Arthur Shen was in San Diego de verrassing van de avond bij een opvoering van Verdi’s derde opera, Nabucco. De jonge tenor, die regelmatig in Duitsland optreedt, speelde de rol van Ismaele met verve.

Nabucco was Giuseppe Verdi’s derde opera. Zijn eerste, Oberto, was een middelmatig succes en hij kreeg opdracht om er nog twee te schrijven voor La Scala in Milaan. Zijn tweede werk, een komedie genaamd Un giorno di regno, was echter nog minder een succes en werd slechts eenmaal opgevoerd.

Op 9 maart 1842 kreeg de 29-jarige componist nog een kans op succes. Die greep hij met beide handen aan. Temistocle Solera, een collega-componist die de tekst had geschreven voor Oberto en later het libretto zou schrijven voor Verdi’s Giovanna d’Arco en Attila, baseerde Nabucco op het Bijbelse verhaal en een populair Frans toneelstuk van Auguste Anicet-Bourgeois en Francis Cornue.

Met een levensvatbaar libretto en een goede cast viel Nabucco in de smaak bij het publiek in Milaan. Verdi zei later dat Nabucco de opera was waarmee zijn artistieke carrière begon.

Verdi componeerde Nabucco in de stijl die aan het begin van de negentiende eeuw populair was. Dat maakt het anders dan zijn latere werken. Hier hebben aria’s grenzen en vaak komen er cabaletta’s langs zoals die van Donizetti en Bellini. Later zou hij de aria’s soepeler verweven in de structuur van het drama en afzien van veel coloraturen.

Op 23 februari 2010 presenteerde de San Diego Opera de opera in een productie van Lotfi Mansouri. Het werk kwam tot leven met de eenvoudige en functionele enscenering van Michael Yeargan en de aantrekkelijke, felgekleurde kostuums van Jane Greenwood en Marie-Louis Waleck.

De regisseur hield de plot vlot en wist het ingewikkelde verhaal zo te brengen dat het een gemakkelijk inleefbaar drama was met gedetailleerde karakters. Michael Whitfields subtiele belichting zorgde voor de sfeervolle accenten van het totaalplaatje.

Deze opera vereist eersteklas koorwerk en het koor van het operahuis, gedirigeerd door Timothy Todd Simmons, zong op prachtige toon en met harmonische precisie. Ze bewogen ook goed, sommigen als soldaten en anderen als de onderdrukte bevolking. Het bekendste stuk, ‘Va Pensiero’, had een emotionele kracht van jewelste en werd begroet met veel applaus.

De oorspronkelijke Nabucco zou Zeljko Lucic zijn, maar die zei een paar weken voor de voorstelling af. Gelukkig was de bekende bariton Richard Paul Fink als vervanger beschikbaar. Zijn interpretatie, vol lichamelijkheid en dramatische samenhang, hield het publiek in zijn greep. Hij zong met krachtige, resonerende tonen en bij de mooie tekstpassages toonde hij de warmte in zijn stem.

De verrassing van de avond was de jonge tenor Arthur Shen, die regelmatig in Duitsland optreedt. Als Ismaele had hij een boterzacht legato en hij doordrenkte zijn sonore, elegante frasering met emotie. We gaan ongetwijfeld nog veel meer van hem horen.

In de rol van Abigaille zong Sylvie Valayre met vurige tonen, die duidelijk de gevoelens van een op macht zinnende, onderdrukte slaaf uitdrukten. Het is een ongelooflijk moeilijke rol, maar ze speelde het in stijl.

Raymond Aceto was een energieke Zaccaria, met een indrukwekkend bereik. Zijn schitterende stem vulde de zaal met een opwindend geluid.

Susana Poretsky maakte met haar rijke, zijdeachtige stem en haar verfijnde acteerwerk Fenena’s liefde voor Ismaele en haar kwetsbaarheid als een vrouw in roerige tijden zeer geloofwaardig.

Priti Gandhi, die een paar week terug een fijne Musetta zong in de La bohème, was een aantrekkelijke Anna. Alfred Walker trok de aandacht als de schitterende hogepriester en Joseph Hu, vaste klant bij de San Diego Opera, was een prachtige Abdallo.

Dirigent Edoardo Müller haalde helder, precies en gestileerd spel uit het orkest. Met name de blazers speelden met helderheid en finesse, terwijl het hele orkest aanhoudende golven van prachtige klanken produceerde.

Maria Nockin doet regelmatig verslag van interessante producties van operahuizen rond de westkust van de Verenigde Staten. Nockin, geboren in New York City, studeerde zang en werkte onder meer bij het Metropolitan Opera Guild en als docent in Brooklyn en Long Island. Inmiddels woont ze op een ‘ranchito’ in Zuid-Arizona.