Heeft u ook zo’n last van de winterdip? Heeft het voor u ook lang genoeg geduurd en bent u de aanhoudende kou, ijs en sneeuw zat? Dan heb ik voor u een fantastisch medicijn: Siciliaanse liedjes, gezongen door Roberto Alagna.

De nieuwste cd van de Franse tenor (The Sicilian) is al een goede paar maanden oud, maar gek genoeg heb ik hem nu pas beluisterd. Zo zie je maar: soms is het fijn om iets te bewaren, op een goed moment komt het altijd van pas.

Het is niet makkelijk voor een operazanger om op een geloofwaardige manier volksliedjes te zingen, maar Alagna doet het voortreffelijk. Hij houdt zijn stem licht en soepel, durft te chargeren en te schmieren. Ook ruwe klanken zijn hem niet vreemd.

Je kan horen dat hij zich op bekend terrein begeeft: zijn voorouders komen tenslotte uit Sicilië. Al bij de eerste maten van de opzwepende ‘Abballati’ gaan je voeten van de grond en ga je vrolijk meefluiten.

Op de prachtig ingetogen ‘Ninna Nanna’ (compositie van zijn broer, Frédérico) en een fraai opgeleukt thema uit The Godfather na zijn alle liedjes op de cd traditioneel.

Prachtig, ontroerend en – wellicht het belangrijkst in deze tijd van het jaar – (hart)verwarmend. Ik zou zeggen: nodig een paar vrienden uit, open een fles Nero d’Avola en zet de cd op. Wedden dat zelfs de verwarming niet hoger hoeft?

Een voorproefje: