Hij werd klaargestoomd bij de Metropolitan Opera en bouwt sindsdien aan een glansrijke internationale operacarrière. John Osborn mag gerust één van de leidende belcanto-tenoren van dit moment genoemd worden. Een portret in beeld. Met dank aan Youtube.

John Osborn werd begin jaren zeventig geboren in Sioux City, Iowa. Tot 1994 bleef hij in Iowa hangen. Toen, op zijn 21e, verhuisde hij naar New York City om deel te nemen aan het Young Artist Development Program van de prominente Metropolitan Opera. Hetzelfde jaar was hij één van de winnaars van de National Council Auditions van hetzelfde operahuis – een opzienbarend gegeven gezien zijn leeftijd.

Bij de Met werd Osborn door docenten van grote naam klaargestoomd voor het echte werk. Na in 1996 de eerste prijs te hebben gepakt tijdens Plácido Domingo’s bekende concours Operalia ving Osborn dat ‘echte werk’ in 1997 aan, als Fenton in een productie van Falstaff bij de opera van Keulen.

Vanaf dat moment begon de tenor de hele wereld over te reizen – wat hij nog altijd doet. Met overigens erg veel plezier, zo schrijft hij op zijn website. Hij houdt zelfs een fotoalbum bij met kiekjes van veel van zijn trips.

Osborn is vooral veelgevraagd in het belcanto-repertoire. Zo telt zijn cv achttien operarollen van Rossini, Donizetti en Bellini. Hieronder alle drie de maestro’s ‘aan het woord’.

Allereerst van Donizetti het bekende ‘Ah mes amis’ uit La fille du régiment, met het spetterende hoge-c-geweld aan het eind.

Over spetterende hoogte gesproken: hieronder een audiofragment van ‘Credeasi misera’ uit I puritani, inclusief hoge f! Osborn zong deze partij in 2009 nog bij De Nederlandse Opera in Amsterdam.

Rossini prijkt bovenaan het repertoire van Osborn. Hij zong elf rollen van de Italiaanse componist, waaronder natuurlijk de prins in La Cenerentola en Almaviva in Il barbiere di Siviglia, maar ook een zware partij als Arnold in Guillaume Tell. Die rol zong hij bij de ZaterdagMatinee in Amsterdam en ook op een pas bij EMI Classics verschenen opname met Antonio Pappano.

Hieronder allereerst de serenade van graaf Almaviva uit Il barbiere di Siviglia:

In april 2010 was Osborn wereldwijd te zien in een bioscoopproductie van Rossini’s Armida bij de hem zo vertrouwde Met. Hieronder één van zijn solo’s als Goffredo, de leider van de paladijnen.

Behalve deze drie bekende Italiaanse componisten zingt Osborn in opera’s van onder andere Verdi, Puccini, Mozart, Bizet en Halévy. Van die laatste zong hij niet alleen Léopold in La Juive, maar ook Il Duca in het veel onbekendere Clari. De productie daarvan, waarin hij een koppel vormde met Cecilia Bartoli, werd op dvd uitgegeven.

Hieronder een duet van Osborn en Bartoli:

Osborn is getrouwd met sorpaan Lynette Tapia. Hieronder daarom ter afsluiting een duet van de twee. Ze zingen ‘Tormani a dir che m’ami’ uit Don Pasquale van Donizetti.