Iedere zomer eindigt de Place de l’Opera-redactie het operaseizoen met een berg onbesproken cd’s. In de serie ‘Cd-zomer’ plukken we iedere donderdag een genegeerde titel uit de stapel. In aflevering 5: Bel Canto uit de mond van tenor Jesús León.

De cd in één zin

De Mexicaanse tenor Jesús León laat van zich horen met belcantofragmenten van Donizetti, Bellini en Verdi, begeleid door het Royal Liverpool Philharmonic Orchestra onder Toby Purser. (Opus Arte OA CD9035 D)

Hebben we inderdaad wat gemist?

Ja en nee. De selectie aria’s bevat niks verrassends en of Jesús León werkelijk “one of today’s most exciting lyric tenors” is, zoals op de cd-cover staat, kun je je afvragen. Tegelijkertijd loont het zich om met de tenor kennis te maken. Hij heeft beslist veel in zijn mars en verdient meer bekendheid bij de Nederlandse operaliefhebber. In ons land trad hij volgens zijn cv nog nooit op en in de bijna 5.000 artikelen op Place de l’Opera komt zijn naam niet één keer voor. Zulke obscuriteit past niet bij zo’n fraaie stem.

Vijf plussen en minnen

+ Jesús León heeft de best mogelijke educatie genoten. Hij studeerde in Sonora en Boston, kreeg coaching van niemand minder dan Mirella Freni aan de Solti Accademia di Bel Canto en maakte deel uit van het jongtalentenprogramma van de Los Angeles Opera. Dat is te horen. Zijn zang is perfect verzorgd. Bereik, frasering, dynamiek, timing: alles heeft hij tot in de puntjes verfijnd.

+ Aan vocaal vuurwerk – zo’n beetje het handelsmerk van belcantotenoren – geen gebrek. Luister bijvoorbeeld naar Leóns puike slotnoot in ‘Povere Ernesto’ uit Don Pasquale of naar zijn glorieuze uithaal halverwege ‘Come uno spirto angelico’ uit Roberto Devereux. En niet te vergeten: de negen pegels in ‘Amici miei, che allegro giorno’, de Italiaanse variant van ‘Ah! Mes amis, quel jour de fête’ uit La fille du régiment/La figlia del reggimento. Negen keer raak!

+ Leóns timbre doet me denken aan dat van Juan Diego Flórez. Een egale klank, met een nasale, scherpe rand. Daarbij heeft Leóns stem een zoet, enigszins sip karakter. Een ideale match voor goedige personages als Nemorino in L’elisir d’amore, Ernesto in Don Pasquale en Fenton in Falstaff. De beteuterde inzet van ‘Povere Ernesto’ is een voltreffer.

– Leóns zoete instrument is minder op zijn plek in ruwe drama’s als I puritani, Roberto Devereux en I Capuleti e i Montecchi. Daarin vind ik hem te braaf. Wel de traan, niet het bloed en het zweet. Het predicaat ‘één van de beste lyrische tenoren van dit moment’ vind ik dan ook een tikje overtrokken. Voor de Nemorino’s en Ernesto’s in het operarepertoire zijn er moeilijk betere tenoren vinden dan de Mexicaan, maar als het drama verhardt en de temperatuur stijgt, moet León het mijns inziens afleggen ten opzichte van een John Osborn of een Piotr Beczala.

– ‘Una furtiva lagrima’, ‘Povero Ernesto!’, ‘A te, o cara’, ‘Tombe degli avi miei’, ‘La donna è mobile’… León (of zijn producent) had kennelijk weinig inspiratie en durf toen hij het programma voor de cd samenstelde. Moet een nieuwe tenor aan het operafirmament echt eerst alle hits uit het repertoire afwerken voordat hij iets origineels kan produceren? In de oeuvres van Donizetti, Bellini en Verdi liggen talrijke schatten verborgen. Jammer dat León die heeft laten liggen.

Zomertip

Geen betere plek om deze cd mee naartoe te nemen dan hét zomerparadijs voor belcantoliefhebbers: Pesaro. In de Italiaanse plaats kunt u bij een verwachte temperatuur van zo’n 30 graden van 10 t/m 22 augustus genieten van La gazza ladra, La gazzetta, L’inganno felice en Il viaggio a Reims. Weliswaar geen Donizetti, Bellini of Verdi, maar ach, hebben die componisten het kunstje niet allemaal geleerd van ‘il Tedeschino’?

Jesús León zelf is deze zomer overigens zoek. Zijn website vermeldt pas op 19 november weer een optreden, bij ‘Classical Spectacular’ in de Royal Albert Hall.

Slotnoot

Wie Jesús León niet alleen wil horen, maar ook wil zien, kan beginnen met deze prachtige scène uit Les pêcheurs de perles van Bizet, op 31 maart 2014 opgenomen in het Teatro Regio di Parma. Heel wat anders dan zijn Italiaanse cd, maar het lijkt erop dat León de Franse kant op wil, met volgend jaar twee voorstellingen van De Parelvissers in Florence en vier optredens in Gounods Roméo et Juliette in Atlanta.