Als de door Orlando (een weergaloze Bejun Mehta) aangestoken brand geen projectie was geweest, zou de Amsterdamse Stadsschouwburg maandagavond nog benauwder hebben aangevoeld. Maar het heilige vuur op deze broeierige Tweede Pinksterdag gloeide vooral in René Jacobs’ interpretatie van Händels meesterwerk.

Bariton Henk Neven gaf woensdag in Muziekgebouw aan ’t IJ gevoelig gestalte aan twee Franse visies op Don Quichot. Maar het tragische karakter van de ‘ridder van de droevige figuur’ kwam nog beter tot uiting in enkele aangrijpende Schubert-liederen na de pauze.

Met een aantrekkelijke mix van bravoure en melancholie trapten Combattimento en alt Helena Rasker zondag in Breda hun minitournee Typisch Combattimento! af. Enkele aria’s van het programma klonken eerder al in de dansvoorstelling Pearl, maar nu stond de muziek geheel centraal.

In regisseur Christof Loys handen biedt Strauss’ komedie Arabella, die afgelopen vrijdag in première ging bij De Nationale Opera, betrekkelijk weinig humor. Toch fascineert zijn ontnuchterende aanpak. De weidse decors geven bovendien alle ruimte aan diverse topzangers, met voorop een romige Jacquelyn Wagner in de titelrol.

Met de vlotte herneming van haar Johannes Passion vertrouwt de Nederlandse Reisopera zowel op de onstilbare vaderlandse passiehonger als op de grote zeggingskracht van de productie. De doordachte aanzetten tot reflectie, gekoppeld aan ruimte voor eigen invulling, maken het tot een indringende ervaring.