Eerder dit seizoen was ze de jonge, onschuldige Gilda in Rigoletto. Binnenkort zingt ze de allesbehalve onschuldige Musetta in La bohème. Een mooie aanwinst in het repertoire van Anna Emelianova, de jonge Russische sopraan die sinds 2014 in de spotlights staat bij Opera Zuid. Een gesprek over Musetta, Maastricht en Rusland.

Anna Emelianova verliet in 2012 haar geboorteplaats Moskou om in Maastricht door te studeren. Ze kan zich de dag van haar verhuizing nog goed herinneren. Met een grote koffer kwam ze aan in een stad en een land waar alles nieuw en vreemd was. “De taxi reed weg en daar stond ik, midden in Maastricht, met mijn stadsplattegrond… Het heeft me sterk gemaakt als mens. Iedere dag leer ik iets nieuws.”

Aan het Conservatorium Maastricht volgde Emelianova een master in solo- en operazang, die ze in 2015 cum laude afsloot. Al tijdens haar studie maakte ze kennis met Opera Zuid. Ze zong in 2013 in het koor bij Pagliacci en vertolkte in 2014 haar eerste solopartij in De Soprano’s. In mei 2015 was ze één van de vreselijke zusjes van Assepoester in La Cenerentola en in november opende ze het jubileumseizoen van Opera Zuid als Gilda in Rigoletto.

Voor haar komst had Emelianova nog nooit van Maastricht gehoord. “Maar ik wist: als ik mezelf verder wil ontwikkelen, moet ik voor mijn master naar Europa”, vertelt ze. “Ik wilde die ervaring.”

Via via hoorde de sopraan positieve verhalen over zangdocent Axel Everaert van het Maastrichtse conservatorium. Zo werd ze op het spoor naar Limburg gezet. Eenmaal daar bleek het direct te klikken met Everaert. “We hadden meteen heel goed contact. Hij was mijn eerste mannelijke zangleraar en is zelf een tenor. Dat gaf me een nieuwe kijk op mijn techniek en nieuwe inspiratie.”

Pop, rock en opera

Lange tijd leek het erop dat Emelianova helemaal geen zangeres zou worden. Piano was haar instrument. Al op haar zesde ging ze naar de Gnessin Moscow Special School of Music, een kweekvijver voor “de toekomstige muzikale elite”. Het hele curriculum daar was erop gericht om professionele musici af te leveren. Maar na vijftien jaar lang uren per dag piano te hebben gespeeld, snakte Emelianova naar een break. “Op dat moment nam ik zanglessen. Ik wist niet echt waarom. Ik had geen precies doel voor ogen. Maar ik wilde een pauze nemen van het pianospelen.”

Toen de Gnessin-academie audities organiseerde voor de bacheloropleiding zang, besloot Emelianova haar kans te wagen. Ze werd aangenomen en “toen begon het echt”, vertelt ze. “Tot die tijd zong ik vooral pop en rock. Maar mijn leraren op de Gnessin-academie zeiden dat ik een talent voor opera had en dat ik dat serieus moest nemen. Zij lieten me de wereld van de opera ontdekken. Ze maakten het interessant en spannend voor me, zonder me te pushen. Ik ontdekte hoeveel emotie je kwijt kunt in opera.”

De wereld van pop en rock verdween overigens niet helemaal uit Emelianova’s leven. Parallel aan haar studie werkte ze jarenlang als achtergrondzangeres in een muziekstudio. Ook componeerde ze muziek voor een circus.

Nog steeds helpt ze weleens muziekgroepen door bijvoorbeeld de partijen voor de achtergrondzangers te schrijven. Maar doordat haar opera-agenda steeds voller wordt, komt ze daar slechts sporadisch aan toe. Helemaal uit haar hoofd heeft ze het componeren echter niet gezet. “Ik hoop dat ik over een paar jaar in staat ben mijn eigen muziek te produceren. Ik zit vol muzikale ideeën en zou die graag uitwerken op een album. Het zou geweldig zijn als ik die gelegenheid krijg.”

Musetta

Op dit moment bereidt Anna Emelianova zich bij Opera Zuid voor op een tournee met La bohème, de geliefde klassieker van Giacomo Puccini. Ze zingt de rol van Musetta, een kokette, flirtgrage vrouw, wier knipperlichtrelatie met de schilder Marcello als een tweede rode lijn door het verhaal loopt, naast de tragische liefdesrelatie tussen Rodolfo en Mimì.

Emelianova zong Musetta één keer eerder, als lid van de operastudio van de Gnessin-academie. Maar ze beschouwt haar optreden bij Opera Zuid als haar eigenlijke roldebuut. “Ik heb meer ervaring, mijn techniek is beter en mijn begrip van de rol is gegroeid. Ook zijn de collega’s anders en verschilt mijn voorbereiding sterk vergeleken met zeven, acht jaar geleden. Dus voor mij is dit mijn eerste echte Musetta.”

“Het is mooi om Musetta direct na Gilda te zingen”, vindt de sopraan. “Gilda was jong en naïef. Musetta is totaal anders. Ze is een sterke en ook – zo ontdekte ik in het libretto – intelligente vrouw. Ze leeft gepassioneerd en heeft een sterke intuïtie, zodat ze precies aanvoelt hoe situaties zich zullen ontwikkelen. Ze flirt graag en danst en zingt voortdurend. Dat kan ze niet uitzetten. Ze is als het ware altijd aan het optreden.”

Over de liefde van Marcello (bij Opera Zuid bariton Marcel van Dieren) twijfelt Emelianova niet, maar of de liefde geheel wederzijds is? “Zeker, ze houdt van hem. Marcello is de enige man die haar echt pijn kan doen. Maar ze heeft ook vrijheid nodig. Marcello is misschien niet het enige wat ze van het leven wil.”

Emelianova werkt in La bohème samen met regisseur Waut Koeken, die eerder bij Opera Zuid Offenbachs komische opera Barbe-Bleue ensceneerde. De sopraan is zeer te spreken over zijn aanpak. “Het is een klassieke productie. Alles staat op de juiste plek.”

“Waut is een regisseur die je veel vrijheid gunt om je eigen karakter te ontwikkelen”, vervolgt ze. “Hij geeft ook altijd verschillende opties om een scène te spelen, wat me erg goed bevalt. Daarbij is hij erg gepassioneerd en energiek. Een geweldige regisseur.”

Groeien

Voorlopig zal het Opera Zuid-publiek Emelianova niet hoeven missen. Volgend seizoen is ze terug als Susanna in Le nozze di Figaro. Tegelijkertijd wil ze meer audities gaan doen bij andere gezelschappen en plant ze deelnames aan verschillende competities. Want als er één ding is waar Emelianova op gebrand is, dan is het ontwikkeling. Ze wil groeien.

Het lied valt daarbij niet buiten beschouwing. “In mijn conservatoriumtijd heb ik veel recitals gegeven”, vertelt ze. “Nu ik in operaproducties zing, is het moeilijker om er tijd voor te vinden. Het is toch een heel groot iets: je moet bijna twee uur muziek verzorgen, en dat met enkel een pianist. Maar ik doe het heel graag.”

Emelianova heeft Engelse, Franse en Russiche liederen op haar repertoire staan en wil daar de komende tijd Italiaanse liederen aan toevoegen, met name van Bellini, Donizetti en Tosti. “Het is daarbij een voorrecht dat ik hier met mensen van zo veel verschillende nationaliteiten kan werken. Dat helpt me om mijn uitspraak en mijn begrip van vreemdtalige muziek te verbeteren. Ik kan heel eenvoudig iemand om hulp vragen bij een lied uit zijn of haar land. Dat miste ik in Rusland, die multinationaliteit onder collega’s.”

Of ze andersom ook dingen uit Rusland mist? “Vooral mijn ouders, mijn broer en mijn vrienden. Maar ik ben gepassioneerd voor mijn vak en als ik druk ben met studeren, repeteren en optreden, heb ik geen tijd om iets te missen.”

Opera Zuid toert van 21 mei tot en met 23 juni door het land met La bohème. Zie voor meer informatie de website van Opera Zuid. Hieronder de trailer van de productie: