Opulente orkestklanken en kamermuzikale momenten wisselen elkaar af in de zowel muzikaal als scenisch geslaagde productie van Die Frau ohne Schatten bij het Landestheater Linz in Oostenrijk.

Leonard Bernsteins West Side Story in de Felsenreitschule in Salzburg, met het Simón Bolívar Symphony Orchestra in de bak, het Salzburger Bachchor op het toneel en Cecilia Bartoli als een oudere Maria: wie had gedacht dat dat ooit zou gebeuren? De Salzburger Pfingstfestspiele realiseerde de productie.

De nieuwe Otello van de Osterfestspiele Salzburg liet me verbouwereerd achter. Waar had ik nu eigenlijk naar zitten kijken en luisteren? Het geheel had verbazingwekkend weinig impact, maar waar lag dat aan?

Wat een regisseur! Stefan Herheims enscenering van Die Meistersinger von Nürnberg bij de Opéra national de Paris weet het publiek zes uur lang te fascineren en te boeien, zonder een moment van verveling.

De eerste grote filmoperette, Der Kongress tanzt van componist Werner Richard Heymann, verscheen in 1931 in de bioscopen. Nu is het stuk in een bewerking bij de Volksoper Wien te zien. Is dat de juiste plek? Werkt een muziekfilm ook in een operahuis?