AchtergrondFeatured

Twee Amerikaanse operasterren in Parijs

De bezoekers van het Palais Garnier in Parijs kunnen zich deze weken verheugen over twee Amerikaanse sterren: tenor Lawrence Brownlee en mezzosopraan Vivica Genaux. De twee zingen in een productie van L’Italiana in Algeri bij de Opéra National de Paris. Maria Nockin sprak met het duo over de productie, hun carrière en het leven van een operaster.

Wat is het leukste aan zingen in Parijs?
Genaux: ,,Het is een cliché om te zeggen, maar ik houd van Parijs! Alleen al het moment dat je uit de metro stapt voor het Palais Garnier en beseft dat je het geluk hebt dat je in dat magnifieke gebouw mag werken, is ieder keer weer een geweldige ervaring.”

Lawrence Brownlee (foto: Dale Pickett).

Brownlee: ,,Eerlijk gezegd heb ik niet veel ervaring met het Parijse publiek, maar tijdens een concert dat ik hier gaf, vond ik het publiek deskundig en erg prettig.”

Genaux: ,,Ik houd ervan om naar de vele musea hier in Parijs te gaan. Er is hier een oneindig aantal prachtige plaatsen om te ontdekken. Ik kan de Notre-Dame niet vaak genoeg zien, ik vind het heerlijk om ’s avonds het Théâtre des Champs-Élysées uit te stappen en de Eiffeltoren volledig verlicht te zien en op een vrije dag geniet ik ervan om helemaal van de Arc de Triomphe naar Tuileries te lopen.”

Brownlee: ,,Parijs is beroemd vanwege de geschiedenis, mode en keuken. Tot nu toe geniet ik van het eten en de cultuur en ik zie ernaar uit om wat tijd te hebben om musea te bezoeken.”

Wat kunnen jullie vertellen over de productie van L’Italiana in Algeri?
Genaux: ,,De dirigent is Maurizio Benini, een Rossini-expert, en de regisseur is Andrei Serban. Hij heeft een moderne, stripboekachtige stijl uitgedacht.”

Brownlee: ,,Ik heb zin in deze productie omdat ik met diverse collega’s zal samenwerken waar ik in de loop der jaren bevriend mee ben geraakt. Serban is een bekende filmregisseur die lesgeeft aan de Columbia University in New York City. En ik heb ook al verschillende keren gewerkt met maestro Benini, in New York en in Toulouse.”

Genaux: ,,We gebruiken de Ricordi-editie van de opera, maar we werken de versieringen individueel uit met maestro Benini.”

Brownlee: ,,In deze productie zullen we de aria ‘Concedi amor pietoso’ als extraatje aan het einde opvoeren. Het is geschreven door Rossini, maar wordt zelden gezongen. Een tijd geleden sprak ik met maestro Benini en hij zei toen dat hij wilde dat ik het zou zingen, dus nu voeren we het hier op in Parijs. Ik denk dat het publiek het leuk zal vinden.”

Wat zijn enkele van jullie favoriete rollen?
Genaux: ,,Isabella in L’Italiana in Algeri, Angelina in La Cenerentola en Sesto in Giulio Cesare. Ik houd van Rossini’s komische rollen vanwege de geweldige geestdrift van de karakters en de prachtige ensembles. Ze bieden ook een goede mogelijkheid om kinderen mee te nemen naar de opera. Sesto is één van de travestierollen uit mijn repertoire. De diepgang van de ontwikkeling van het karakter spreekt mij aan in die rol.”

Brownlee: ,,Een paar van mijn favoriete rollen zijn graaf Almaviva in Il barbiere di Siviglia, Tonio in La Fille du Régiment en Artuto in I puritani. Die geven allemaal veel voldoening. Niet alleen omdat ze muzikaal uitdagend zijn, maar ook omdat de melodieën zo ongelofelijk mooi zijn.”

Genaux: ,,Over het algemeen geef ik de voorkeur aan karakters die een bepaalde ontwikkeling of een bepaald leerproces doormaken. Ik probeer dan een karaktertrek in zo’n persoon te vinden waar ik me mee kan identificeren, iets wat me een emotionele binding met de rol geeft.”

Brownlee: ,,Ik probeer altijd een karakter te vermenselijken en hem op mijn eigen wijze te spelen. Ik houd ervan te ontdekken wie hij is en hem zo te portretteren dat zijn unieke identiteit aan het licht komt.”

Hoe houden jullie de veranderingen in stijl en interpretatie van opera’s bij?
Genaux: ,,Als zanger raak je er al snel vertrouwd mee dat je stilistisch flexibel moet zijn. Zodra je de ene productie met zijn eigen stilistische richtlijnen hebt beëindigd, ga je naar een andere productie van dezelfde opera, met iemand die je weer geheel nieuwe regels geeft om te volgen. Er zijn zoveel manieren om een bepaalde frase te interpreteren. Ik vind het leuk om daarmee te spelen.”

Vivica Genaux (foto: Harry Heleotis).

Brownlee: ,,Mijn doel is altijd om te groeien in een karakter. Als ik een rol herhaaldelijk opvoer, ontwikkelen de karakters zich in lijn met mijn ervaringen.”

Genaux: ,,Ik word tegenwoordig vaak gecontracteerd voor nieuwe producties. Dat betekent dat ik mee kan denken over hoe mijn karakter zich gaat gedragen in de voorstelling. Een regisseur wordt bijna altijd beïnvloed door de artiesten die voor hem staan, dus optreden in een nieuwe productie betekent bijna altijd dat de rol naar jouw maat ontworpen wordt.”

Brownlee: ,,Ik merk de laatste tijd dat het belang van de esthetische kant van een optreden van een zanger steeds belangrijker wordt. Met dat in gedachten heb ik me ingespannen om wat af te slanken en fysiek fitter te worden.”

Waar zien jullie het meeste naar uit in de toekomst?
Genaux: ,,Ik denk niet te veel aan de toekomst op dit moment, omdat ik zo druk ben het heden bij te houden. Dit seizoen zing ik veel nieuw repertoire, dus ik blijf gewoon gefocust op wat ik nu moet doen.”

Brownlee: ,,Mijn vrouw Kendra en ik wachten in spanning op de geboorte van onze zoon. Ik zie er erg naar uit om vader te zijn. Kendra is uitgerekend op de dag voor mijn laatste optreden in Parijs, maar ik hoop dat de baby er de tijd voor neemt en wacht tot ik thuis ben…”

Hoe proberen jullie zulke grote carrières te combineren met een persoonlijk leven?
Genaux: ,,Ik heb een geweldige echtgenoot, die ook erg druk is met zijn baan. De man van een bevriende zangeres zei eens dat de kunst van een goed huwelijk met een zanger het hebben van een drukke baan is, en ik denk dat ik het daarmee eens ben. Als één van de twee thuis zit te wachten op de ander, zou het niet goed werken.”

Brownlee: ,,Het is soms best lastig om de twee in balans te houden, maar het is essentieel om in nauw contact te blijven met je vrouw, familie en vrienden. En het helpt ook dat ik buiten mijn beroep om hobby’s heb.”

Genaux: ,,Ik heb niet echt hobby’s, maar ik ontspan me vaak door manuscripten in een moderne notatie op mijn computer te zetten voor mijn barokrepertoire.”

Brownlee: ,,Mijn hobby’s zijn onder meer salsadansen, fantasy football en American football. Ik houd trouwens van alle sporten en bord- en kaartspelletjes, evenals van het verzamelen van muziek.”

Hoe heeft het reizen naar vele landen jullie blik op de wereld veranderd?
Brownlee: ,,Ik houd van het reizen en zie mezelf als een wereldburger. Mijn interesse in cultuur en talen groeit ook. Ik spreek vloeiend Italiaans en ben momenteel bezig mijn Frans op te frissen met een privéleraar.”

Genaux: ,,Ik denk dat één van de dingen die ik het leukste vind aan mijn carrière de kans is om iedere dag met mensen van over de hele wereld te werken. Verder is mijn kijk op de Verenigde Staten veranderd sinds ik meer ben gaan werken. Ik realiseer me hoe geïsoleerd we zijn van de rest van de wereld.”

Brownlee: ,,Mijn kijk op andere culturen is veranderd sinds ik begon te reizen. Ik kan met zekerheid zeggen dat stereotypes ook echt stereotypes zijn. Je kunt overal ter wereld echte, oprechte mensen vinden.”

L’Italiana in Algeri is tot en met 8 oktober te zien in het Palais Garnier in Parijs. Zie voor meer informatie de website van de Opéra National de Paris.

Vorig artikel

Een openbare liefdesverklaring

Volgend artikel

Herrera wint Plácido Domingo Award

De auteur

Maria Nockin

Maria Nockin