘De stomme van Portici’ (ge weet wel, toen wij julie buitengegooid hebben… 😉 )
Ja Stefan, je weet het maar nooit. Tegenwoordig moet je nergens meer versteld van staan …