Youtube-portret: Liefdesduet Les Troyens
Eén van de hoogtepunten van de urenlange opera Les Troyens van Hector Berlioz is het liefdesduet tussen Didon en Énée: ‘Nuit d’ivresse’. Een portret in beeld van misschien wel één van de mooiste duetten uit de operageschiedenis. Met dank aan Youtube.
Berlioz schreef Les Troyens tussen 1856 en 1858. Het werk – dat deze maand door De Nederlandse Opera opgevoerd wordt – geldt als één van de grootste opera’s uit de negentiende eeuw.
Groot ook in letterlijke zin: het stuk duurt ruim vijf uur. Het bestaat uit twee delen: ‘La prise de Troie’ (over het paard van Troje) en ‘Les Troyens à Carthage’ (over de liefdesgeschiedenis van Énée en Didon in Carthago).
In het tweede deel is het liefdesduet ‘Nuit d’ivresse’ te horen. Koningin Didon gaat steeds meer op in haar liefde voor Énée, de Trojaan die in Carthago is gestrand. En de liefde is wederzijds. In de vierde akte geeft Didon zich helemaal over en als het stel eindelijk alleen is met elkaar, bezingen ze hun liefde door allerlei mythische liefdesparen met henzelf te vergelijken. Nuit d’ivresse.
Het duet, voor tenor en mezzosopraan, is door diverse grote zangers en zangeressen gezongen. Hieronder een bloemlezinkje.
Allereerst de vertolking die Roberto Alagna en Angela Gheorghiu (voorheen getrouwd) van het duet gaven, in een productie van het Royal Opera House in Londen. In het filmpje wordt de Engelse vertaling van de Franse tekst gegeven.
Wat langer geleden zongen de stertenor Nicolai Gedda en de beroemde mezzo Shirley Verrett het duet. Hoor hieronder.
In 1983 voerde de Metropolitan Opera een ingekorte versie van Les Troyens op. Plácido Domingo zong de rol van Énée, Tatiana Troyanos was Didon. Hieronder hun versie van het duet.
Vijf jaar later, in 1988, zette het operahuis van Lyon de opera van Berlioz op het programma. Gary Lakes en Kathryn Harries zingen hieronder het duet.
Eén van de meest recente producties (ook op dvd verschenen) is er eentje uit Parijs, met Gregory Kunde en Susan Graham in de rollen van Énée en Didon. Daarom tot slot hieronder hun vertolking. De dirigent is John Eliot Gardiner.
1 Reactie
Inderdaad, “Nuit d’ivresse” is een van de mooiste duetten uit de operaliteratuur. Sinds de première van de reprise van “Les Troyens” bij DNO zijn mijn vriendin en ik al in de weer met het luisteren naar de diverse uitvoeringen daavan op You Tube. Eén versie valt voor ons meteen af, nl. die van ons onbekende zangers met pianobegeleiding, vanwege een totaal gebrek aan sfeer. Die van Verrett en Gedda is ons veel te snel, die van Troyanos en Domingo wat te “heldisch”. Verrassend goed vonden wij Harries en Lakes, alhoewel het wat merkwaardig is een liefdesduet te zien zonder enig fysiek contact. De concertante uitvoering van Urmana en de ons totaal onbekende Nigro mag er zijn. Gheorghiu en Alagna, zonder beeld, zijn prachtig maar de kroon spannen Graham en Kunde, alhoewel Graham misschien iets te krachtig zingt t.o.v. de zeer ingehouden zingende Kunde (Bravo Greg!), maar wat een poëzie!