Wat rond 1600 in Italië begon, is inmiddels een mondiaal fenomeen. Opera, je vindt het bijna overal. In een tamelijk roekeloze trip over de wereld worden veertig willekeurige operahuizen uitgelicht, met een kiekje en een praatje. In deel 37 het Palais Garnier in Parijs.

Het gebouw
Het Palais Garnier is met haar oppervlakte van 11,237 vierkante meter het grootste operahuis ter wereld. Het ligt aan het Place de l’Opéra in Parijs en staat ook wel bekend als Opéra de Paris, Opéra Garnier of Paris Opéra. Het wordt gezien als een architectonisch meesterwerk.

Het operahuis werd gebouwd in opdracht van Napoleon III als onderdeel van een groot Parijs reconstructieproject. Er werd een competitie uitgeschreven om de juiste architect te vinden. De onbekende 35-jarige Charles Garnier won, wat hem tot op de dag van vandaag faam heeft bezorgd.

Het ontwerp van Garnier werd in vijftien jaar tijd verwezenlijkt – gehinderd door onder meer een oorlog in 1870. Het operahuis opende op 5 januari 1875 haar deuren.

Eén van de beroemdste onderdelen van het theater is het grote trappenhuis. Het is gebouwd van marmer van verschillende kleuren en is haast een theater op zichzelf. Ook de facade van het gebouw mag er zijn. Die werd in 2000 geheel opgeknapt, zodat de rijke kleuren en het goud weer goed zichtbaar zijn.

De theaterzaal heeft een traditionele, ‘Italiaanse’ hoefijzervorm en telt 1900 plaatsen.

Het gezelschap
Huisbaas van het Palais Garnier is de Opéra National de Paris. Sinds 1989 is echter de Opéra Bastille de belangrijkste speelplaats van het gezelschap en wordt de Garnier vooral gebruikt voor balletproducties.

De roots van de Opéra National de Paris gaan terug tot de tijd van Lodewijk de Veertiende, die het gezelschap in 1669 oprichtte. Het gezelschap droeg door de geschiedenis heen bijna dertig verschillende namen, maar is in de volksmond eigenlijk altijd Opéra de Paris of simpelweg Opéra genoemd.

Het operahuis produceert jaarlijks zo’n twintig titels in meer dan 180 voorstellingen. Van 2004 tot 2009 zwaaide de bekende intendant Gerard Mortier de scepter in Parijs. Nicolas Joel volgde hem op en geeft nu samen met muzikaal directeur Philippe Jordan leiding aan het operahuis.

Seizoen 2010/2011
Het huidige seizoen in Parijs telt 19 operaproducties, waarvan er dankzij het roulatiesysteem nog negen te zien zijn: Le nozze di Figaro, Luisa Miller, Akhmatova, Götterdämmerung, Così fan tutte, Otello, Tosca, Katja Kabanova en Siegfried.

Het Parijse operahuis behoort tot de prominentste van de wereld, dus staan er regelmatig grote namen op het menu. Bijvoorbeeld: Marcelo Alvarez in Luisa Miller, Juha Uusitalo in Siegfried, Barbara Frittoli en Dorothea Röschmann in Le nozze di Figaro en Renée Fleming en Aleksandrs Antonenko in Otello.

Zie voor meer informatie: www.operadeparis.fr.

De reis tot nu toe
Amsterdam
Hamburg
Kopenhagen
Oslo
Stockholm
Helsinki
Tallinn
Riga
Vilnius
Warschau
Minsk
Moskou
Peking
Tokio
Hongkong
Wellington
Sydney
Kuala Lumpur
Hanoi
Mumbai
Ankara
Tel Aviv
Cairo
Kaapstad
Buenos Aires
São Paulo
Caracas
San José
Mexico City
New York
Toronto
Reykjavik
Glasgow
Londen
Lissabon
Barcelona