Een kleurrijke sopraanstem, een karrenvracht charisma en de levendige steun van Il Giardino Armonico geleid door Giovanni Antonini. Daarmee blies Anna Prohaska dinsdag in het Concertgebouw de lang vervlogen koninginnen Dido en Cleopatra leven in. Haar grote aandacht voor tekstdetails was vaak, maar niet altijd, een pluspunt.

In het zeventiende-eeuwse Italië waren de rollen van vertolker en componist vaak verenigd in één persoon. Met ongekend vreugdevol en vogelvrij musiceren lieten Philippe Jaroussky en zijn ensemble Artaserse die tijden zaterdag bij het Festival Oude Muziek in TivoliVredenburg enigszins herleven. Een memorabel concert van een vocale superster.

Anno 2014 lijkt de regisseur soms het helderste licht aan de operahemel, maar begin achttiende eeuw deelden zangers de lakens uit in het theater. Zelfs aan componisten. Barokke grootmeester Händel had heel wat te stellen met zijn wispelturige nachtegalen, maar was zelf ook niet de makkelijkste. Een portret van ’the Great Bear’ en zijn vele sterren.

Ver voor filmregisseurs Cecil B. DeMille en Ridley Scott maakte Händel het bijbelboek Exodus al tot spektakel. Maar een kaskraker werd zijn oratorium Israel in Egypt niet. Laaiend enthousiasme was er zaterdag wel voor het Nederlands Kamerkoor, dat in het Amsterdamse Muziekgebouw majestueus door de notenzee trok.

Slechts voor de pauze was Anna Prohaska donderdagavond te bewonderen in de Kleine Zaal van het Concertgebouw. Maar in dat half uurtje omspande haar wonderschone sopraanstem drie eeuwen, in een uitdagend spiritueel programma. Acht instrumentale vrienden zorgden aansluitend voor een heerlijk Weense Schubert.