Op 27 augustus speelt in de bossen buiten Berlijn het gezelschap van Sasha Waltz een bijzondere Dido & Aeneas. De Duitse regisseuse en choreografe beantwoordt enkele vragen over haar ‘choreografische opera’. ,,Ik wil de barrière tussen zangers, dansers, orkest en koor slechten.”

U bracht al in 2006 een Dido & Aeneas naar Nederland tijdens het Holland Festival. Is dit hetzelfde regieconcept?
,,Artistiek gezien houden we ons aan hetzelfde concept. Ik heb vooral enkele technische veranderingen aangebracht. Een buitenlocatie vergt een goede geluidstechniek: alle zangers krijgen draadloze microfoons. Ook hebben we video-art dat wordt getoond op kunstmuren, om een vleugje theatergevoel op te wekken.

Verder krijgt de atmosfeer van het stuk vanzelf een heel ander karakter onder de Berlijnse nachthemel. Vanuit de oude bomen zingen de vogels met onze zangers mee.”

Deze Dido & Aeneas was destijds uw eerste operaregie. Hoe hebt u het concept oorspronkelijk uitgedacht?
,,Ik wilde de barrière – of eerder kloof – tussen zangers, dansers, orkest en koor slechten. Elke sectie moest daarvoor een klein stapje buiten de gebaande paden maken. Bijvoorbeeld de dansers. Zij zouden niet alleen maar een opvulling zijn tussen twee dramatische scènes, maar samen met zangers en instrumentalisten de dramatische scene echt creëren. Iedereen draagt het verhaal dus gelijkwaardig, niet meer alleen de zangers, zoals het gewoonlijk gaat in opera.”

Hoe hebt u dat opgelost in de aria’s? Daar draait immers alles om die ene zanger en die ene emotie.
,,Ja, vooral de aria’s waren een uitdaging, zeker voor mij als choreografe. Op zo’n moment stopt de handeling, de wereld komt even tot stilstand. Dus hoe zet je dat om in een beweging zonder de zanger in een compromitterende positie te brengen? Ik geloof dat we er gezamenlijk goed in zijn geslaagd. Het is niet uit te leggen, je moet het vooral zien.”

Kun je zeggen dat de instrumentale muziek van Purcell perfect is voor dans, meer dan de muziek van andere componisten?
,,Ja! Ik zie barokmuziek, en Purcells muziek in het bijzonder, als een volmaakt vehikel voor choreografische kunst. In zijn muziek lijkt een bijna tastbare ruimte te zitten, en een ademruimte. De manier waarop hij tijd construeert in stilte en klank combineert mooi met de organische manier van bewegen.”

Een andere opera die u hebt geregisseerd is Medea (Pascal Dusapin). Daarmee stond u ook op het Holland Festival van 2009. Hebt u een voorkeur voor klassieke tragedies?
,,Dat is eigenlijk toevallig. Maar als ik erover nadenk: klassieke stof draagt zeer fundamentele vragen over de menselijke natuur. De thematiek gaat me nauw aan het hart.”

Ook in juni 2011 was u weer te gast als theatermaker op het Holland Festival met de choreografische voorstelling Jagden und Formen, een productie met componist Wolfgang Rihm. Hoe was dat?
,,Shockerend! Niet vanwege het festival of onze voorstelling, maar om de kunstbezuinigingen waarvan ik natuurlijk van heel dichtbij het nieuws hoorde. Wij bewonderden altijd de kunsten in Nederland. De vrijheid, de openheid, de onafhankelijkheid. Vreselijk als dat allemaal weggevaagd wordt straks.”

Zien we uw groep ‘Sasha Waltz & Guests’ nog terug in Nederland in de komende jaren?
,,Jazeker!”

Dido & Aeneas door Sasha Waltz & Guests wordt met de Akademie für Alte Musik Berlin uitgevoerd. Datum: 27 augustus 2011. Locatie: Berliner Waldbühne.

Zie voor meer informatie en de kaartverkoop www.sashawaltz.de.