De Finse dirigent Klaus Mäkelä wordt de nieuwe chefdirigent van het Koninklijk Concertgebouworkest. Vooralsnog gaat hij aan de slag als ‘artistiek partner’ en met ingang van het seizoen 2027-28 zal hij volledig beschikbaar zijn als ‘chefdirigent’. Tot dan is hij gebonden aan zijn contracten als chef bij het Orchestre de Paris en bij het symfonieorkest van Oslo.

In het komende seizoen en staat de thans 26-jarige Fin genoteerd voor vijf weken met zeer uiteenlopende programma’s, zo werd vrijdag op een persconferentie bekend gemaakt. In de volgende seizoenen zal het aantal periodes worden opgevoerd tot minimaal 12 weken vanaf 2027, aldus de orkestdirectie. 

De naam van Mäkelä zong al bijna een jaar rond in de speculaties naar de keuze van een nieuwe chef voor het KCO. Die post was vacant sinds het plotselinge vertrek in 2018 van de Italiaanse chefdirigent Daniele Gatti. Die moest weg vanwege beschuldigingen van grensoverschrijdend gedrag jegens een aantal vrouwen in het orkest. ‘Wij hebben de tijd genomen om te bepalen hoe de toekomst er uit zou zien,’ zo verklaarde Jörgen van Rijen, solo-trombonist en voorzitter van de artistieke commissie, de lange duur van de zoektocht. 

Bijna de jongste

Mäkelä is de op een na jongste chef die de leiding krijgt over het internationaal gerenommeerde Amsterdamse orkest. Alleen Willem Mengelberg, de tweede chef sinds de oprichting van het orkest in 1888, was bij zijn aanstelling in 1895 pas 24 jaar. Ook Bernard Haitink was als vierde chefdirigent bij zijn benoeming in 1961 betrekkelijk jong: 32. Zijn opvolger Riccardo Chailly was bij zijn komst als vijfde chef 35 jaar.  

Mäkelä werd favoriet bij de KCO-musici toen hij in de afgelopen twee jaar enkele gastconcerten dirigeerde en opviel door zijn krachtige en overtuigende stijl van dirigeren en interpreteren. Op 19 augustus maakt hij zijn rentree in een programma met een nieuw werk van zijn landgenote Karia Saariaho en, zoals later vandaag bekend werd gemaakt, niet de eerder vermelde de zesde symfonie van Shostakovich, maar de zesde van Mahler. Ook Mariss Jansons en Riccardo Chailly dirigeerden Mahlers zesde bij hun debuten als chefdirigent bij het KCO. Tijdens de persconferentie had Mäkelä al gezegd uit te kijken naar het moment dat hij Mahler kon uitvoeren met het KCO, een moment dat dus eerder komt dan verwacht. In november, januari en april dirigeert hij in het reguliere seizoen Sibelius, Mozart (Requiem), Strauss (Alpensymfonie) en een Frans programma met Debussy en Ravel. 

Gevraagd naar de mogelijkheid dat hij ook opera doet, reageerde hij enthousiast. Hij had de avond te voren ‘Der Freischütz’ bij De Nationale Opera bijgewoond. ‘O boy. Very exiting’, luidde zijn commentaar. Het KCO speelt sinds 1990 met grote (on)regelmaat een productie bij DNO, bij voorkeur onder leiding van zijn chefdirigent en veelal in samenwerking met het Holland Festival.

Dageraad

Mäkelä is van opleiding cellist en treedt voornamelijk op in kamermuziek-programma’s. Hij oogt in vergelijking met zijn collega Lorenzo Viotti, chef van zowel DNO als Nederlands Philharmonisch Orkest, degelijk. Gekleed in een stijlvol kostuum, en zijn haren strak achterover gekamd, past hij helemaal bij het degelijke beeld van het KCO. Toch heeft het orkest met hem iemand benoemd die als een magneet kan werken wat betreft het aantrekken van nieuw publiek vanwege zijn spannende artistieke uitstraling. Hij verklaarde getroffen te zijn door de specifieke klank van het KCO en door de akoestiek van de concertzaal. Het orkest is wederzijds lyrisch over zijn nieuwe chef. In de presentatie werd zijn komst betiteld als ‘de dageraad van een nieuw tijdperk’. 

Bassist van het KCO Domic Seldis laat ons kennismaken met Klaus Mäkelä.

En een fragment uit Dvoraks 9de Symfonie met het KCO onder leiding van Klaus Mäkelä.