Al was buiten de storm geluwd, in een ouderwets goedgevuld Concertgebouw joeg dirigent Giancarlo Andretta op 19 februari Rossini’s wervelwinden hoog op. Vasilisa Berzhanskaya toonde belcantoraffinement van de bovenste plank als L’italiana in Algeri, te midden van mannelijke uitblinkers in het komediespel.

Händels helden varen wel op de door restricties geplaagde klassieke podia. Terwijl Giulio Cesare nog rondreist met de Reisopera maakte Solomon op 4 februari alweer zijn opwachting in het AVROTROS Vrijdagconcert. Peter Dijkstra ontlokte vorstelijke praal aan het Radio Filharmonisch Orkest en het Groot Omroepkoor. Maarten Engeltjes bekroonde de avond met een puntgave titelrolvertolking.

Met de Messiah sterkte het Rotterdams Philharmonisch Orkest op de valreep honderden gelukkigen voor een stille winter. Het gelegenheidsensemble in barokzaken smeedde met specialist Jonathan Cohen en solisten van faam een fraai verbond. Het Groot Omroepkoor was terecht de vocale spil.

Dame Sarah Connolly wisselde op 17 november de pet van juryvoorzitter bij het Internationaal Vocalisten Concours voor haar avondjurk. Met pianist Joseph Middleton brak ze in het Muziekgebouw aan ’t IJ een gloedvolle lans voor landgenoten, maar toonde ook meesterschap in vertrouwder liedrepertoire.

Het Coro Ghislieri vertolkte de Petite messe solennelle letterlijk klein, maar qua expressie groots tijdens een korte Nederlandse tournee. ‘Een beetje kunde en een beetje hart, da’s alles’, oordeelde Rossini zelf met een knipoog. De solisten stelden zich op 4 november in Utrecht even bescheiden op.