Het grote publiek kent haar sterren vaak enkel door quotes. Quotes die niet altijd waarheidsgetrouw zijn, maar die wel bepalend zijn voor het beeld van de massa. En dus niet onbelangrijk. In deel zes van een zomerserie 15 quotes van en over Victoria de los Ángeles.

Victoria de los Ángeles werd geboren in Barcelona in 1923 en overleed in 2005 na een hartaanval. Haar zangcarrière begon in de jaren veertig en omspande meer dan vijf decennia. Ze werd wereldwijd geroemd om haar vertolkingen van bijvoorbeeld Mimi in La Bohème en Madama Butterfly, maar ook de mezzo-rol Carmen. Daarnaast was ze een zeer begaafd liedzangeres, iets waar ze de tweede helft van haar carrière grotendeels aan besteedde.

,,Toen ik begon met zingen, realiseerde ik me dat ik de enige in de familie was die iets had om wat geld mee te verdienen, dus werd ik zangeres.”
Victoria de los Ángeles.

,,Ik heb nooit een zangeres willen worden. Ik houd niet van de buitenkant van een carrière. Ik houd van zingen en van muziek maken met andere zangers, maar het gedoe en alle andere dingen eromheen hebben me nooit geïnteresseerd.”
Victoria de los Ángeles.

,,Ik denk niet dat ik in werkelijkheid een zangeres ben. Ik ben een mens die haar hele leven gezongen heeft, een beetje heeft geleerd hoe ze moet zingen en daar een carrière mee kreeg.”
Victoria de los Ángeles.

,,Mijn recitals waren altijd hele speciale momenten. In recitals zit veel meer intimiteit, cultuur, creativiteit. Het is een andere wereld. Je staat voor al die mensen die speciaal voor jou gekomen zijn en bij jou willen zijn en je komt heel dichtbij hen. Dat plezier ervaar je nooit in een opera.”
Victoria de los Ángeles.

,,Ik kijk op een heel natuurlijke manier naar muziek, zonder rompslomp. Als ik thuis ben, zit ik altijd muziek te lezen. Zoals je een boek uitkiest en het bladzijde voor bladzijde leest, zo lees ik muziek en maak ik mijn programma’s.”
Victoria de los Ángeles.

,,Ik zoek niet naar muziek die niet samengaat met mijn persoonlijkheid.”
Victoria de los Ángeles.

,,Ik houd niet van tradities. Ik ben heel persoonlijk, heel onafhankelijk en ik houd niet van imiterende dames. Ik bedoel: in het Duitse liedrepertoire wordt er veel gekopieerd, er is veel imitatie en traditie. Dat heb ik opzij geschoven. Ik zong mijn repertoire zoals ik het wilde.”
Victoria de los Ángeles.

,,Ik wilde nooit een opname maken in mijn leven. Ik ben van nature een perfectionist en geloofde nooit dat wat ik deed goed genoeg was.”
De los Ángeles tegen een biograaf.

,,Ze is een persoonlijkheid die iedereen doet geloven in haar karakteriseringen. En zelfs dat klopt niet helemaal, want eigenlijk geeft ze helemaal geen karakteriseringen. De persoonlijkheid is altijd hetzelfde… Maar het publiek gelooft dat dit is hoe het karakter moet zijn, welke rol ze ook speelt.”
James Hinton in Opera Magazine na De los Ángeles’ optreden in Il barbiere di Siviglia bij de Metropolitan Opera, 1954.

,,Het is onmogelijk een stem te bedenken die puurder en mooier was dan die van Victoria de los Ángeles op het hoogtepunt van haar carrière, in de jaren vijftig en begin jaren zestig.”
Elizabeth Forbes in de Independent (2005).

,,Overal onthaalde het publiek haar met liefde, maar in Darwin ging men nog een stap verder en bedolf men haar met slingers. Ze was zo overrompeld door dit gebaar dat ze, toen ik na het recital naar haar toe ging, zat te huilen. ‘Dat publiek was zo mooi’, zei ze. ‘Ik voelde me zo gewild.’”
Producer Andrew McKinnon over een tournee van de 70-jarige De los Ángeles in Australië (1993).

,,Een AIDS-werker herinnerde zich dat in de jaren tachtig veel van zijn cliënten hem vroegen om cd’s van de zangeres naar het ziekenhuis te brengen. Het was haar stem die ze vaak als laatste wilden horen. ‘Ik kan op mijn sterfbed toch niet naar Callas luisteren, in vredesnaam’, zei één van hen.”
Anekdote in het in memoriam van The Sun, na De los Ángeles’ overlijden (2005).

,,Haar stem was simpelweg onnatuurlijk mooi. Ze had een klank die ik zou associëren met de smaak van een geweldige framboos, een tropische, rijke fruitigheid. Haar stem was seksueel, maar uitnodigend, prikkelend seskueel, niet gevaarlijk.”
Zangleraar David Stein (2005).

,,Ze was de personificatie van goede smaak, een vrouw met een buitengewone stem, een vrouw met een kwetsbare verschijning, maar een heel sterk karakter.”
Josep Caminal, directeur van het Teatre del Liceu, na het overlijden van De los Ángeles (2005).

,,Ze was onbetwistbaar uniek onder haar collega’s – en dat wisten ze allemaal.”
Schrijver James McCourt, een goede vriend van De los Ángeles.