Met de voortschrijdende leeftijd en dito ervaring kan je blasé worden en met een ongepast soort cynisme denken alles te hebben gezien en gehoord. Niet doen, want je kan altijd voor verassingen komen te staan. Zo werd ik geconfronteerd met La Nonne Sanglante, een mij totaal onbekende opera van Gounod.

De Vlaamse Opera sluit haar seizoen deze week af met een productie van Benjamin Brittens Peter Grimes van David Alden. Het is een aangrijpende voorstelling, waar theatraal en muzikaal nagenoeg niets op aan te merken is.

Het gaat goed met Nederlandse artiesten. De ene na de andere zanger wordt in de spotlights gezet, maar ook onze dirigenten krijgen steeds meer internationale aandacht. Op 3 juli dirigeert Vincent de Kort een spannende versie van La Clemenza di Tito in het Duitse Hamm.

Het Holland Festival voerde gisteravond (21/6) de double bill Semper Dowland, semper dolands/The Corridor van Sir Harrison Birtwistle op. Het zijn aangrijpende, zielsverscheurende stukken, maar veel was daar niet van te merken in het Muziekgebouw aan ’t IJ.

Onder de titel ‘Homoseksualiteit en Operette’ presenteert het Schwules Museum in Berlijn voor het eerst in de geschiedenis een tentoonstelling over het leven en werk van de homoseksuele danser, choreograaf en theaterleider Erik Charell (1894–1974). De tentoonstelling is van 8 juli tot 27 september te zien.