Op een winteravond in een steenkoude Sint Josephkerk te Haarlem zong sopraan Klaartje van Veldhoven een programma met muziek van Nederlandse componisten. Zij stond voor in het fraaie kerkgebouw, haar begeleider Matthias Havinga achterin op het orgel, halverwege het gewelf. In het midden vloeiden zij klinkend samen om hun cd Miroir de peine te presenteren.

Componist Gustav Mahler gold in zijn tijd als een voortreffelijk operadirigent. Maar hij schreef geen enkele opera. Hij drukte zich uit in groots opgezette symfonieën, die vanaf de vijfde symfonie als orkestrale opera’s kunnen worden gezien. Chef-dirigent Lorenzo Viotti, tevens begenadigd operadirigent, greep afgelopen weekeinde zijn kans om met zijn Nederlands Philharmonisch Orkest de theatrale kracht van de vijfde symfonie te onthullen.

Met op de achtergrond de blauw-geel verlichte zuilen in de muren van het Amsterdams Concertgebouw zong het Groot Omroepkoor in de NTR ZaterdagMatinee van 12 maart de Boetepsalmen van Alfred Schnittke. Een ontroerende ervaring om het leed van Oekraïne verklankt te horen in de aangrijpende Russische teksten.

Het Opera Forward Festival toonde achter elkaar twee nieuwe stukken. Vrijdag beleefde het jongerendrama Denis & Katya zijn Nederlandse première in Nationale Opera & Ballet. Zaterdag was het de beurt aan I have missed you forever in Internationaal Theater Amsterdam. De grootst mogelijke tegenstelling in vorm en inhoud gaf aan dat de opvattingen over het begrip opera kolossaal uiteen kunnen lopen.

Met gejuich, geroep en gefluit – steeds meer reageert het publiek van De Nationale Opera als de fans in een voetbalstadion – werden de zangers en het orkest van de wereldpremière Eurydice – Die Liebenden, blind beloond voor hun geweldige prestaties. Voor componist Manfred Trojahn was er hartelijke, maar toch wat ingehouden bijval. Zijn stuk bleek gehuld in vaak schrale klankpatronen.