Er zijn oratoria over huwelijken en inauguraties, over mythes en Bijbelverhalen, over heiligen en niet-zo-heiligen. En nu is er een oratorium over de Lofoten, een eilandengroep in het noorden van Noorwegen, bekend om zijn eeuwenoude visserij en adembenemende natuurschoon.

Het nieuwe opus, Lofotoratoriet, is een initiatief van de Noorse componist Ketil Bjørnstad en de bekende mezzosopraan Marianne Beate Kielland. Bjørnstad selecteerde poëzie van acht dichters, veelal uit de regio, en smolt hun woorden samen tot een libretto dat eer betoont aan de natuur en de inwoners van de Lofoten. Voor de uitvoering is Kiellands eigen vrouwenkoor, de Lofoten Voices, ingeschakeld, begeleid door het MiNensemblet. Kielland soleert én dirigeert, een zeldzame combinatie.

Bjørnstad componeert melodisch en toegankelijk; schoonheid zoekt hij vooral in eenvoud. In ‘Sommernatt’ schildert hij trefzeker hoe de zomerdagen oneindig duren, direct gevolgd door ‘Ennu e det sol’, over de zon die maar niet wil verdwijnen. De atmosfeer daarin doet denken aan het mystieke idioom van veel Scandinavische klassieke componisten. Op andere momenten hoor je echter ook Bjørnstads achtergrond in de jazz en de rock.

In plaats van recitatieven gebruikt de componist Noorse spreekteksten, met achtergrondmuziek. Dat die teksten niet in het cd-boekje zijn opgenomen (in tegenstelling tot de liedteksten) is voor een internationale release merkwaardig.

Marianne Beate Kiellands mezzozang fungeert als rode lijn door de opname. Telkens vangt ze je aandacht met haar blinkende stemgeluid en rake tekstinterpretatie.