Opera per Tutti was gisteravond (3/12) lang niet altijd je van het, maar twee dingen maakten er toch nog een geslaagde avond van: het heerlijke acteerspel van Mylou Mazali en de verbluffende tenor Seil Kim. Kim gaf een zeer muzikaal, elegant optreden.

Het was weer ouderwets gezellig, gisteravond in de Vondelkerk in Amsterdam. Zoals het altijd gezellig is bij Opera per Tutti, dat onder leiding van mezzosopraan Mylou Mazali iedere donderdag een laagdrempelig concert met aria’s en andere operafragmenten geeft.

De sfeer was dus dik oké en de vijf solisten die opgetrommeld waren, wisten ook wel hoe te acteren. Toch was het concert als geheel minder pakkend dan andere Opera per Tutti’s die ik mocht meemaken.

Het lag voornamelijk aan de vocale kwaliteiten van de solisten. Sopraan Mignon Primus had een indrukwekkend geluid in de hoogte en acteerde zeer aanstekelijk. Maar ze raakte meerdere noten niet of niet direct vol in het hart en haar melodieën ontbrak het vaak aan lijn.

Coert van den Berg liet een imposante bas horen, maar had beter echt laag gelegen aria’s kunnen zingen. Nu werd hij geconfronteerd met hoogten waar hij eigenlijk niet goed bij kon. Of in elk geval niet op mooie wijze.

Julien Traniello was typisch een zanger van de Dutch National Opera Academy: een ijzersterke acteur met een pracht van een stem. Zijn warme, prettige bariton gebruikte hij echter vrij onrustig en ongelijkmatig. Het leek alsof hij te veel wilde doen en daarbij vergat om gewoon te zingen.

De pianobegeleiding van Alexander Koeznetsov liep verder meerdere malen scheef met de zang. Dat gebrek aan chemie deed af aan de overtuigingskracht van de fragmenten.

Gelukkig was daar dan Seil Kim. Ik was danig onder de indruk van de Zuid-Koreaanse tenor. Hij stak met kop en schouders boven de rest uit.

Kim zong zijn fragmenten (waaronder ‘Je crois entendre’ uit Les pêcheurs de perles) op zeer muzikale wijze. Met adembenemende bogen, schitterende dynamiek en een subliem legato polijste hij prachtzin na prachtzin. Het klonk verfraaid en zeer elegant.

Het enige waar ik mij twijfels bij had, waren zijn hoge noten. Hij kreeg ze er mooi uit, maar toch klonk het tamelijk tricky. Alsof ze te zwak ondersteund werden. Soms leek hij bijna te breken of kapte hij een noot snel af (overigens wel met een meesterlijk decrescendo). Het zou jammer zijn als hij zijn wonderlijk mooie stem zou ruïneren door te veel te forceren in de hoogte.

Naast Kim leverde ook Mylou Mazali een prachtige optreden af. Ze betrok het publiek volop bij het programma in haar praatjes tussendoor en in haar spel. Bovendien zong ze enkele prima stukken. Met name haar ‘Porgi amor’ uit Le nozze di Figaro was indrukwekkend, met een ontroerend pianissimo dat wegijlde in de holten van de kerk.

De mezzo verzekerde het publiek er zo van dat je nooit tevergeefs naar Opera per Tutti gaat. In de cast zijn altijd wel fraaie dingen te horen en met haar laagdrempelige presentatie weet Mazali je telkens weer met een fijn gevoel naar huis te sturen.

De najaarsreeks van Opera per Tutti loopt ten einde. Er zijn nog twee concerten in de Vondelkerk (10 en 17 december) en nog twee concerten in het Spoorwegmuseum in Utrecht (6 december en 3 januari). Zie voor meer informatie de website van Opera per Tutti.