Neeltje (6), Flinn (9), Jeppe (11) en Pien (12) gingen met vader en moeder (Lonneke) Bevers  naar Amersfoort. Daar zagen ze Odiezee van Holland Opera, een bewerking van de Odyssee, op muziek van Anne-Maartje Lemereis en geregisseerd door Rianne Meboer. Hier delen ze hun ervaringen.

Dit is een oproep aan alle theaters in Nederland: haal Odiezee van Holland Opera naar de regio! Wij hadden er een lange rit voor over om de voorstelling te zien – en die rit was het dubbel en dwars waard – maar gezien de boodschap die het stuk brengt (libretto van Abdelakder Benali), waren we liever in de buurt en op de fiets gegaan. Bijkomend voordeel is dat andere kinderen de opera dan ook kunnen gaan bekijken, iets wat door Neeltje (6), Flinn (9), Jeppe (11) en tot op zekere hoogte door Pien (12) wordt aangeraden. Echt leuk, vooral voor kinderen, denkt Pien. Niet zozeer voor de pubers bij haar in de klas, hoewel wij denken dat die er ook best van kunnen genieten, evenals hun ouders.

Neeltje(6) vat samen

Het verhaal is goed te volgen en spreekt aan, al heeft Neeltje wat moeite met het achteraf navertellen: ‘Odiezee (Vera Fiselier) zong over de zee die steeg. En er kwam een jongen bij die speelde zo’n ding met zo’n piano (bayan – Robbrecht Van Cauwenberghe). Toen kwamen de moeders (Florien de la Fosse, Erik Slik, en Berend Eijkhout). Er waren drie moeders en twee moeders waren een jongen. Odiezee ging haar vader zoeken. Vader was de wereld redden op de zee. Odiezee kwam de jongens tegen. Ze waren bang voor het oog. Het oog was een karretje die zelf reed en het had een lichtje en soms zei het iets. Odiezee en de jongens spoten iets op het karretje en toen ging het karretje de wifi-torens halen. De wifi-torens probeerden contact te maken met Odiezee d’r vader en Odiezee. Toen kreeg Odiezee een zus. Want Odiezee en Circe wilden altijd al een zus.’

De muziek van Anne-Maartje Lemereis is zeer toegankelijk en ligt erg prettig in het gehoor. Flinn zou zelf ook graag zulke mooie muziek maken. De stemmen kleuren prachtig samen en vormen een aangenaam geheel met de klanken van de bayan. En, ook niet onbelangrijk, de teksten zijn bijzonder goed te verstaan, waardoor ook Neeltje van 6 het verhaal goed kan volgen.

Toch iets geleerd

Of ze er iets van geleerd hebben? ‘Nope,’ zegt Jeppe. En Pien vult aan: ‘Ja, dat de zeespiegel stijgt, maar dat wist ik al.’ Maar als we even doorpraten over de wifi-torens met hun lange, verstrengelende vingers, geven ze enigszins schoorvoetend toe dat zij toch ook wel in de greep zijn van het altijd maar bereikbaar willen zijn en altijd alles willen volgen. Dus toch een diepere bodem.

Neeltje was vooral onder de indruk van het draaiende podium (decor Douwe Hibma) en dat de persoon die draaide na ieder rondje veranderde. Dat leek wel toverkunst!

Vinden we dat anderen Odiezee moeten gaan bekijken? Jazeker, jong en oud! Maar dan bij voorkeur in de eigen regio en met de fiets erheen, zodat Odiezee zich minder zorgen hoeft te maken over die zeespiegel en haar vader misschien ooit geen mensen meer hoeft te redden.

Er zijn nog twee voorstellingen op 7 januari, om 13.30 en 16.oo uur in De Veerensmederij in Amersfoort. Die zijn officieel uitverkocht, maar het is altijd het proberen waard nog een kaartje te bemachtigen.

Verder lezen, kijken en luisteren

Lonneke een haar kinderen deden eerder verslag van Het Lijflied van Opera Zuid en De Nationale Opera.

Bekijk hier de trailer van Odiezee.

In het weekend van 3, 4 en 5 februari vertoont Holland Opera  op een groot scherm de films van drie producties:  MOZART MOVIES: Don Giovanni op 3 februari om 15.00 en 20.00 uur, Zauberflöte/Requiem op. 4 februari om 20.00 uur en Divorce of Figaro op 5 februari om 15.00 uur , allemaal in Theater de Veerensmederij in Amersfoort..