AchtergrondOperarecensie

Nieuw: ff een symfonietje pakken

Het genre opera heeft zich al redelijk ingeburgerd tussen de popcorn en de jeugd van bioscopen. Maar een symfonie op het witte doek?! Dat gaat nog verder. JT Bioscopen waagde het erop en bracht vorige week Beethovens negende. Ondanks de magere opkomst een succes.

JT Bioscopen heeft zich dit seizoen met drie van haar locaties bij de steeds langer wordende rij bioscopen gevoegd die opera’s op het witte doek brengen. JT gaat echter niet voor de razend populaire live-uitzendingen van de Metropolitan Opera uit New York, maar heeft een alternatief programma samengesteld, met enkele live-projecties vanuit Barcelona en verder eerder opgenomen uitvoeringen van diverse operahuizen.

En JT gaat nog een stap verder, zo bleek dinsdagavond 14 december. De bioscoop had een uitvoering van Beethovens negende symfonie geprogrammeerd, eerder dit jaar opgenomen in Wenen.

Gewaagd, zou je op z’n minst kunnen zeggen. Het bijzondere filmwerk dat opera-uitzendingen een plus geeft, is bij een concert niet zo relevant. En het geluid… Met een luxe stereo-installatie kom je thuis ook een heel eind. Zouden mensen er dan werkelijk 17,50 euro voor over hebben om het beroemde Beethoven-werk in de bios te kunnen zien?

Dertien mensen wel. Dat was de opkomst in JT Amersfoort, één van de drie proeflocaties. Het lijkt erg mager, maar het hele fenomeen ‘opera in de bioscoop’ moet nog aan bekendheid winnen in Amersfoort, dus of dat allemaal kwam doordat er een symfonie uitgezonden werd, is de vraag.

Hoe dan ook: dertien mag dan weinig zijn, de reacties op de uitzending waren enthousiast. JT Amersfoort had dan ook haar uiterste best gedaan om van het biosbezoekje een ‘waar voor je geld’-ervaring te maken. Bij aankomst stonden de drankjes en minigebakjes al klaar en na afloop kon je napraten onder het genot van champagne en hartigheden.

Bij dat napraten bleken de bezoekers enthousiast te zijn over het bijzondere experiment. En ik geef ze geen ongelijk. De uitvoering van Christian Thielemann en de Wiener Philharmoniker was uitmuntend. Met zijn haarfijne tempi en dynamiek wist Thielemann telkens grandioos de spanning op te bouwen, met als geweldige climax het slotdeel, waarin het bezielde koor je met overweldigende klanktapijten om de oren sloeg.

De korte solistische inbreng van met name tenor Piotr Beczala en bas George Zeppenfeld was verder van topniveau, dus muzikaal kwam je zeker aan je trekken. En wat het beeld betreft: in plaats van met bepaalde operapersonages bouwde je een band op met de musici en koorleden, die prachtig in beeld werden gebracht. Iets minder spectaculair voor de ogen, maar boeiend genoeg.

Al met al dus best een aanrader, een symfonie in de bioscoop. De enige drempel zou de prijs kunnen zijn. Voor 17,50 euro kun je ook een prima cd-opname kopen, en daar kun je nog veel vaker naar luisteren.

Aan de andere kant: dat geldt ook voor films, die kun je na een poosje vaak voor hetzelfde geld in de winkel kopen. Dus misschien is het wel helemaal geen gekke introductie, een symfonie op het witte doek. ‘ff een symfonietje pakken’, dat klinkt toch helemaal niet gek?

De volgende titel in de programmering van JT Bioscopen is Tosca, op 11 januari. Zie voor meer informatie de website van JT Opera.

Vorig artikel

Youtube-portret: Ildebrando d’Arcangelo

Volgend artikel

Fascinerende opera tussen de boekenkasten

De auteur

Jordi Kooiman

Jordi Kooiman

Jordi Kooiman is journalist en muziekliefhebber. Hij richtte in januari 2009 Place de l'Opera op en leidt sindsdien het magazine.