AchtergrondBinnenkortFeatured

Seizoen De Nationale Opera 2017/2018

De Nationale Opera brengt in 2017/2018, het laatste seizoen van artistiek directeur Pierre Audi, elf nieuwe producties en drie reprises. Audi ensceneert zelf een nieuwe Tristan und Isolde en een productie van Landi’s La Morte d’Orfeo.

Nationale Opera & Ballet aan het Waterlooplein in Amsterdam. (© Luuk Kramer)
Nationale Opera & Ballet aan het Waterlooplein in Amsterdam. (© Luuk Kramer)

DNO had maandagmiddag in de foyer van Nationale Opera & Ballet het nodige nieuws te melden. De nieuwe ruimte voor opera-inleidingen en educatie is in gebruik genomen, de gemiddelde zaalbezetting was afgelopen jaar 94 procent en na enkele onderscheidingen in het afgelopen jaar is DNO opnieuw genomineerd voor een Opera Award, ditmaal in de categorie ‘Education & outreach’. En oh ja, de entreeprijzen stijgen enkele procenten voor de duurdere plaatsen, blijven gelijk voor de vierde rang en gaan omlaag voor de vijfde.

Maar het grote nieuws waarvoor de pers was gekomen, was de programmering: een operaseizoen dat zich buitengewoon lastig laat samenvatten. Thematisch is ‘Noodlot en besef, het menselijk bewustzijn’ het label dat op het programma geplakt is, maar directeur Pierre Audi kon bij de programmapresentatie niet anders zeggen dan dat het een “complex” seizoen is, “met veel ingewikkelde rode draden”.

Het einde van de periode Audi komt langzaam in zicht. Aan de aankondiging van zijn enscenering van La Morte d’Orfeo van Landi voegde de intendant toe dat het zijn laatste regie zal zijn voor DNO. Over zijn opvolging wordt tegen de zomer nieuws verwacht, aldus algemeen directeur Els van der Plas.

Het aanbod voor het komende seizoen is zowel breed als diep, heeft werk van recente datum, maar ook een barokopera zoals die van Landi, uit de eerste helft van de zeventiende eeuw. Hoofdplaats van handeling is het eigen theater aan de Amstel, maar incidenteel wordt ook de Amsterdamse Stadsschouwburg bespeeld, net als het Muziekgebouw aan ’t IJ en De Meervaart.

Repertoireopera’s

Drie grote repertoirestukken kondigde Audi aan: La forza del destino van Verdi, Tristan und Isolde van Wagner en Les contes d’Hoffmann van Offenbach. Op 9 september openen Eva-Maria Westbroek en Robert Lloyd het seizoen met Verdi’s opera over een fataal familieconflict. Michele Mariotti dirigeert voor het eerst het Nederlands Philharmonisch Orkest bij DNO.

Eva-Maria Westbroek keert terug in Amsterdam. Ze zingt de hoofdrol in La forza del destino.
Eva-Maria Westbroek keert terug in Amsterdam. Ze zingt de hoofdrol in La forza del destino.

De regie van Tristan und Isolde deed Pierre Audi zelf, vorig jaar in het Parijse Théâtre des Champs-Élysées. Die productie, maar met andere vocalisten en Marc Albrecht in plaats van Daniele Gatti voor het orkest, komt vanaf 18 januari 2018 naar Amsterdam. Stephen Gould zingt de mannelijke en Ricarda Merbeth de vrouwelijke hoofdrol. Terug na zijn succesvolle Gurnemanz in Parsifal is Günther Groissböck.

Volgens Audi was de realisering van de derde repertoireopera, Les contes d’Hoffmann, een plan dat er al twee decennia lag. Carlo Rizzi dirigeert het Rotterdams Philharmonisch Orkest, de jonge Duitse regisseur Tobias Krazter debuteert in Amsterdam. In Bayreuth wordt hem in 2019 de regie van Tannhäuser toevertrouwd. Oude bekende en publiekslieveling John Osborn zingt de rol van Hoffmann. De bekende bas-bariton Erwin Schrott komt voor het eerst naar Amsterdam voor een rol bij DNO.

Avontuur

De Nationale Opera neemt deel aan vier coproducties met andere huizen. Niet alleen een avontuur in het voorbereiden, maar vooralsnog ook in het uiteindelijke resultaat. Alleen de enscenering van Eliogabalo door Thomas Jolly is al in première gegaan, afgelopen oktober bij de Opéra national de Paris. Jolly debuteert in Amsterdam. Het muzikale fundament voor de Cavalli-productie komt van Cappella Meditereannea. Het ensemble was onlangs op het Festival Oude Muziek te gast en trad voor een enthousiast publiek op tijdens Operadagen Rotterdam vorig jaar.

De drie andere coproducties moeten nog in première gaan. In Aix-en-Provence zal deze zomer The Rake’s Progress te zien zijn. Simon McBurney keert na Die Zauberflote en A Dog’s Heart met deze productie terug naar Amsterdam. Hij wordt de vierde regisseur die Stravinsky’s werk voor DNO ensceneert. David Pountney, David Alden en Peter Sellars gingen hem voor.

Stéphane Degout, begin dit seizoen de graaf in Le nozze di Figaro, keert komend seizoen terug voor een nieuwe opera van George Benjamin. (© Julien Benhamou)
Stéphane Degout, begin dit seizoen de graaf in Le nozze di Figaro, keert komend seizoen terug voor een nieuwe opera van George Benjamin. (© Julien Benhamou)

Peter Sellars’ nieuwe regie van La clemenza di Tito van Mozart beleeft op 27 juli zijn première in Salzburg. Zowel daar als vanaf 7 mei 2018 in Amsterdam dirigeert Teodor Currentzis zijn ensemble MusicAeterna. Hij staat voor het eerst in de bak van Nationale Opera & Ballet.

Het team dat eerder verantwoordelijk was voor Written on Skin komt met een nieuwe productie. Componist George Benjamin, librettist Martin Crimp en regisseur Katie Mitchell brengen tijdens het Holland Festival in juni 2018 Lessons in Love and Violence. Stéphane Degout en Barbara Hannigan zingen de hoofdrollen; komend voor jaar al in Londen, later in Amsterdam. Jennifer France, die in Ariadne auf Naxos indruk maakte bij de Nederlandse Reisopera, maakt deel uit van de cast.

Jan Philipp Gloger, die vorig seizoen Der Rosenkavalier bij DNO ensceneerde, verbindt twee totaal verschillende werken aan elkaar, die een gemeenschappelijk element hebben: de stad Florence. Eine Florentinische Tragödie van Zemlinksy en Gianni Schicchi van Puccini vormen een double bill, geleid door Marc Albrecht.

Reprises

La bohème van Puccini, in een regie van Benedict Andrews, beleeft zijn reprise, vrij kort na de eerste serie opvoeringen in december 2014. Ook nu is het de ‘kerstopera’ in het programma. Thomas Oliemans keert terug als Schaunard, Mimì wordt deze keer vertolkt door Eleonora Buratto, die eerder succes boekte als de gravin in Le nozze di Figaro. De cast is deels gewijzigd, maar Nederlandse zangers als Morschi Franz, Peter Arink en Harry Teeuwen zijn weer van de partij.

Ook de grootse productie Gurre-Lieder, recent op dvd verschenen, komt terug op het podium in een vrijwel ongewijzigde bezetting. De kinderopera Hondenhartje, die binnenkort voor het eerst te zien is, wordt in 2018 herhaald.

OFF

In 2017/2018 vindt het derde Opera Forward Festival (OFF) plaats. Hoofdwerk is Hans Werner Henzes Floss der Medusa, geënsceneerd door Romeo Castellucci. Net als in de recente NTR ZaterdagMatinee-uitvoering zingt Lenneke Ruiten de rol van La Mort. Bo Skovhus is Jean-Charles.

Castellucci was zelf aanwezig tijdens de seizoenspresentatie. Hij stelde dat voor hem het vlot een metafoor is voor ons als mensen. Hoewel het stuk een actuele lading heeft, wil Castellucci voorkomen dat het te politiek wordt. “Het mag niet sentimenteel worden, dat is het grootste gevaar. Het is een modern requiem, niet geschreven als opera. Ik wil het experimentele aspect zien te behouden.”

La Morte d'Orfeo wordt Pierre Audi's laatste productie voor DNO. (© Sarah Wong)
La Morte d’Orfeo wordt Pierre Audi’s laatste productie voor DNO. (© Sarah Wong)

Het OFF brengt ook een nieuwe productie van La Morte d’Orfeo van Landi, tijdgenoot van Monteverdi, geregisseerd door Pierre Audi. Zoals eerder in de Monteverdi-producties heeft Christophe Rousset met zijn Talens Lyriques de muzikale leiding.

Het talentenprogramma van DNO werkt mee aan het OFF met de double bill Trouble in Tahiti & Clemency van respectievelijk Leonard Bernstein en James MacMillan. Het talentenprogramma wordt na vijf jaar pilots te hebben gedraaid in seizoen 2018/2019 omgezet in een echte operastudio voor jonge zangers, met een vast ensemble.

Hieronder het overzicht van de volledige programmering:

La forza del destino (G. Verdi)
9 september t/m 1 oktober 2017
Dirigent: Michele Mariotti
Regisseur: Christof Loy
Solisten: Eva-Maria Westbroek, Robert Lloyd, Franco Vassallo, Veronica Simeoni, Alessando Corbelli, Roberta Alexander, e.a.

Eliogabalo (F. Cavalli)
12 t/m 26 oktober 2017
Dirigent: Leonardo García Alarcón
Regisseur: Thomas Jolly
Solisten: Franco Fagioli, Ed Lyon, Nicole Cabell, Valer Sabadus, Kristina Mkhitaryan, e.a.

Ein Florentinische Tragödie (A. Zemlinsky) & Gianni Schicchi (G. Puccini)
11 t/m 28 november 2017
Dirigent: Marc Albrecht
Regisseur: Jan Philipp Gloger
Solisten: Nikolai Schukoff, Ausrine Stundyte, Massimo Cavaletti, Mariangela Sicilia, Alessandro Scotto di Luzio, e.a.

La bohème (G. Puccini)
1 t/m 29 december 2017
Dirigent: Andrea Battistoni
Regisseur: Benedict Andrews
Solisten: Eleonora Buratto, Thomas Oliemans, Sergey Romanovsky, Mattia Olivieri, Olga Kulchynska, Morschi Franz, e.a.

Tristan und Isolde (R. Wagner)
18 januari t/m 14 februari 2018
Dirigent: Marc Albrecht
Regisseur: Pierre Audi
Solisten: Stephen Gould, Günther Groissböck, Ricarda Merbeth, Ian Paterson, Michelle Breedt, e.a.

The Rake’s Progress (I. Stravinsky)
1 t/m 21 februari 2018
Dirigent: Ivor Bolton
Regisseur: Simon McBurney
Solisten: Julia Bullock, David Pittsinger, Paul Appleby, Andrew Watts, Kyle Ketelsen, e.a.

Das Floss der Medusa (H. Werner Henze)
13 t/m 26 maart 2018
Dirigent: Ingo Metzmacher
Regisseur: Romeo Castelluci
Solisten: Lenneke Ruiten, Bo Skovhus, e.a.

Trouble in Tahiti (L. Bernstein) & Clemency (J. MacMillan)
22 t/m 25 maart 2018
Dirigent: Duncan Ward
Regisseur: Ted Huffman

La Morte d’Orfeo (S. Landi)
23 t/m 26 maart 2018
Dirigent: Christophe Rousset
Regisseur: Pierre Audi

Gurre-Lieder (A. Schönberg)
18 april t/m 5 mei 2018
Dirigent: Marc Albrecht
Regisseur: Pierre Audi
Solisten: Burkhard Fritz, Emily Magee, Anna Larsson, e.a

La clemenza di Tito (W.A. Mozart)
7 t/m 24 mei 2018
Dirigent: Teodor Currentzis
Regisseur: Peter Sellars
Solisten: Willard White, Russell Thomas, Golda Schultz, Janai Brugger, Janine de Bique, e.a.

Hondenhartje (O. van Geel en F. M. Maier)
10 t/m 16 mei 2018
Regisseur: Marcel Sijm

Les contes d’Hoffmann (J. Offenbach)
3 t/m 28 juni 2018
Dirigent: Carlo Rizzi
Regisseur: Tobias Kratzer
Solisten: John Osborn, Maartje Rammeloo, Nina Minasyan, Ermonela Jaho, Christine Rice, Paula Murrihy, Erwin Schrott, e.a.

Lessons in Love and Violence (G. Benjamin)
25 juni t/m 5 juli 2018
Dirigent: George Benjamin
Regisseur: Katie Mitchell
Solisten: Barbara Hannigan, Stéphane Degout, Peter Hoare, Jennifer France, Samuel Boden, e.a.

Zie voor meer informatie de website van De Nationale Opera.

Hieronder de trailer van het seizoen:

Vorig artikel

Staatsopera Tatarstan op tour met Butterfly

Volgend artikel

Cité de l’Opera: Tara, Mylou en Joseph

De auteur

François van den Anker

François van den Anker

François van den Anker is muziekjournalist. Hij doet verslag van de wereld van opera en lied met interviews, reportages en podcasts.

54Reacties

  1. Rudolph Duppen
    20 februari 2017 at 16:25

    Op de site van DNO alvast alle details voor degenen die niet kunnen wachten.

  2. kersten
    20 februari 2017 at 16:39

    Als dít geen interessant seizoen wordt!
    (Teodor Currentzis deed me al naar adem happen)

  3. Stefan Caprasse
    20 februari 2017 at 17:19

    ‘La Forza del destino’ is natuurlijk prachtig, zeker met Westbroek, al kan het met Loy alle kanten op.
    De Zemlinsky-Puccini is interessant en Gloger maakte in Bayreuth wel een boeiende (vond ik toch) Holländer.
    ‘Tristan und Isolde’ is een mooie enscenering van Audi; ik heb ze al in Parijs gezien. Gould zal wel een hele goede Tristan zijn. Merbeth ken ik enkel van haar Senta (in die Holländer van Gloger).
    Peter Sellars kan wel iets speciaals maken van Clemenza (het minste wat men kan zeggen!). Currentzis ook.
    En ‘Les contes d’Hoffmann’ (met Osborn) belooft ook wel wat.

    Dus ja, toch wel één en ander om naar uit te kijken…

  4. Maarten-Jan Dongelmans
    20 februari 2017 at 17:44

    Het zie er prestigieus en uitnodigend uit.

  5. Leen Roetman
    20 februari 2017 at 18:01

    Ik vind het nieuwe seizoen erg opwindend!! Gevarieerd en met fantastische zangers en regisseurs. Mooi samengesteld door Pierre Audi en zijn team. Eigenlijk zou ik alles wel willen gaan zien.

  6. Jan de Jong
    20 februari 2017 at 18:07

    Prachtig seizoen.

    Je ziet wel de gevolgen van de co-producties, waardoor er opera’s op het programma komen, die recent geweest zijn. Zoals La Clemenza en Tristan. Currentzis was toe aan La Clemenza (Da Ponte is gedaan), dus krijgen Salzburg cum suis La Clemenza, hoewel die opera vrij recent nog in Amsterdam geweest is. Audi deed Tristan in Parijs, dus Amsterdam nu ook. Het is een constatering, geen klacht, want ik kijk naar beide uit.

    Gedurfd, maar heel gaaf dat DNO de Gurre-Lieder nog een keer programmeert. Was een fantastische productie.

    Met Offenbach ben ik heel erg blij. Eindelijk aandacht voor deze in Amsterdam onterecht genegeerde geniale componist.

    De liefhebbers zullen in hun handen knijpen met La Bohème in december.

  7. Maria
    20 februari 2017 at 18:45

    Het ziet er prachtig uit allemaal! Ik zou overal wel naar toe willen gaan. La Forza del destino, The Rakes Progress, Tristan, Les contes d’Hoffman. La Clemenze (om die vorige, oersaaie editie te vergeten) – super.
    Ik heb maar één zorg: wat worden de prijzen?

  8. Jan de Jong
    20 februari 2017 at 19:30

    Beste Maria,
    De vijfde rang (goedkoopste kaartjes die in abonnement worden verkocht) is iets goedkoper geworden. De duurdere rangen zijn iets duurder geworden.

  9. Jan de Jong
    20 februari 2017 at 19:31

    PS De prijzen zijn dus helaas nog steeds veel te hoog voor mensen met een bescheiden beurs.

  10. Rudolph Duppen
    20 februari 2017 at 20:13

    Zeer uitnodigende en verrassende programmering. Op papier ziet het er erg goed uit. Alleen de herneming van de teleurstellende La Bohème begrijp ik niet. Gelukkig wel een andere cast.

  11. Wim Berfelo
    21 februari 2017 at 00:17

    Geweldig programma, geweldige solisten. Nu alleen nog maar hopen dat ook de regisseurs meewerken.

  12. Olivier Keegel
    21 februari 2017 at 06:24

    GELUKKIG NIET WEER “MEDEA” VAN CHERUBINI !

    Ik ben enorm opgelucht dat er geen werken van Donizetti (met z’n afschuwelijke Linda di Chamonix), Rossini (men vreesde voor Tancredi), Bellini, Mascagni, Zandonai, Wolf-Ferrari, Massenet, Leoni
    Franchetti, Eugen d’Albert, Charpentier, Catalani, Alfano, Cilea of
    Giordano in het seizoensprogramma zijn opgenomen. Wat moet je met al dat gezing! Laten ze dat thuis doen…

    Verheugend zijn EM Westbroek (Forza) en John Osborn (Contes).

    Nog verheugender is de totale afwezigheid (klopt dat wel?) van Andrea Breth, hoewel we er Katie Mitchell voor terugkrijgen. Toch een graadje minder erg. Hoewel….

    Opmerkelijk is Das Floss der Medusa, volgens mij een oratorium, geen opera, van de hand van Hans Werner Henze, lid van de Hiterjugend en later van Communistische Partij van Italië. Das Floss der Medusa is een requiem voor de mensenvriend Che Guevarra. Tijdens de première in Berlijn werd er een rode vlag ontrold op het balkon. Het RIAS koor scandeerde: “Onder de Rode Vlag zingen wij niet” en verliet het podium. De voorstelling werd afgelast en Henze ging het publiek voor in het scanderen van “Ho, Ho, Ho Chi Minh!” Henze is een Darmstadtiaan, zijn muziek is achterhaald en oninteressant. Maar er zit een verhaal aan vast van heb ik jou daar! En daar gaat het maar om.

  13. Maarten-Jan Dongelmans
    21 februari 2017 at 08:43

    @Olivier: addio al verismo …

  14. Olivier Keegel
    21 februari 2017 at 10:19

    @MJ Dongelmans: En wie zegt dat “addio” dan, en met welke reden en met welk recht? Kan een operahuis dan ook Puccini, Mozart, Wagner of Mozart vaarwel zeggen?

  15. Stefan Caprasse
    21 februari 2017 at 10:30

    @Olivier Keegel: Excuseer maar het is mij niet helemaal duidelijk waar uw opluchting gemeend is waar ironisch bedoeld.
    Vind ge Linda di Chamonix en Tancredi echt afschuwelijk? (overigens ook niet echt mijn lievelingsrepertoire).
    Maar dan de opsomming van de veristische componisten, daar dacht ik toch van dat ge de constante afwezigheid echt van betreurde (ik ook overigens), dus daar is de opluchting duidelijk wel ironisch bedoeld. Over de afwezigheid van Andrea Breth (en wat U betreft waarschijnlijk ook van Konwitchny…), daar is de opluchting dan weer gemeend, veronderstel ik… Sorry, ironie kan leuk zijn maar is soms verwarrend…

    Tot slot nog even zeggen dat ik het programma mooi vind maar inderdaad wel de afwezigheid van een hoop werken blijf betreuren.

  16. Olivier Keegel
    21 februari 2017 at 10:40

    HET SEIZOENSMOTTO IS “HET NOODLOT” – but why…..

    Waarom moet een seizoen in vredesnaam een “motto” hebben?

    Tante Miepie en Ome Joop van de Lindengracht besluiten het nog eens te proberen: naar de opera gaan. Het vakantiegeld is binnen dus ze kunnen zich net twee kaartjes voor La Forza del Destino permitteren. Miepie: “Wat is het motto dit seizoen, Joop?” (Miepie is met geen stok naar de opera te krijgen als het seizoensmotto haar niet aanstaat.) Joop antwoord: “O, gewoon, het noodlot.” Miepie: “Toppie, kanjer!”

    Een klein jaar later overweegt het Jordanese echtpaar het vakantiegeld wederom aan een opera te besteden, Les contes d’Hoffmann. Ze twijfelen, het is toch een hoop geld. Hij wil wel, maar zij gaat toch liever een weekje naar Bakkum. Maar dan tovert Joop een geweldige troef tevoorschijn: “Het is wel nog steeds hetzelfde motto hoor, Miepie!”

    Miepie, met rode konen: “Echt waar, Joop, is het motto weer het noodlot? Dan zeg ik: GAAN! Godsammekrakepitte, het noodlot! Kom hier kanjer, dan krijg je een pakkerd van me.“

  17. kersten
    21 februari 2017 at 10:43

    Het gerucht van het opofferen van Les contes d`Hoffmann ten gunste van Licht blijkt dus een canard. Het kan niet op.

  18. Maarten-Jan Dongelmans
    21 februari 2017 at 10:48

    @Olivier: ik vatte met een knipoog naar een beroemde aria jouw gevoelen samen. Veristische componisten ‘sind am Amstel leider nicht erwuenscht’. Bij een toekomstig intendant wordt Mozart er misschien wel uitgeschopt. Met welk recht? Het recht van de zogenaamde vernieuwende en/of toekomstgerichte intendant?

  19. Olivier Keegel
    21 februari 2017 at 10:48

    @amice Caprasse: Linda de Chamonix, Tancredi en Medea vind ik heerlijke opera’s – wij dienen echter te reizen om deze te kunnen meemaken.

    Kwalijk is dat er in Amsterdam een “Index der verbotenen Opern” bestaat, waar o.m. de veristische opera’s op vermeld staan. Deze worden dan ook niet uitgevoerd, afgezien van een enkel hondenbrok dat ons wordt toegeworpen.

    Nog kwalijker is dat de operaliefhebber zich hier zonder morren bij neerlegt.

  20. Stefan Caprasse
    21 februari 2017 at 11:35

    Het verisme wordt overal wat stiefmoederlijk behandeld. Andere delen van het operarepertoire worden anders wel herondekt. Zo wordt Meyerbeer en de franse ‘Grand Opéra’ en het onbekendere franse repertoire in het algemeen in Frankrijk (niet in Nederland)weer bovengehaald. Onder stimulatie van het ‘Palazetto Bru Zane’ en zeker de programmatie van de Parijse Opéra Comique (opening met ‘Fantasio’ van Offenbach!).
    Ook de firma OPERA RARA doet veel aan bv de herontdekking van onbekendere werken van Donizetti en Rossini. Mooi! Maar op gebied van het verisme beperkt ook deze firma zich (voorlopig?) tot een enkele ‘Zaza’ van Leoncavallo. Dus wanneer een herwaardering van de onbekendere werken van Mascagni, Leoncavallo, Catalani, Cilea, Giordano, Alfano (Sakuntala!) ???

  21. Mauricio
    21 februari 2017 at 11:49

    Beste Oliver,
    Jammer dat je Henze degradeert tot een ‘ Darmstadtiaan’ en zijn werken ‘achterhaald en oninteressant’ vindt! Je hebt gelijk, Das Floss is een (soort) oratorium maar een die schreeuwt als het ware om een goede enscenering. Jammer dat je de Matinee-uitvoering onlangs blijkbaar gemist hebt, dan had je kunnen meemaken hoe gefesselt het publiek was. Floss is, toegegeven, een ode aan Che Guevara maar de thematiek gaat veel verder dan alleen dit icoon van een mislukte revolutie door toedoen van de VS/CIA.
    Ik ben geen ‘rooie rakker’ hoor maar ik meen dat je open moet blijven voor wat de recente (re) geschiedenis heeft voortgebracht. Henze heeft inderdaad nogal modieus in die tijd een werk willen schrijven die verder gaat dan Guevara, het gaat veel meer om het overleven in een vergiftigde kapitalistische maatschappij waarin alleen het recht (sic) van de sterkste telt. Overigens, zijn L’upupa is van een totaal ander kaliber en als je hiervoor niet valt, ja, dan weet ik het niet meer.
    Met alle respect maar ik vind Stockhausen minder te pruimen maar smaken verschillen gelukkig!

  22. Rudolph Duppen
    21 februari 2017 at 13:47

    Henze vind ik ook geen bijster interessante componist. Ik heb een aantal van zijn opera’s gezien en gehoord maar deze hebben weinig indruk op me gemaakt. Met de foute politieke sympathieën en het opportunisme van componisten moeten we oppassen. Als we die nemen als criterium voor het wel of niet uitvoeren van hun werken dan komt er nog wel een aantal componisten in aanmerking.Ik denk aan Mascagni, Richard Strauss, Carl Orff, Hans Pfitzner, Alfano, Franchetti met zijn pre-fascistische opera Glauco, Berio en Stockhausen.

  23. Maarten-Jan Dongelmans
    21 februari 2017 at 14:29

    @Rudolph: en je zult ongetwijfeld ook Wagner in dit rijtje willen opnemen …

  24. c.horsmeier
    21 februari 2017 at 14:35

    er valt altijd wel iets te mopperen ,maar wat ben ik blij met het komende seizoen In ieder geval eindelijk eens mijn lievelingsopera
    La Forza del Destino,maar ook Les Contes d Hoffmann eindelijk.
    OOk Gianni Schicchi en The Rakes Progress maar la Clemanza di Tito wat een mooi jaar ben zo blij.
    Ja jammer geen Donizetti en Rossini Leoncavallo Zaza ook weer niet.
    Adriana Lecouvreur mis ik ook.Maar ja kan niet alles.
    OOk geen Bastiaan Everink Annemarie kREMER, hEEL WEINIG Nederlandse zangers helaas maar ja misschien met de nieuwe man lATER anders.
    Kijk wel naar komend seizoen uit.

  25. Rudolph Duppen
    21 februari 2017 at 15:18

    @Maarten-Jan.Wat opportunisme betreft hoort Wagner zeker in het rijtje thuis maar hij heulde niet met of had sympathie voor een totalitair regime. (Het begrip totalitair bestond volgens mij nog niet) Wagner’s Dresden bibliotheek bevatte helemaal geen politieke literatuur maar hij had in 1848 wel sympathie voor de Russische anarchist Bakunin. Otto Strobel heeft uitgerekend dat Wagner in geld en in natura in de periode van 1 mei, 1864 tot 13 februari, 1883 het bedrag van 521.063 mark ontving van Ludwig II. Hij gaf er wel de nodige originele manuscripten voor terug aan de koning.

  26. Mauricio
    21 februari 2017 at 16:44

    Beste Rudolph,
    Politiek opportunisme is van alle tijden, denk maar aan de Caccini- Peri controverse over wie de eerste opera componeerde; beide heren wilden zo graag in de gunst komen te staan van de Medici’s en daarvoor werd geen middel te gek gevonden.
    Over de opkomst van het Italiaanse fascisme en de componisten die daarvan probeerden te profiteren kan ik u een
    bijzonder interssant boek aanbevelen als u het Italiaans machtig bent : La storia negata van Alessandro Zignani (Zecchini editore). Zeer verhelderend!

  27. Maarten-Jan Dongelmans
    21 februari 2017 at 16:57

    @Rudolph: ja ja, geen politieke literatuur, maar Wagner pende zelf wel de nodige pagina’s vol over het Jodendom en de muziek …
    @ Mauricio: dat boek zou ik graag (kunnen) lezen.

  28. Rudolph Duppen
    21 februari 2017 at 17:42

    Hartelijk dank Mauricio. Op U aanraden heb ik ook al The Force of Destiny van Christopher Duggan gekocht. Ik moet het nog lezen. Mijn Italiaans is waarschijnlijk niet goed genoeg voor La Storia Negata maar ik ga het proberen.
    Inderdaad @ Maarten-Jan Wagner pende er wat af. Das Judent(h)um in der Musik dateert van 1850. De uitgebreide versie van 1869.

  29. kersten
    21 februari 2017 at 18:27

    Het thema van het programma `17-`18 is `Noodlot en besef`. Ik vraag me wel eens af wie, iemand die theaterwetenschappen heeft gestudeerd en wel eens naar `n operavoorstelling gaat daargelaten, er in zo`n rode draad geïnteresseerd is. Ik vind het in elk geval even oninteressant als radio-uitzendingen met twee uur operafragmenten rond bijvoorbeeld `De dokter in de opera`, zoals op Duitse radiozenders wel eens te horen valt.

  30. Stefan Caprasse
    21 februari 2017 at 18:43

    Niemand is waarschijnlijk in zo’n “rode draad” geïnteresseerd. En welke opera gaat nu niet over het noodlot, in welke vorm dan ook? Maar uiteindelijk is dat slechts een cliché-passé-partout formule die waarschijnlijk pas achteraf op een seizoen geplakt wordt om het kind een naam te geven en dat voor de rest van geen belang is en zeker geen reden om zich druk over te maken…

  31. Mauricio
    21 februari 2017 at 23:24

    Beste Rudolph,
    The force of destiny is tevens absoluut de moeite waard!

  32. Maarten-Jan Dongelmans
    22 februari 2017 at 12:04

    @Mauricio: zou je in enkele zinnen kunnen aangeven wat dit boek zo belangwekkend maakt?

  33. Mauricio
    22 februari 2017 at 12:23

    Dag Maarten-Jan,
    Duggan geeft een zeer helder overzicht van de gehele Italiaanse geschiedenis v.a. de invasie van Napoleon in 1796 tot aan de tweede republiek. Hoewel de kunsten i.h.a. en muziek in het bijzonder niet exhaustief worden behandeld, geeft de schrijver op een zeer heldere manier een beeld van vooral de politieke en maatschappelijke bewegingen die het land Italië hebben gevormd tot de dag van vandaag. Ik meen dat men niet volledig het ontstaan van de negentiende eeuwse opera kan begrijpen zonder deze achtergrond informatie en zeker niet de opkomst van het fascisme en de daar aan verbonden consequenties voor de kunsten. Men heeft het vaak over Verdi en het Risorgimento maar wat deze beweging daadwerkelijk betekend heeft weten maar weinigen, vandaar dat ik dit boek als een must beschouw wil je het land enigszins kunnen begrijpen en ervan leren houden.
    Veel leesplezier gewenst!

  34. Maarten-Jan Dongelmans
    22 februari 2017 at 12:44

    Hartelijk dank voor deze uitleg Mauricio. In de tijd van Verdi (en zijn belang voor het ontstaan van Italie) heb ik me intensief verdiept maar met name over de relatie fascisme en kunsten (opera) na 1920 zou ik via de publicatie meer te weten willen komen. Het boek is nog leverbaar?

  35. Mauricio
    22 februari 2017 at 13:01

    Jazeker, vorig jaar in Italië gekocht maar wellicht bij Amazon leverbaar.

  36. Maarten-Jan Dongelmans
    22 februari 2017 at 13:59

    Dankjewel.

  37. c.horsmeier
    22 februari 2017 at 14:52

    wat een onzin verhalen allemaal geef eens antwoord op het nieuwe seizoen
    wat kan mij die onzin allemaal schelen wil weten over het nieuwe seizoen wat er gezegd wordt.Hou op met deze verhalen zit ik niet op te wachten. Bedankt

  38. Mauricio
    22 februari 2017 at 16:33

    Voor wie niet verder wil/kan kijken dan het sipario…

  39. Pieter K. de Haan
    22 februari 2017 at 16:47

    Ja, meneer Horsmeier, bij het onderwerp blijven wil op deze site nog wel eens een probleem vormen. Ik ben niet onverdeeld gelukkig met het programma. Natuurlijk verheug ik me met u op “La forza del destino” en “Les contes d’Hoffmann” en ook “La clemenza di Tito” en “Gianni Schicchi” trekken me wel. Maar waarom “La bohème” en “Gurre-lieder” al zo snel herhaald moeten worden begrijp ik niet. “Tristan und Isolde” hebben we natuurlijk ook al eerder gehad bij DNO. Ik ben bang, dat ik bij verlenging van mijn vriendenabonnement weer veel op de koop toe zal moeten nemen. O ja, en – afgezien natuurlijk van Eva-Maria Westbroek, Thomas Oliemans en Lenneke Ruiten – als gebruikelijk slechts in enkele bijrolletjes wat Nederlandse inbreng.

  40. Stefan Caprasse
    22 februari 2017 at 17:45

    Er staat nergens geschreven dat STRICT bij het onderwerp blijven een ABSOLUTE verplichting is. Men doet geen mens kwaad met wat af te wijken (dacht ik toch). De ene repliek brengt de andere mee en dat KAN boeiend en interessant materiaal aanbrengen. En er is plaats genoeg voor iedereen. Niemand wordt verplicht alles te lezen. Wat iemand niet interesseert kan hij gerust overslaan!

  41. Pieter K. de Haan
    22 februari 2017 at 23:11

    Ach, meneer Caprasse, u legt de richtlijn, aanbeveling, of wat het volgens u ook moge wezen, van de redactie maar uit zoals het u het beste uitkomt. Afwijken van het onderwerp komt het niveau van een gedachtewisseling doorgaans niet ten goede.

  42. caprasse Stefan
    23 februari 2017 at 10:19

    In dit bijzondere geval ging het over een hoogstwaarschijnlijk heel interessant boek over geschiedenis en de invloed ervan op de cultuur. OK heeft niet rechtstreeks te maken met het seizoen van de Nationale Opera, maar of dit het niveau naar beneden haalde ?!
    Maar goed, ik geef toe dat er in sommige andere gevallen soms flink wat geleuterd wordst…

  43. Rudolph Duppen
    23 februari 2017 at 13:49

    Het thema is noodlot en besef wat is er dan beter dan een discussie over een boek met de titel The Force of Destiny, de Engelse vertaling van La Forza del Destino.

  44. Remko
    27 februari 2017 at 12:54

    Helaas dus geen Isolde debuut voor Nadja Michael in Amsterdam zoals een paar jaar terug aangekondigd. Gelukkig is Merbeth ook fantastisch, en zingt Michael volgende maand Judith in Antwerpen.

    Verder benieuwd naar Henze, en erg leuk dat Roberta Alexander er weer eens bij is. Dat is echt heel lang geleden dat ik haar in Amsterdam in een opera heb gehoord, als ongekunstelde Pamina, nog steeds de beste die ik ooit heb gehoord.

  45. Stefan Caprasse
    27 februari 2017 at 14:13

    @Remko: Bedankt om me te wijzen op die Blauwbaard in Antwerpen. Daarnet mijn kaart geboekt. Is wel ten koste van Traviata I/d Cinema maar die wordt wel eens hernomen…

  46. Remko
    28 februari 2017 at 19:41

    Veel plezier, Stefan. Ik ben ook erg benieuwd naar de gerenoveerde Koningin Elisabethzaal.

  47. theo laceulle
    4 maart 2017 at 14:19

    Wat mij wel opvalt is het feit dat nog niemand iets heeft gezegd over het gebrek aan Nederlandse zangers in deze overigens spannende DNO-programmering. 4 Nederlandse zangers in een heel seizoen? Natuurlijk ben ik dolblij dat Eva-Maria Westbroek de Forza-Leonore komt zingen (eindelijk weer La Forza del Destino!!), ook is het goed Thomas Oliemans terug te zien als Schaunard, zingt Lenneke Ruiten Henze en mag Maartje Rammeloo meedoen in Les contes d’Hoffmann in de piepkleine partij van Stella. Ook mogen nog een paar leden van het onvolprezen DNO-koor een paar zinnetjes zingen. Dat Roberta Alexander na haar laatste voorstellingen in 1984 als een onvergetelike Donna Elvira nu haar debuut maakt in het Muziektheater is eigenlijk een gotspe. Natuurlijk kan ik me geweldig verheugen op -eindelijk- Les contes d’Hoffmann mèt de geweldige John Osborn, en natuurlijk is Stephan Gould een geweldige Tristan, maar waarom niet Frank van Aken gevraagd; hij zong Tristan in Dresden en diverse andere zware Wagner partijen met groot succes…, waar zijn Karin Strobos, Martijn Cornet, Annemarie Kremer, Kelly God, Barbara Haveman, Bastiaan Everink, Wiard Witholt, Henk Neven, Barbara Kozelj, Marcel Reijans, Jan-Willem Schaafsma, Rosanne van Sandwijk en Judith van Wanroij? Zij allen zongen grote rollen in het buitenland en zouden mijns inziens dolgraag ook in Nederland zingen. Zijn, op een paar toppers na, de wèl geëngageerde buitenlanders dan zoveel beter? Ik zou nog wel even door kunnen gaan maar het zou DNO (èn de Reisopera!) sieren als er meer aandacht kwam voor Nederlandse zangers; bied hen een podium (eventueel in de kleine rollen) en ze ontwikkelen zich!

  48. niek idelenburg
    4 maart 2017 at 18:09

    beste Theo,
    de Nederlandse zangers zitten bij Holland Opera, de door u genoemde Martijn Cornet zingt de rol van Kreon in STYX, een bijzondere (nederlands talige) opera op Fort Rijnauwen.

    De hele cast is overigens Nederlands.
    Leonie van Veen als Antigone, Wiebe Pier Cnossen onlangs nog te bewonderen in Fidelio als
    Charon en verder Leonie van Rheden als Ismene en Jean Leon Klostermann als Oidipous
    Deze zomer van 15 juni t/m 8 juli te zien.
    Fort Rijnauwen ligt op de rand van Utrecht en Bunnik.
    Beslist de moeite waard!

  49. theo laceulle
    4 maart 2017 at 18:44

    Mijun opmerkingen golden DNO en de Reisopera, niet Holland Opera of Opera2day

  50. Rudolph Duppen
    5 maart 2017 at 12:01

    @Theo: de opvolger van Pierre Audi wordt één dezer dagen bekend gemaakt. Misschien kan de nieuwe directeur op termijn iets aan dit gebrek aan Nederlandse zangers doen. Het is niet zo dat een aantal van de door jou genoemde zangers het te druk heeft. Als de informatie op operabase correct en volledig is hebben sommigen nauwelijks iets te doen.

  51. Jan de Jong
    6 maart 2017 at 16:54

    @Rudolph Duppen
    De informatie op operabase is verre van compleet. Zo bieden veel repertoire-theaters bieden geen overzicht van wie wanneer in welke productie zingt. Verder ontbreken in die overzichten de repetitieperiodes.

    Ik vind het altijd wel een beetje beperkte discussie over meer Nederlanders op de Nederlandse bühne. Opera is een zeer complexe, internationale bedrijfstak en de goede zanger op het juiste moment beschikbaar krijgen voor een bepaalde productie is vaak erg ingewikkeld. Vanaf de zijlijn is het dan ook wel makkelijk roepen.

    Ik gun iedere goede zanger een fijn publiek en of dat nu in Nederland is of elders, het maakt me niet zoveel uit. Qua muzikale kwaliteiten hebben we de afgelopen jaren bij de door de Nationale Opera gecontracteerde zangers over het algemeen niet te klagen, als men het mij vraagt. Dat niveau is in vergelijking met de voorgaande decennia flink verbeterd.

  52. theo laceulle
    8 maart 2017 at 13:11

    Ik weet van meerdere zangers hoezeer ze hun best doen om ook in eigen land aan de bak te komen, ze presenteren zich, doen audities, zijn te horen in het buitenland. En gezien het niveau van meerdere van die Nederlandse of in Nederland wonende zangers, ook in vergelijking met de buitenlanders die wél worden aangetrokken is een uitnodiging door DNO of tenminste de Reisopera een mijns inziens bijna morele verplichting.

  53. Jan de Jong
    8 maart 2017 at 13:45

    Ik vind het heel gewoon dat zangers auditie doen voor een productie, ongeacht hun herkomst. Je zou dan kunnen zeggen dat er bij gelijke geschiktheid de voorkeur is om een Nederlander te kiezen. Alleen werkt het zo niet. Er is nooit gelijke geschiktheid. Iedere artiest is zo anders, en dan heb ik niet alleen over de zang maar ook over het toneel, dat een casting director uiteindelijk de persoon zal kiezen die in zijn of haar ogen het beste past bij wat de betreffende productie vraagt. Herkomst kan dan een rol spelen (zo zie je dat vooral bij Russische opera’s vaker Oost-Europeanen worden gevraagd), maar zal dat vaak niet doen.
    Waarom de Reisopera in dezen meer of minder een morele verplichting zou hebben dan De Nationale Opera (what’s in a name!), dat zie ik niet bepaald.

  54. Stefan Caprasse
    13 maart 2017 at 12:58

    Omdat hier in deze commentaren sprake over was (@Remko) en ik geen andere plaats vind om erover te spreken even over ‘Het kasteel van Blauwbaard’ in de Elisabethzaal in Antwerpen: Nadja Michael was een enorm passionele Judith en Mikhail Petrenko een uiterst menselijke Blauwbaard. Het orkest klonk prachtig. Bij de uitbarsting van de 5de deur stond een deel van de kopers opgesteld bovenaan het zijbalkon, wat een prachtig stereo-effect gaf.
    Kortom, een indrukwekkende avond!