In 2013 was de zeldzame opera La Vestale van Spontini in Parijs te zien, in een productie van Éric Lacascade. Collega Peter Franken was er in zijn recensie niet erg over te spreken. Nu staat de productie in Brussel, met een geheel andere cast en – afgaand op de productiefoto’s – heel wat veranderingen in de regie. Voor mij klopte werkelijk alles aan deze voorstelling.

Na zich met Médée en La troupe d’Orphée gericht te hebben op oude muziek, slaat OPERA2DAY nu met de nieuwe opera Mariken in de tuin der lusten een modernere weg in. Het resultaat is een bijzondere, maar soms wat wringende mengeling van theater en opera.

Het is een traditie geworden bij de NTR ZaterdagMatinee: eens in de zoveel seizoenen dirigeert Jaap van Zweden een Wagner-opera. Na de grote successen Lohengrin en Parsifal was ditmaal Tristan und Isolde aan de beurt. Mede dankzij de verbluffende prestaties van sopraan Jennifer Wilson als Isolde werd het een knaller van een seizoensopener.

De één na laatste voorstelling van het jaarlijkse Münchner operafestival was een reprise van Don Carlo in een productie van de Duitse regisseur Jürgen Rose uit 2000. Met geweldige zangers in alle gelederen werd het een voorstelling op topniveau.

Het operafestival van München is een waar feest voor de operaliefhebber. In een ruime maand komen tal van producties met sterrencasts voorbij. Zo werd woensdagavond de Beierse Jevgeni Onjegin-productie van Krzystof Warlikowski opgevoerd, met Anna Netrebko als Tatjana. Het resultaat wrong enigszins.