Wie zegt: Philip Glass, die zegt: minimal music. Zijn kameropera In the Penal Colony, vrijdagavond uitgevoerd op Operadagen Rotterdam, stelt in dat opzicht niet teleur.

Minimal music is alom aanwezig in het strijkkwintet dat de twee zangers in Glass’ opera begeleidt. De strijkers van het HERMESensemble spelen uitstekend. Mooi dat de hoeveelheid noten de zang niet overschaduwt. En mooi dat het werk, ondanks de minimalistische stijl, niet overkomt als een in herhaling vallend gebeuren van ruim een uur. De structuur van de muziek zorgt voor een goede spanningsopbouw, waar voortdurend stuwing in zit.

Er lijkt wonderlijk genoeg geen dirigent te zijn. Vooral voor de inzetten van de zangers moet dit erg lastig zijn, maar dat is niet te merken. De twee zangers, bariton Ivan Thirion en tenor Vincent Lesage, zingen en spelen prima.

Het regieconcept van de voorstelling is eveneens sterk. De kameropera is gebaseerd op een kort verhaal van Franz Kafka, waarin het draait om een executiemachine. Die machine wordt in de regie van Clara Pons voorgesteld als een lichtgevende, holle, verschuifbare doos van twee delen. Voortdurend wordt er video op geprojecteerd.

De voorstelling is zo gemaakt dat die van twee kanten te bekijken is: het komt regelmatig voor dat de ene helft van het publiek de zanger ziet en de andere helft niet. In de regie is hier zorgvuldig rekening mee gehouden. Het zijn als het ware twee regieën in één.

Is er dan niks op aan te merken? Het is jammer dat de muziek voortdurend moet worden onderbroken door de stem van een verteller (hoewel Tijmen Govaerts goed vertelt). Omdat juist de stroom van de muziek het werk zo interessant maakt, kun je je afvragen of dit onderbreken wel echt nodig was.

De dramatische handeling tussen de personages – een officier en een reiziger (waarnemer) – blijft vrij abstract. Explicietere handelingen hadden het verhaal meer recht gedaan. In de oorspronkelijke opera zitten ook twee stomme rollen, een gevangene en een bewaker, wat toont dat Glass en zijn librettist Rudolph Wurlitzer een opera voor ogen hadden met een duidelijker verhaal.

Niettemin ontzettend leuk om deze kameropera van het icoon Philip Glass in Nederland uitgevoerd te zien. Het was de eerste uitvoering op Nederlandse bodem!

Zie voor meer informatie de website van Operadagen Rotterdam.