Wat rond 1600 in Italië begon, is inmiddels een mondiaal fenomeen. Opera, je vindt het bijna overal. In een tamelijk roekeloze trip over de wereld worden veertig willekeurige operahuizen uitgelicht, met een kiekje en een praatje. In deel 40 het Teatro alla Scala in Milaan.

Het gebouw
Eigenlijk zou deze operatrip over de wereld moeten eindigen in het Teatro San Cassiano in Venetië, het eerste publieke operahuis dat ooit gebouwd werd (opening 1637). Helaas staat dat gebouw al sinds 1812 niet meer overeind. Een goed alternatief is echter het Teatro alla Scala in Milaan, één van de beroemdste operatheaters ter wereld, dat staat in het land waar het allemaal begon.

La Scala werd gebouwd tussen 1776 en 1778 om het afgebrande Teatro Regio Ducale te vervangen. Om ruimte te geven aan het nieuwe operahuis werd een kerk, de Santa Maria alla Scala, afgebroken. Vandaar de naam van het operahuis.

La Scala opende in 1778 met L’Europa riconosciuta van Antonio Salieri. Dezelfde opera werd opgevoerd toen het huis in 2004 heropend werd na een renovatie van twee jaar.

In vroegere tijden kon het theater meer dan 3000 mensen huizen. De parterre had geen stoelen, zodat iedereen de voorstellingen staande volgde. De foyer diende ondertussen als casino. In 1907 werd de structuur van het huis gerestaureerd en telde het huis nog 2800 plaatsen, wat nog altijd zo is. Het toneel van het operahuis is één van de grootste van Italië.

Boven de loges heeft La Scala altijd een galerij gehad waar minder rijke operaliefhebbers kunnen zitten: de loggione. Daar zitten doorgaans de meest kritische operafans, die de zangers regelmatig extatisch toejuichen, maar ze ook genadeloos af kunnen straffen bij magere optredens. Een bekend voorbeeld: in 2006 liep Roberto Alagna het toneel af tijdens Aida na boegeroep vanaf de loggione.

Het gezelschap
La Scala opent haar seizoen traditioneel op 7 december. Het gezelschap produceert zo’n vijftien opera’s per seizoen. Daarnaast is er een balletafdeling en de Accademia d’Arti e Mestieri dello Spettacolo, een opleiding voor uitvoerende kunstenaars.

De Scala heeft in haar lange, rijke geschiedenis niet alleen vele legendarische zangers op haar planken gehad, maar was ook goed voor de wereldpremières van een aantal nog altijd bekende opera’s. Daaronder Norma, Nabucco, Otello, La Wally, Falstaff, Madama Butterfly, Turandot en Dialogues des Carmélites.

De muzikale directie van het operahuis is in handen geweest van fameuze dirigenten zoals Arturo Toscanini, Tullio Serafin, Carlo Maria Giulini, Claudio Abbado en Riccardo Muti. De laatste werd, even kort door de bocht gezegd, weggepest door de staf.

De huidige zakelijk directeur is Stéphane Lissner. Daniel Barenboim is de belangrijkste gast-dirigent.

Seizoen 2010/2011
La Scala opende haar seizoen in december met Die Walküre van Wagner. Daarna volgden producties van Pagliacci/Cavalleria rusticana, Tosca en Death in Venice.

In het vervolg van het seizoen zijn er nog tien opera’s te zien: Die Zauberflöte, Turandot, de wereldpremière van Quartett van Francesconi, Roméo et Juliette, Attila, L’Italiana in Algeri, Fidelio, Il ritorno di Ulisse in patria, Der Rosenkavalier en La donna del lago.

Een paar bekende artiesten die het Milanese toneel (of de bok) zullen betreden zijn Valery Gergiev, Maria Guleghina, Nino Machaidze, Vittorio Grigolo, Marcelo Álvarez, Leo Nucci, Lawrence Brownlee, Anita Rachvelishvili, Joyce DiDonato, Anne Schwanewilms en Juan Diego Flórez. Noemenswaardig is ook het optreden van Cora Burggraaf als Stéphano in Roméo et Juliette.

Zie voor meer informatie: www.teatroallascala.org.

De reis tot nu toe
Amsterdam
Hamburg
Kopenhagen
Oslo
Stockholm
Helsinki
Tallinn
Riga
Vilnius
Warschau
Minsk
Moskou
Peking
Tokio
Hongkong
Wellington
Sydney
Kuala Lumpur
Hanoi
Mumbai
Ankara
Tel Aviv
Cairo
Kaapstad
Buenos Aires
São Paulo
Caracas
San José
Mexico City
New York
Toronto
Reykjavik
Glasgow
Londen
Lissabon
Barcelona
Parijs
Zürich
Wenen