Piotr Beczala is een tenor die op zijn eigen wijze carrière maakt. Het gevolg is dat hij minder bekendheid geniet dan veel van zijn collega’s, maar die hem kennen, hebben hem heel hoog zitten. Een portret in beeld van de Pool. Met dank aan Youtube.

Piotr Beczala werd geboren in het zuiden van Polen, waar hij nog altijd woont. Hij heeft er een zelfgebouwd huis, waar hij zijn spaarzame vrije tijd invult met wandelen in het bos, werken aan zijn old timer, lezen, golfen en andere zaken die niets met zingen te maken hebben.

Maar dat zijn spaarzame momenten. Doorgaans staat Beczala op de grote operatonelen van de wereld om rollen te zingen uit het lyrische repertoire voor tenor.

De Pool begon zijn carrière bij het Landestheater Linz in Oostenrijk. In 1997 vertrok hij naar het operahuis van Zürich, waar hij vele rollen zong. Hoewel hij op een gegeven moment het internationale pad betrad, heeft Beczala altijd een goede relatie met Zürich behouden.

Hieronder zingt hij in Zürich de aria ‘Il mio tesoro’ uit Don Giovanni van Mozart. Het fragment is uit 2006.

Beczala heeft bewust nooit een contract getekend bij een groot label, zodat hij zijn vrijheid kon behouden. Een ster bij het grote publiek is hij daardoor niet geworden – zoals collega’s als Villazón en Kaufmann – maar bij liefhebbers staat hij zeer goed bekend. Zo merkte Peter Gelb, directeur van de Metropolitan Opera, eens op dat Beczala volgens hem de beste lyrische tenor van dit moment is.

Beczala treedt dan ook veelvuldig bij grote operahuizen op. In 2009 zong hij bijvoorbeeld drie verschillende rollen bij de Metropolitan Opera. Daaronder de rol van Edgardo in Lucia di Lammermoor. Hieronder zingt hij de aria ‘Tombe degli avi miei’ uit die opera van Donizetti.

Inmiddels heeft Beczala zich meester gemaakt van het grootste deel van het lyrische tenorrepertoire. Centrale rollen in zijn programma zijn onder meer de titelrol in Gounods Faust, Rodolfo in Puccini’s La Bohème (deze maand nog in Londen), Lensky in Tsjaikovsky’s Evgeni Onegin en de titelrol in Massenets Werther.

Hieronder een illustratie van zijn Faust-vertolking. Hij zingt het bekende ‘Salut! Demeure chaste et pure’ uit de opera van Gounod.

Nog een illustratie van zijn lyrische kunnen: hieronder zingt hij de aria ‘Kuda, kuda’ uit Evgeni Onegin van Tsjaikovski tijdens een optreden in eigen land.

Zo dramatisch en treurig als voorgaande fragmenten is Beczala niet altijd. Wat bijvoorbeeld te denken van de operette Simplicius van Johann Strauss? Hieronder zingt hij ‘Im ganzen Land’ uit dat werk.