Het is moeilijk te geloven, maar de officiële catalogus vermeldt maar één opname van Alban Bergs Lulu op dvd. Een nieuwkomer is dus meer dan welkom. Zeker deze nieuwkomer: een geweldige productie van Christof Loy uit Londen.

De productie van Christof Loy werd vorig jaar in het Royal Opera House in Londen opgenomen. De recensies waren zeer gemengd: men vond het of geniaal of helemaal niets.

Loy heeft de opera helemaal ‘gestript’, teruggebracht tot de pure essentie. Nou kan ik me voorstellen dat dat niet iedereen kan bekoren, maar zelf vind ik het werkelijk geweldig. Door zijn minimalistische aanpak kan alle aandacht besteed worden aan de personages, hun beweegredenen en hun ontwikkeling.

Het geheel laat zich bekijken als een soort droom (noem het een nachtmerrie) van mannen en een vrouw. Want bestaat Lulu daadwerkelijk of is zij maar een verzinsel?

Wat u ook verder van de regie mocht denken: muzikaal is het niet minder dan fenomenaal. Antonio Pappano doet met het orkest werkelijk wonderen. Zo transparant en tegelijkertijd zo emotioneel geladen heb ik de muziek nog nooit eerder gehoord.

Agneta Eichenholz (met haar grote ogen zo ongeveer de reïncarnatie van Audrey Hepburn) is een Lulu in de traditie van Teresa Stratas en Michael Volle is voor mij de beste dr. Schön ooit.