Hij werd beroemd als Don Giovanni, maar toonde ook in vele andere rollen zijn krachtige acteerwerk en sublieme zang. Een portret in beeld van Cesare Siepi, één van de grootste bassen van na de oorlog. Met dank aan Youtube.

Siepi overleed begin deze week in Atlanta, Georgia, nadat hij een beroerte had gekregen. Hij was 87 jaar. Bijna vijftig jaar daarvan bracht hij zingend door, als veelgeprezen bas op de grootste operatonelen van de wereld.

Siepi werd geboren in Milaan, volgde enkele lessen aan het conservatorium, maar zei altijd dat hij zich het zingen voornamelijk zelf aangeleerd had.

De bas maakte zijn debuut in 1941, als Sparafucile in Rigoletto. Hieronder een kort fragment van die rol, waarin Siepi tot de lage f reikt (in het duet met Rigoletto).

In de oorlog vluchtte Siepi naar Zwitserland, omdat hij vanwege zijn verzet tegen het fascistische regime niet langer in Italië kon blijven. Na de oorlog maakte hij snel carrière. Hij trad regelmatig op bij de Scala in Milaan, waar hij vele rollen zong. Daaronder de titelrol in Boito’s Mefistofele. Hieronder een fragment van die rol.

In 1950 opende Siepi het seizoen van de Metropolitan Opera met Don Carlo, in de rol van Filips II. Hieronder zingt hij diens aria ‘Ella giammai m’amò’, tijdens een concert in 1970.

Het Met-debuut van Siepi betekende het begin van een lange relatie van de bas met het operahuis in New York. Hij bleef er hoofdrollen zingen tot 1974.

Ook in Londen (Royal Opera House) en Wenen (Wiener Staatsoper) trad Siepi veelvuldig op in die jaren. Eén van zijn ‘lijfrollen’ was Don Giovanni. In Wenen zong hij de Mozart-rol meer dan wie dan ook, met uitzondering van Eberhard Wächter.

Het was ook Don Giovanni waarmee Siepi in 1953 zijn debuut maakte bij de Salzburger Festspiele. Hieronder twee filmpjes van zijn Salzburg-optreden als Don Giovanni in 1954. In het eerste zingt hij ‘Deh vieni alla finestra’, in het tweede ‘La ci darem la mano’, samen met Erna Berger als Zerlina.