De komische opera Il mondo alla rovescia van Antonio Salieri is door Dynamic voor het eerst op cd gezet. Het verhaal is vermakelijk, de opname een stuk minder. Niet dat de uitvoeringskwaliteit zo laag is, maar zonder plaatjes mist er veel vertier.

Il mondo alla rovescia ging op 13 januari 1795 in wereldpremière. Het was geen succes. Eén van de redenen was de opschudding die het verhaal veroorzaakte. En inderdaad: zelfs vandaag de dag doet het libretto je de wenkbrauwen fronsen, al is het niet vanwege een schokkende inhoud, maar vanwege de originaliteit.

De opera gaat over een eiland waar de vrouwen het heft in handen hebben genomen en zo alle rolpatronen hebben omgekeerd. De vrouwen voeren oorlog, terwijl de mannen zich met mode bezighouden. De vrouwen versieren de mannen, de mannen wachten lijdzaam af. Twee Europeanen – een graaf en een markiezin – stranden op het eiland en belanden in allerlei netelige situaties.

De muziek van Salieri vind ik persoonlijk niet altijd even bruisend, maar er zitten fraaie passages in. Om het echt leuk te maken, heb je naar mijn idee echter theater nodig, de plaatjes. Op een cd-opname blijft de opera toch wat saai.

Neem de rol van ‘La Generala’, de vrouwelijke, lelijke, oude bevelhebber op het eiland. Salieri heeft de partij voor een bas/bariton geschreven, maar de hilariteit daarvan komt eigenlijk alleen uit de verf als je het ziet. Zolang je het enkel hoort, is er niets grappigs aan.

De cast is wel voldoende, maar niet heel bijzonder. Wat grotere namen hadden het beter gedaan.

De mooiste inbreng vind ik nog van Maurizio Lo Piccolo komen, als de graaf. In zijn zang drukt hij mooi zijn beklagenswaardige positie uit. Prima is ook Patrizia Cigna als Colonnella, die gaandeweg de opera beter wordt. Ze beschikt over lichte, spatzuivere coloraturen en zingt vol emotie (naast wat mindere momenten, dat wel).

Emanuele D’Aguanno heeft de juiste jonge stem voor de rol van Amaranto en Maria Laura Martorana leeft af en toe op als de markiezin. Zoals in ‘Quando più irato freme’, een soort van ‘Koningin van de Nacht’-aria. Jammer genoeg begint ze in het topregister soms wel erg te gillen.

Ik zou Il mondo alla rovescia best nog eens willen horen, maar dan graag live of op dvd. En met een paar toppertjes in de cast. Misschien dat het vermakelijke verhaal dan ook vermakelijk voor de oren klinkt.