Tenor Pavel Černoch is in Amsterdam voor Rusalka. Als Tsjech zal hij zich zeker heel goed thuis voelen in de opera van Dvořák die hij al vaak gezongen heeft. Pavel werd in Brno geboren en maakte daar zijn operadebuut. Inmiddels heeft hij, zonder al te veel ophef lijkt het wel, een enorme carrière.

Hij zingt over de hele wereld, van de Met, tot het Royal Opera House, de Weense Staatsopera en La Scala. Hij voelt zich even goed thuis in het Slavische repertoire als in het Italiaanse. In 2017 was hij al eens te gast bij De Nationale Opera als Vladimir in Prins Igor.
We praten nu tussen twee repetities van Rusalka in de kantine van Nationale Opera & Ballet.

Prins

‘Hoe gaat het met de prins’, vroeg ik hem en het antwoord was op zijn zachts gezegd verrassend, zoals vele antwoorden in dit geanimeerde gesprek.

Pavel: ‘Prins? Ik geloof niet dat ik een prins ben in deze productie. Grappig genoeg is dit de veertiende keer dat ik de tenorpartij in Rusalka zing. Van die veertien keer was ik daadwerkelijk drie keer de Prins. Ik ben nu een acteur, een filmster, maar ik ben al van alles geweest. Eén keer zelfs iemand waarvan ik nog steeds niet weet wie ik toen was. Ik was in pyjama, dat wel, maar wie ik was is me nog steeds niet duidelijk.
In deze productie (van (film)regisseur Philipp Stölzl en zijn regiepartner Philipp M. Krenn) is alles weer anders. Rusalka zelf (gezongen door Johanni van Oostrum) is een ex-sekswerker die en ander leven wil en ik ben dus een filmster die heel veel drugs gebruikt. Pillen dit keer.
Maar misschien mag ik het allemaal helemaal nog niet verklappen. Ik weet wel dat mijn personage niets om Rusalka geeft. Hij ziet haar als een nieuwe verovering en spant heel veel samen met de Vreemde Prinses (Annette Dasch), maar hoe het afloopt weet ik nog niet want we zijn pas bij de tweede akte.

Ik hou erg van acteren en wilde eigenlijk acteur worden, maar had al van jongs af aan gezongen. Een verhaal vertellen is voor mij het belangrijkste als ik in een opera sta. Ik zing ook Italiaanse en Franse rollen, maar in de Slavische opera’s heb ik het gevoel dat ik meer kan doen met de personages die ik vertolk. Vanwege de taal natuurlijk, maar ook vanwege het soort opera’s. Natuurlijk zitten er ook lagen in Italiaanse tenor rollen als Cavaradossi en Calaf, maar daar moet je toch ook echt wel staan en je grote aria’s zingen. Dat is de traditie en dat verwacht men ook. Toen ik begon wilde ik dat zelf ook. Een echte Italiaanse tenor zijn en ik ging ook in Italië studeren bij Paolo di Napoli en nam zelfs lessen bij Franco Corelli. Die zei eigenlijk allen maar (hem in het Italiaans imiterend) ‘Bravo, bella voce’ (heel goed, mooie stem) en die grote klank maken en dan gewoon gaan. Ga zingen en maak een grote carrière!’ Ik heb natuurlijk die ‘lessen’ bij Corelli altijd in mijn CV gezet met een foto erbij en zo, maar veel heb ik van hem niet geleerd. Maar ook dat hoorde erbij. Mijn eigen leraar is gelukkig heel anders.

Zakenman

Ik heb naast het zingen ook altijd iets anders gedaan. Ik heb marketing- en business studies gedaan en heb nog steeds een eigen bedrijf. Eerst werkte ik in dat bedrijf, nu is het van mij!

Ik ben een beetje een ander soort mens dan de meeste tenoren. Ik ben een extraverte introvert. Op het toneel ben ik extravert, maar in mijn dagelijks leven en zelfs ook wel in repetities, ben in introvert, stil zelfs. Ik draag ook nooit suggesties aan in de repetities. Anderen doen dat soms wel. Dan vraagt een regisseur om input. Dat doe ik nooit. Ik wil graag horen wat ik moet doen hoewel ik ook wel mijn eigen ideeën heb, maar ik zal die nooit uiten.

Zelfmedelijden

Ik speel heel veel mannen die zelfmedelijden hebben, Alfredo, Rodolfo, maar ook Boris in Káťa Kabanová, Laca in Jenůfa, allemaal zelfmedelijden.
‘Maar Alfredo en Rodolfo zijn toch ook jong en naïef misschien?’ Pavel: ‘Ja, dat ook, maar ze hebben vooral zelfmedelijden. Hun partners sterven, maar zij zijn met zichzelf bezig. Ik zit op zich wel anders in elkaar. Ik heb wel een melancholische natuur, maar kan heel vrolijk zijn en plezier maken.’ ‘Dan ben je wel op de goede plek hier in Amsterdam.’ Pavel: ‘Op zich wel, maar niet als ik moet zingen. ‘

‘Je zei al dat je veel historisch voorwerk doet.’ Hoe bereid je je op een rol voor?’

Pavel: ’Ik bereid me heel goed voor. Nu hoef ik voor Rusalka natuurlijk geen taalcoach omdat ik in mijn eigen taal zing, maar voor een Franse opera moet ik heel veel aan mijn uitspraak werken. Duits, Italiaans en Russisch spreek ik echt heel goed, maar voor Faust (in La damnation de Faust) moest ik echt heel hard aan de tekst werken. Voor mij is dat de moeilijkste operataal. Maar ik wil ook echt weten waar de opera, elke tekst, over gaat. Het verhaal, de sub-tekst, alles. Dan kan ik doen wat een regisseur van mij vraagt. Voor mij is de complete combinatie van tekst, muziek, acteren en dan het verhaal vertellen, het belangrijkste. Dat kan ik alleen maar op de operabühne doen en veel minder in concerten, maar daar probeer ik het ook.

Acteren

Om de een of andere redenen houden regisseurs als Krzysztof Warlikowski, Dmitri Tcherniakov en Barrie Kosky van mij. Ik denk omdat ik een acterende zanger ben. Met Warlikowski heb ik Don Carlos in Parijs gedaan. Daar deelde ik de rol met Jonas Kaufman, een geweldige zanger, maar heel anders dan ik en we werkten ook heel anders met de regisseur.
Ik heb net Apollo in Daphne van Strauss gezongen en dan zoek ik alles uit. Ik wil weten wie die Goden volgends de oude Grieken waren, hoe waren hun verhoudingen tot elkaar? Wat zijn de tradities? ‘Weten’ is het allerbelangrijkste in het leven. De regisseur van Daphne, Romeo Castellucci, zei:’ Je moet weten en laten zien waar het echt over,  en om gaat!’

Stemsoort

‘Je oogt nog jong, maar zingt stevig repertoire. Was je stem al vroeg jugendlich heldisch?’

(Lachend) Dank je, maar ik zit al meer dan 25 jaar in het vak hoor. Mijn stem is vooral lyrisch denk ik. Lirico spinto, jugendlich heldisch misschien, maar in ieder geval lyrisch en heel geschikt voor het Slavische repertoire. Toch zing heel erg graag Frans en Italiaans, maar ik zie wel welke aanbiedingen er komen. Natuurlijk wilde ik net als elke beginnende tenor ‘Nessun dorma ‘zingen, maar ik nu kijk ik wel wat er komt en plan niet echt wat mijn nieuwe rollen moeten worden. Ik heb best wel een paar wensen, zoals Radames en Calaf, maar ik denk dat ik een soort diesel tenor ben. Ik kom langzaam op gang en hoop wel heel lang door te gaan.’

‘Dan is Radames in Aida geen goede rol voor je als je langzaam op gang komt….met de aria meteen in het begin.…’

(Hard lachend) : ‘Nee, dat is zo, maar die rol wil ik echt toch ooit wel zingen. Maar voor mij is het belangrijkste dat ik heel lang gezond kan blijven en kan blijven werken met goede mensen. En verhalen kan vertellen. Wat ik in ieder geval niet ga doen is lesgeven. Dat kan ik echt niet en wil ik ook echt niet. Het is zo’n verantwoordelijkheid om jonge zangers te zeggen wat ze wel en niet moeten doen. Ik durf dat niet.’

Helaas was mijn tijd met Pavel toen om en werd hij meegenomen naar de repetitie. Voor een introverte extravert had hij veel hardop gelachen en hij had ongetwijfeld nog heel veel meer te vertellen.

Rusalka bij DNO

Rusalka, in het kader van het Holland Festival, gaat bij De Nationale Opera op 2 juni in première en loopt tot en met 25 juni.

Pavel zingt dan, in ieder geval volgens de titelpagina, de rol van de Prins. Johanni van Oostrum is Rusalka, Annette Dasch de Vreemde Prinses, Raehann Bryce-Davies is Ježibaba, Maxim Kuzmin-Karavaev is Vodník, de watergeest en Karin Strobos zingt de rol van Braadspitdraaier.
Joana Mallwitz dirigeert het Koninklijk Concertgebouworkest en regie is van twee heren, Philipp Stölzl en Philipp M. Krenn

Franz Straatman zal verslag doen van de première.

Verder lezen, luisteren en kijken

Pavel Černoch zingt de aria van de Prins uit Rusalka in een concert.

In juni 2022 zong Johanni van Oostrum de hoofdrol in Der Freischütz bij De Nationale Opera.