In het Italiaanse dramatische operarepertoire is hij een geliefd en veelgevraagd tenor: Salvatore Licitra. Sinds zijn New Yorkse debuut in 2002 gaat hij de hele wereld over als ’troonopvolger van Pavarotti’. Een portret in beeld. Met dank aan Youtube.

New York, 12 mei 2002. Luciano Pavarotti, inmiddels 66 jaar oud, zegt twee uur voor een voorstelling van Tosca af. De Metropolitan Opera roept tenor Salvatore Licitra in allerijl op om in te vallen. Zijn optreden is een doorslaand succes.

Het Met-publiek geeft hem een 43 seconden lange ovatie voor ‘Recondita armonia’ en een 46 seconden lange ovatie voor ‘E lucevan le stelle’. Licitra’s naam is gevestigd, de deuren van ’s werelds grootste operahuizen gaan voor hem open.

In de jaren voorafgaand aan zijn doorbraak maakte Licitra al flink carrière in Italië. Zijn professioneel debuut maakte hij in 1998 in Parma in Un ballo in maschera en in 1999 stond hij voor het eerst op het toneel bij de Scala in Milaan, als Alvaro in La Forza del Destino.

In 2000 keerde hij terug bij de Scala om Cavaradossi te zingen in Tosca, dezelfde rol waarmee hij dus twee jaar later Pavarotti zou vervangen.

Hieronder een fragment uit de Milanese productie, die bij Sony uitgegeven werd. Licitra zingt ‘Recondita armonia’ uit de eerste akte.

In eerste instantie leek het er niet op dat Licitra carrière in de operawereld zou maken. Hij werd geboren in Bern, als zoon van Siciliaanse ouders, maar groeide op in Milaan. Omdat hij niet zeker was van zijn vocale kwaliteiten, begon hij eerst te werken als grafisch ontwerper bij Vogue. Niettemin bleef hij zanglessen volgen en kwam zijn talent langzaam maar zeker bovendrijven.

Inmiddels heeft hij een uitgebreid repertoire opgebouwd, met de nadruk op het Italiaanse dramatische repertoire. Zo staan er zo’n zeven rollen van Verdi op zijn repertoire. De partij van Alvaro uit La Forza del Destino, waar hij bij de Scala binnenkwam, zingt hij nog altijd op vele tonelen.

Hieronder een fragment uit La Forza del Destino, opgenomen in 2008:

Ook zijn debuutrol, Riccardo uit Un ballo in maschera, neemt hij nog steeds op zich. Hieronder de aria ‘Ma de m’è forza perdeti’, uitgevoerd tijdens een concert in Tokyo in 2005.

Nog een Verdi-fragment: de finalescène uit Aida. De partij van Aida wordt vertolkt door Nina Stemme.

De verzameling Puccini-rollen die Licitra vertolkt heeft, is door de jaren heen ook behoorlijk uitgedijd. Zo stond hij naast Tosca ook op de planken in Turandot, Madama Butterfly, La fanciulla del West en Il Tabarro.

Hieronder het overbekende ‘Nessun dorma’ uit Puccini’s Turandot. Inclusief ‘encore’.

Ook in werk van de andere bekende verismo-componisten is Licitra goed thuis, zoals in Adriana Lecouvreur van Cilea, Andrea Chénier van Giordano, I pagliacci van Leoncavallo en Cavalleria rusticana van Mascagni.

Hieronder ‘Un di al azzurro’ uit Andrea Chénier.

Op 27 augustus liet Licitra ernstige verwondingen op aan zijn hoofd na een crash met zijn scooter op Sicilië. Volgens de laatste berichten is zijn toestand stabiel, al ligt hij in coma. Zie voor de laatste informatie www.salvatorelicitra.com.