De muziek en de beelden in Ritratto zijn overweldigend. De extravagante kostuums, de fantasierijke regie en de sterke talentencast dragen veel bij aan het succes van de nieuwe opera, maar de grootste eer komt componist Willem Jeths toe.

In de kern is het libretto over Rodelinda, koningin van de Longobarden, een classicistisch drama uit de pen van de Franse toneelschrijver Pierre Corneille. Regisseur Claus Guth heeft Händels negentiende opera in die stijl uitgewerkt in zijn nieuwe productie bij De Nationale Opera: strak en klassiek, vooral in de decors en kostuums van Christian Schmidt.

Met een instrumentaal ensemble ongeveer de helft kleiner dan bij de eerste uitvoering in 1607, en in een zaal zeker tien keer zo groot als destijds in Mantua, voerde Cappella Mediterranea zaterdag in het Amsterdams Concertgebouw Monteverdi’s L’Orfeo uit. Toch ontvouwde het drama zich in de NTR ZaterdagMatinee groots en spannend dankzij een geraffineerde presentatie.

Een Berlijner was hij in hart en nieren, Harry Kupfer. Hij werd er geboren op 12 augustus 1935 en hij stierf er op 30 december 2019. Zijn werkterrein lag er, vooral bij de Komische Oper. Hij was er van 1981 tot 2002 de artistiek leider. En bij de Staatsoper vierde hij triomfen in samenwerking met Daniel Barenboim. Maar hij liet ook diepe sporen na in Nederland, bij De Nationale Opera.

Anders dan bij De Nationale Opera in Amsterdam houdt de Opéra Royal de Wallonie in Luik het sprookje van Assepoester hoog. Zij vertrekt met haar geliefde ‘kamerdienaar’, die prins blijkt, in een luchtballon tijdens een flitsend uitgevoerde finale. Geheel naar de ondertitel aangeeft: de goedheid triomfeert.