Heb medelijden met iedereen die op hetzelfde toneel verschijnt als Willard White. Dat schreef The Guardian ooit over de in Jamaica geboren bas. Zijn ’titanic personality’ zet iedereen in de schaduw, aldus de krant. Een portret in beeld van deze imposante artiest. Met dank aan YouTube.

Willard Wentworth White werd geboren in Kingston, Jamaica, in 1946. Zijn vader was dokwerker, zijn moeder huisvrouw. Hij raakte al jong geïnteresseerd in muziek toen hij Nat King Cole en Paul Robeson op de radio hoorde.

Na ervaring opgedaan te hebben bij de Jamaica Folk Singers en de Jamaica Amateur Operatic Society ging White studeren aan de Jamaica School of Music en vervolgens aan de beroemde Juilliard School in New York.

Hij maakte zijn debuut bij de New York City Opera als Colline in La bohème, in 1974. Dat was het startpunt van een reusachtige carrière, waarin hij praktisch alle grote operasteden van de wereld aandeed. In februari 2011 was hij nog te zien in het Concertgebouw, in een concertante uitvoering van La Damnation de Faust.

White ontving vele prijzen, waaronder een Grammy Award voor een opname van Porgy and Bess en de Jamaican Order of Merit, de op twee na hoogste onderscheiding van Jamaica. In 2004 werd hij geridderd tot Sir.

Het repertoire van Sir Willard beslaat vele pagina’s. Hij zong rollen van Monteverdi, Händel, Mozart, Rossini, Verdi, Puccini, Wagner, Debussy, Bartok, Sjostakovitsj, Prokofjev, Gershwin en anderen.

Ter illustratie van zijn operaprestaties hieronder enkele fragmenten. Om te beginnen een uniek fragment waarin Maria Callas de nog jonge en onbekende White door een aria uit Simon Boccanegra helpt, in een masterclass aan de Juilliard School.

Hieronder een Verdi-vertolking van White: hij zingt een scène uit Falstaff`tijdens het Festival d’Aix-en-Provence van 2001. Marcus Jupither vertolkt Ford.

Van Wagner hieronder de finale uit Die Walküre, waarin White de rol van Wotan zingt en Eva Johansson de rol van Brünnhilde.

Naast zingen kan White ook acteren op hoog niveau. Zijn toneelpersoonlijkheid wordt niet voor niets geprezen. Zo trad hij op in de titelrol van een toneelproductie van Shakespeares Othello bij de Royal Shakespeare Company in 1989. Hieronder een fragment.

De derde tak van sport die White met succes beoefent, is die van de concert- en recitalzang. Daarbij treedt hij buiten de paden die operazangers normaliter bewandelen. Een voorbeeld: ‘Ol’ Man River’.

White is inmiddels 66 jaar oud, maar staat nog steeds op de planken. Dit seizoen zingt hij bijvoorbeeld in een concertante Porgy and Bess en in Wagners Tannhäuser bij de Deense opera. In de verdere toekomst zingt hij onder meer Klingsor in Parsifal bij het Royal Opera House in Londen.

Zie voor meer informatie de website van IMG Artists.