Tenoren die uitblinken in het belcanto zijn spaarzaam. En grote operahuizen die er eentje zoeken, lijken allemaal Juan Diego Flórez te willen. Want waar hij ook komt, hij brengt er de hoofden van de toeschouwers flink op hol. Een portret in beeld van de Peruaanse tenor. Met dank aan Youtube.

Het succes van Juan Diego Flórez kan aan de hand van één opera uitgelegd worden: La fille du régiment. Flórez heeft de rol van Tonio uit die opera van Donizetti in vele grote operahuizen gezongen en ook in het komende seizoen staat hij in maar liefst vier producties in zowel de Verenigde Staten als Europa ingepland om de partij te zingen.

Zijn succes in deze opera is weer te verklaren aan de hand van één aria: ‘Ah mes amis’. Overal waar Flórez zijn mond opent om die aria – beroemd om zijn negen hoge c’s – te zingen, wordt het publiek wild enthousiast. Op die wijze brak hij 2007 in La Scala in Milaan een meer dan zeventig jaar lange traditie: hij herhaalde de aria nadat het applaus maar bleef aanhouden.

Hetzelfde gebeurde niet veel later bij de Metropolitan Opera, met dezelfde aria. Hieronder een filmpje van dat moment. Zijn ‘bis-versie’ staat er niet op, maar de orkaan die losbreekt als hij klaar is, maakt het begrijpelijk dat hij de aria nog een keer zong.

Andere opera’s waar Flórez groot succes mee heeft geboekt zijn onder meer Il Barbiere di Siviglia en L’Elisir d’Amore, van respectievelijk Rossini en Donizetti. In april dit jaar nog moest de tenor de aria ‘Una Furtiva Lagrima’ uit L’Elisir d’Amore tijdens zijn debuut bij de Wiener Staatsoper herhalen.

„Het applaus en het geschreeuw van ‘bis’ wilde maar niet stoppen, dus ik moest de aria wel herhalen”, zei Flórez daarover. Hieronder een filmpje van deze aria, al is het tijdens een andere voorsrtelling: een concert in Parijs in 2004.

Te bedenken dat Flórez nog maar 36 jaar oud is, maakt het allemaal extra verbazingwekkend. Hij groeide op in Lima, Peru. Zijn moeder runde daar een café, zijn vader was gitarist en zanger. Zijn gevoel voor zang ontdekte hij toen hij een keer één van de zangers in moeders café mocht vervangen.

Op zijn zeventiende ging hij naar het conservatorium in Lima. In eerste instantie om verder te gaan in popmuziek, maar zijn klassieke stem werd al snel ontdekt en hij kreeg een beurs om in Philadelphia verder te studeren.

Zijn officiële debuut maakte hij in 1996 op het Rossini Opera Festival in Pesaro. Ongepland, want hij moest de zieke Bruce Ford vervangen in Matilde di Shabran. Die invalbeurt was zo’n doorslaand succes, dat hij hetzelfde jaar nog op de planken van La Scala stond. Op dat moment was hij 23 jaar.

Hieronder een fragment van zijn debuut in Pesaro – zonder twijfel een sleutelmoment in zijn carrière. (Helaas is de kwaliteit van de opname iets minder).

Na 1996 was het hek van de dam. In alle grote operahuizen streek Flórez neer om zijn fraaie belcanto stem te laten klinken. Hij ging een contract aan met Decca, waar hij diverse solo-cd’s uitbracht (waarvan er vele in de prijzen vielen) en ook enkele complete opera’s op cd en dvd zette.

Flórez dankt zijn successen aan zijn virtuoze en hoge stem. Zoals te horen was in het ‘Ah mes amis’ klinkt hij zelfs met een hoge c nog groots en vol klank. En het kan nog hoger.

In het volgende fragment kruipt hij naar de hoge e in de aria ‘All udir de padre afflito’ uit Bellini’s opera Bianca e Fernando. Flórez zong deze aria op zijn cd ‘Arias for Rubini’ (Decca 475 907-9). Denk niet te vroeg dat hij er al is, want er klinken wel meer hoge noten.

In zijn vaderland heeft Flórez inmiddels de proporties van een nationale held aangenomen. Een typerend voorbeeld: de tenor liet zich een jaar na zijn huwelijk met de Duitse Julia Trappe in Wenen in zijn geboortestad Lima kerkelijk inzegenen. Daar waren allerlei Peruaanse kopstukken bij aanwezig, waaronder zelfs de president.

Ter indicatie van zijn ‘roots’ hieronder een kort fragment waarin hij met zijn vader een Peruaans volksliedje zingt.

Het komende seizoen staat Flórez met La fille du régiment op de planken bij de San Francisco Opera, de Metropolitan Opera, het Royal Opera House en het Teatre del Liceu van Barcelona. Verder zingt hij Il barbiere di Siviglia bij de Los Angeles Opera en het Scala in Milaan. La Sonnambula doet hij in Wenen en in Parijs komt hij zingen in La Donna del Lago.

La Cenerentola staat niet op zijn kalender, maar onderstaande aria uit die opera van Rossini is meer dan de moeite waard om mee af te sluiten. Het gaat om een voorstelling in het Scala in Milaan in 2005.