Enscenering is een groot woord voor de aanpak die Thomas Höft tijdens het Festival Oude Muziek losliet op Agar et Ismaele. Muzikaal boeide Alessandro Scarlatti’s jeugdwerk, al was het vocale niveau wisselend. De Neue Hofkapelle Graz speelde zeer fantasievol, wat plussen en minnen bood.

La serva padrona van Giovanni Battista Pergolesi is wellicht bekender uit de operahandboeken dan van de in Nederland relatief zeldzame uitvoeringen. Regisseur Lorenzo Malaguerra, Gli Angeli Genève en prima zangers brachten zaterdag pret en levendigheid naar de Utrechtse Stadsschouwburg, maar de hartverwarmende kern werd niet in de roos getroffen.

Raoul Steffani, nog veel te jong voor hokjes, is als artist in residence bij het Grachtenfestival erop gespitst veelzijdigheid te tonen. Maar uiteraard mocht het liedgenre, dat hem al talrijke loftuitingen bezorgde, niet ontbreken. Met leden van het Koninklijk Concertgebouworkest blies de bariton woensdagavond het gouden Wenen nieuw leven in.

“Duizendkleurig oplichtend”, zo stelt het libretto en zodanig klonk Die Gezeichneten op 1 juni in de NTR ZaterdagMatinee. Behalve beneveld met pracht werd het publiek aan de stoel genageld door de zeer gefocuste aanpak. In de hoogstaande cast paarde sopraan Allison Oakes finesse aan kracht.

Verbeeldingskracht staat centraal in het musiceren van Leonardo García Alarcón. Dat bewees zijn zoveelste maar evengoed tintelfrisse uitvoering van Falvetti’s herontdekte zondvloedoratorium tijdens Operadagen Rotterdam. Het visuele commentaar van regisseur Sjaron Minailo leidde soms verwarrend af, maar bevatte ook ontwapenende charme.